Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Heel mooi wat we gisteren bespraken over Gods einddoel
met alles.’

Maar, zullen sommigen zeggen, is dat niet te theoretisch?
Het gaat toch om hier en nu, de praktijk van elke dag? Het
is toch een boodschap waar je mee moet kunnen leven?
Het antwoord is, dat het wellicht ver weg lijkt, maar dat het
grote praktische consequenties heeft. Het einddoel van God
kennen betekent: weten wie God is, dat Hij alles op Zijn
plaats zet en terechtbrengt.’

‘We zien wel, dat Hij heel anders is dan de meesten denken.’

Hij is liefde, en dat blijkt in alles wat Hij doet. We gaan beter
beseffen, dat hij al onze onze familieleden naar het vlees redt,
ook al geloven zij nu, vandaag, niet. Dat verandert onze hou-
ding en maakt ons milder en zachtmoediger naar hen toe en
naar alle mensen toe. De geest van God is het, die vrucht zet
in ons leven en liefde doet groeien in ons. Dat die liefde zó
groot is, dat uiteindelijk alle mensen gered worden, is voor
ons nu wellicht onbegrijpelijk, maar we kijken met andere ogen
naar al die andere mensen.

‘Ja, zo wordt het me duidelijker, dat de boodschap van Gods
liefde voor alles en iedereen heel praktisch uitwerkt!’

En het gaat wel ver, want wij gaan steeds meer beseffen, dat die
grote God, die liefde is, alles bewerkt in overeenstemming met
de raad van Zijn wil. Dan is er niets meer wat buiten Hem om
gebeurt; dan blijkt, dat Hij de harten van alle mensen vormt
(zoals de Psalmist zegt) en dat elke gebeurtenis zo moet zijn, om-
dat Gods bedoeling er achter zit. Dat zien wij vaak pas achteraf,
maar het is waar: God doet alles samenwerken ten goede voor hen
die God liefhebben en naar Zijn voornemen geroepenen zijn!

‘Het was heel fijn om weer Romeinen 8 te horen.’

Dat is puur het evangelie van genade. Er bestaat geen
enkele mogelijkheid van veroordeling meer voor hen
die in Christus Jezus zijn. Zij zijn volledig opgenomen
in en doordrenkt van Gods liefde. Die zal uiteindelijk
eenieder weten te bereiken. Ook de harten die nu ver
weg van Hem zijn.

‘En dus ook diegenen die nu fel vijandig tegen Hem zijn.’

Ook die zullen overwonnen worden door Zijn liefde. Zij
gaan beseffen voor de grote witte troon, dat, ondanks al
hun daden die daar aan de orde komen, zij nochtans door
God geliefd zijn. Daar kunnen zij niet tegenop. Voordat
zij in aanbidding aan de voeten van Christus zullen liggen,
gaan zij eerst de tweede dood in. Om kwijt te raken wie zij
in zichzelf zijn. Na een lange periode waarin zij van niets
weten en zich niets bewust zijn, worden zij levendgemaakt
uit de tweede dood en ontvangen zij onsterfelijkheid!

‘Jaa, wat is dat geweldig he, dat ook al die ongelovigen er
eens weer zullen zijn!’

En zij zijn dan geen ongelovigen meer. Allen zullen dan ver-
zoend met God zijn en gered in genade. Alles zal dan licht,
leven en liefde zijn. Alles doordrongen van Gods liefde. Ah
wat een eeuwigheid zal dat zijn! Nooit meer zonde, nooit
meer kwaad, nooit meer duisternis. Heerlijkheid! Alles is dan
volledig tot eer van God, de Vader. Uit Hem is dat alles voort-
gekomen en tot Hem is dan alles weer teruggekeerd.

‘Fantastisch! Dat wij zo’n God mogen kennen en belijden!’

Als je dit alles goed tot je door laat dringen, gaat het je duize-
len, want je kunt niet narekenen hoe groot Hij, God, is. In
Zijn geliefde Zoon zien wij wie de Vader is. En uiteindelijk
zal het hele heelal juichen en Hem aanbidden en in Hem de
Vader, die ons nu -vandaag- onuitsprekelijk liefheeft!

‘We kennen de boodschap al jaren, maar het lijkt wel, of het
nog geweldiger is dan toen.’

Je gaat het steeds dieper beseffen wat het werkelijk betekent.
Je besefte nog niet de diepte van dit unieke goede nieuws. En
wat we in Romeinen 8 ook lezen, na de rechtvaardiging klinkt,
dat wij verheerlijkt zullen worden. Net zo zeker als de eerste
vier aspecten, zal de verheerlijking van de zonen van God -dat
zijn wij- gaan plaatsvinden. De schepping wacht daarop.

‘Wij zijn de zonen van God, die geopenbaard zullen worden!’

Nauwelijks te bevatten. Grote heerlijkheid wacht ons en daar-
door uiteindelijk heel de schepping. God heeft dat niet voor
niets geschapen! De gemeente die het lichaam van Christus is
zal een essentiële plaats hebben in de verdere afwikkeling van
Gods voornemen van de eonen. De heerlijkheid, die aan dat
lichaam is toebedacht door God, overtreft al het andere.

‘Ja, wij zijn het, die Christus Jezus compleet maken.’

Als je daarover nadenkt, kom je vanzelf in verdere verwonde-
ring, want na de heerlijke genade die in Romeinen al klinkt,
gaat het in Efeziërs nóg verder en dieper, want daarin wordt
onthuld, dat wij het complement van de Christus zijn. Dat is
een duizelingwekkende heerlijkheid, licht! Wij horen bij Hem
als een twee-eenheid. Daarom zullen wij de hoogste plaats heb-
ben in de verder redding van heel Gods schepping, de zicht-
bare en de onzichtbare schepselen. Wonderlijk he!

‘Ik ben er bijna opnieuw ondersteboven van, dat goede
nieuws uit Romeinen 8.’

Het evangelie is echt een uitstekende boodschap, die bol
staat van Gods genade. Wij kunnen dan ook niet anders
dan benadrukken, dat het alles Gods werk is. Niets van
onszelf, alles van Hem! Dat geldt ook voor wat volgt op het
roepen: Hij rechtvaardigt ook! De geroepenen weten zich
gerechtvaardigd. Dan ben je voorbij elke mogelijkheid van
veroordeling. Degenen waar het hier over gaat in Romeinen
8, u en ik, kúnnen per definitie niet beschuldigd worden.

‘Heerlijk! Ga door!’

Wij zijn gerechtvaardigen, om niet, in Zijn genade door de
vrijkoping in Christus Jezus. Dat is evangelie. Daarom kun-
nen wij nooit veroordeeld worden, want degenen die door
God gerechtvaardigd zijn, zijn definitief, voor eens en voor
altijd, Zijn eigendom. Wie zal uitverkorenen van God be-
schuldigen? Niemand! Dit ware evangelie, dit geeft echte,
blijvende rust in je hart.

‘Al het andere staat op veel lager niveau.’

Je vraagt je soms af, wat anderen dan toch bezielt om een
andere boodschap op gelijk niveau te plaatsen met wat Paulus
verkondigt. Een diepere boodschap dan die Paulus brengt, is
er niet. Laat je dat los, dan heb je veel en veel minder. Je kunt
dan wel iets willen toevoegen, maar dat gaat niet.
De rechtvaardiging door het geloof van Jezus Christus: dat
lees je alleen bij de apostel van de natiën. We zijn er blij mee,
en we blijven er dan ook bij!

‘Weer bijzonder om zo met dat Romeinen 8 bezig te zijn!’

Het is een geladen hoofdstuk, maximaal tot eer en heer-
lijkheid van God, de Vader, die ons bovenmate liefheeft.
Die liefde is gebleken toen de Zoon uit liefde voor Zijn God
en Vader zich aan het hout liet slaan door Romeinse sol-
daten, die dat moesten doen. En dat ‘moesten doen’ heeft
natuurlijk een dubbele bodem: zij moesten dat van hun
commandant doen, maar een veel diepere overweging is,
dat zij dat moesten doen omdat God het wilde dat het ge-
beurde.

‘Tsja, daar sta je niet zo bij stil. Het moet een enorme diepe
liefde geweest zijn.’

Op basis van het kruis kon God ons roepen. Want die Hij tevoren
bestemt, die roept Hij ook. Het mooie is, dat al die ‘werkwoorden’
in Romeinen 8:28,29 in de aoristus staan. Dat geeft aan, dat het
om feiten gaat. Feiten, die nooit door de mens of tegenstander ver-
hinderd konden worden. Het tevoren kennen en tevoren bestem-
men was in Gods hart. Dan is het onontkoombaar.

‘Geweldig! Maar dan is het roepen ook onontkoombaar!’

Ja, het heeft helemaal niets te maken met een keuze van onze kant,
bij Saulus was het ook geen keuze. Integendeel, hij liep heel hard
de andere kant op en later zegt dat hij al van de moederschoot af aan
afgezonderd was, door God. Hij werd geroepen op weg naar Damas-
cus. Zo werden wij geroepen door het evangelie, Zijn woord. Hij be-
werkte het antwoord in ons hart. Hij roept ons! Heerlijk he.