Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Want als wij leven, leven wij
voor de Heer, en als wij
sterven, sterven wij voor de
Heer. Of wij dan leven of
sterven, van de Heer zijn wij
        Romeinen 14:8

Ook het sterven is in Zijn hand.
In dienstbetoon (leven) en in
het laatste uur (sterven) zijn
we te allen tijde van onze Heer
en Redder, Christus Jezus.
Het in Uw hand zijn mijn tijden
is geldig voor alle gelovigen.
Zijn liefdevolle hand strekt zich
over heel ons leven (en sterven)
uit. We zien uit naar onze Heer,
Hij komt, en wij worden
verzameld en in een oogwenk
veranderd. Dan het erepodium
(bèma, zie de komende dagen
Romeinen 14:9-12).
Dan volgt: die ene, op-hemelse
bediening in de komende eonen
voor het lichaam van Christus.  

Want als wij leven, leven wij
voor de Heer, en als wij
sterven, sterven wij voor de
Heer. Of wij dan leven of
sterven, van de Heer zijn wij
        Romeinen 14:8

Het voor de Heer is niet op te
vatten als enige prestatie. Het
is de geest (zie Romeinen 8)
van God die ons bekrachtigt.
Het voor de Heer wijst op Zijn
Heer zijn over ons leven. Hij
bepaalt en wij zijn ootmoedig
en volgen Zijn aanwijzingen.
We leren steeds meer over
de diepe betekenis van Zijn
sterven en opstaan voor ons.
Op basis daarvan geeft God
ons alles in genade (Rom.8:
28,29). Negatief gesteld: wij
zullen in dit licht niet langer
zelfzuchtig zijn. Positief: wij
willen Zijn liefde navolgen en
zo anderen liefhebben. Ons
leven heeft zin, rijke inhoud;
want wij leven voor de Heer.  
   

Want níemand van ons leeft 
voor zichzelf en níemand 
sterft voor zichzelf
         Romeinen 14:7

Ieder mens is in principe op
zichzelf gericht. Gelovigen zijn
niet beter dan ongelovigen.
Ook wij kennen onenigheden
vanuit onze gewoontes.
Dat we allen geroepenen en
gelovigen zijn, wil nog niet
zeggen dat we goed met
elkaar kunnen optrekken.
Als we groeien in geloof, zal
de liefde van God toenemen.
Dan gaat de gezindheid van
Christus zich in je ontwikkelen.
Zo kun je naast deze verzen
Filippenzen 2:2-4 lezen. Dan
is hetzelfde gezind zijn waar
de apostel op wijst. Dit staat
in het licht van de ootmoedige
houding van onze Heer in vers
5-11. Laat die gezindheid in
ons allen zijn.

Wie bedacht is op de dag: 
voor de Heer is hij erop bedacht, 
en wie eet: voor de Heer eet hij, 
want hij dankt God. 
En wie niet eet: voor de Heer 
eet hij niet, en hij dankt God
            Romeinen 14:6

Het bedacht zijn op is hier in
feite: gezind zijn (op).
Opnieuw lees je dat Christus
Heer is. Hou je (nog) een
bepaalde dag (of dagen)? Dan
kan er slechts één motief zijn.
Je doet dat niet voor mensen,
maar voor de Heer. Dat is zo,
ook als het om eten gaat. Dat
doe je wel/niet voor de Heer.
Dat is ook zo wanneer je voor
je broeder of zuster geen aan-
stoot wil geven. De liefde van
God stuurt jou dan aan.
1 Corinthiërs 8 zegt daar iets
over; lees dat hoofdstuk naast
deze verzen in Romeinen.
In je eigen relatie met Hem is
het zo: dank je God voor wat
je eet? Uitstekend, ongeacht
wat je nuttigt.

De een acht inderdaad een
dag naast een dag, een 
ander nu, acht iedere dag. 
Laat eenieder in de eigen 
denkzin vol verzekerd zijn.
        Romeinen 14:5

Paulus’ toonzetting is ook hier
mild, omdat het niet leraren
betrof die de gelovigen wilden
sturen. Mensen wilden naar
hun geweten de sabbat en/of
andere dagen houden. Later
werd het: zondag voor sabbat
in de plaats. In de voorbije 40,
50 jaar is onder (evangelische)
christenen het meedoen met
Israëls ‘feesten’ populair, zoals
loofhutten (9-16 oktober 2022).
Merkwaardig: schaduwen van
wat zou komen, zijn in en door
Christus vervuld. En de gezette
tijden zijn voor Israël ingesteld;
niet voor de natiën. Twee zeer
belangrijke redenen waarom
wij, die leden het lichaam van
Christus zijn, hier niet aan mee
hoeven te doen. Je draait dan
de geestelijke klok ver terug.