‘De volgende tekst in Spreuken 15 gaat ook weer over wat wij spreken.’
Ja, dat is zo: ….’de genezing van de tong is een boom van leven,
maar verkeerdheid erin is een breuk in de geest’….. Misschien kun je
hier twee aspecten in zien. De tong, die zelf genezen is en/of de tong,
die helende woorden spreekt. Â Het woord ‘genezing’ bevat in het
Hebreeuws de letters r en ph, die ook in ‘Ik ben Jahweh, jullie heel-
meester/genezer‘ voorkomen. En van de wijsheid wordt in Spreuken
3:18 ook gezegd, dat zij een boom van leven is voor wie haar vastgrijpen
en vasthouden.
Als onze tong genezende woorden spreekt, dan is dat bemoediging voor
de toehoorders. Van gelovigen zou je eigenlijk niet anders verwachten,
dan dat zij opbouwende woorden spreken, een boom van leven, vol wijs-
heid. Kennelijk is dat niet altijd voorhanden onder gelovigen. Het andere
deel van dit vers spreekt namelijk van het tegenovergestelde.
‘Ik begrijp die zin eigenlijk niet. Kun je er iets meer van zeggen?’
Het woord ‘verkeerdheid’ is vanuit het Hebreeuws: verdraaien, verwring-
en, ondermijnen. Als de tong woorden spreekt die dit in zich dragen, zal
de geest van de ander daardoor gebroken worden. Deze woorden dragen
iets ondermijnends in zich, je zou het o.a. negatieve kritiek kunnen noe-
men. Mensen kunnen door negatieve kritiek -vooral als dat voortdurend
en aanhoudend gebeurt- een gebroken geest krijgen. Ook daarin hebben we
als gelovigen weer een belangrijke aanwijzing.
Als deze verzen uit Spreuken tot ons doordringen, wordt het duidelijk.
Paulus geeft dan ook in Kolossenzen 4:6 het nodige aan over ons spreken.
‘Jullie woord zij altijd met genade, met zout gekruid, opdat jullie weten hoe
jullie ieder moeten antwoorden.’
Dat levert geen gebroken geesten, maar opgebouwde mensen op.
Genade met zout, bijzonder. Laten wij daarin oefenen en Zijn leiding
waarderen!