Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Zo dat is best een ingewikkelde tekst, Daniel 9:27. Ik lees, dat
het gaat om een verbond met velen.’

Precies. Het zal gesloten worden door toedoen van de wetteloze,
zoals hij door Paulus wordt genoemd in 2 Thessalonicenzen 2:8.
Een verbond is een overeenkomst tussen twee partijen, die beide
hun deel ervan zullen uitvoeren. Gezien de mededeling aan Daniel
in 9:24 zal dit verbond (overeenkomst) zich toespitsen op het volk
en de heilige stad (Jeruzalem).
Dit is precies wat nu aan de hand is; het gaat om de relatie van het
volk Israel met de Palestijnen en de status van Jeruzalem.

‘Ja, je kunt er dagelijks over lezen in de krant en het op TV zien.’

Soms is er gedacht dat het een verbond met een tijdsperiode van
zeven jaar moet zijn, maar dat staat er niet zo. Het gaat erom, dat
het begin van die laatste zeven te herkennen zal zijn aan het sluiten
of bekrachtigen van een overeenkomst (of akkoord). Misschien
moeten we wel denken aan het bekrachtigen van het in 1994 in Oslo
opgestelde akkoord. Eventueel een apart document erbij om wat
zaken nog nader te regelen, maar het kan in zeer korte tijd gebeuren.

‘Dus, bij wijze van spreken kan men een bijeenkomst organiseren
waar een en ander ondertekend wordt, en dat is het begin van die
laatste zeven jaar van Daniel?’

Ja! Het kan binnen afzienbare tijd zich voltrekken.
Het zal op Gods tijd gebeuren, niet eerder en niet later!

‘Het draait alles om de Joodse staat, daar in dat Midden-Oosten.’

Ja, Israel is Gods volk op grond van alle beloften, alleen is het
nu Lo-Ammi, niet Zijn volk, slechts een hele kleine minderheid
erkent en belijdt Jezus als hun Messias.
God verbergt zijn aangezicht voor hen op dit moment, maar Hij
zal hen weer aannemen met grote ontferming (Ruchama)!

‘Hé, nou zei je gisteren, dat Israël de verkeerde zal aannemen.
Waar staat dat eigenlijk?’

Dat vind je in Johannes 5:43 waar de Heer in gesprek is met
de Joodse leiders. Hij zegt daar onomwonden, dat zij Hem niet
aannamen, die kwam in de naam van zijn Vader. Maar zij zullen
in de toekomst iemand aannemen, die in zijn eigen naam zal
komen.

‘Oké, dat is duidelijk. Ze zullen dus een valse messias aannemen?’

Ja, zo erg zal die kunnen misleiden. Het lijkt voor hen dan net echt,
maar hij blijkt dan de verkeerde te zijn. Maar dan zal het voor hen te
laat zijn! Het is verdrietig genoeg, God zal met Zijn eigen volk nog
een diepe weg gaan. Maar Hij zal ál Zijn beloften aan dat volk vervullen.
Tot in detail.

‘De profetieën moet je die eigenlijk zien vanuit Israël?’

Ja, je moet eigenlijk je inleven in hoe de Joden, die in het land zijn,
de dingen zien. Dus: bijvoorbeeld het noorden kan Syrië zijn, maar
ook nog Babel (Irak). En: het zuiden, of het zuiderland, dan moet je
eerder  denken aan (Saoedi) Arabië, dan aan Egypte. Met name in
Daniël 11 is dat van groot belang.

‘Goed dat je dat zegt, want je bent zo gewend vanuit Europa (Nederland)
naar de dingen in de wereld te kijken. Ik weet bijvoorbeeld wel, dat
mensen lang hebben gedacht, dat het verbond van 10 staten Europa
was, een soort herleving van het oude Romeinse Rijk.’

En er zijn uitleggers, die al vóór het ontstaan van de Europese Unie
gezegd hebben, dat het naast Jeruzalem om Babel zou draaien, en
dus het Midden-Oosten.
We zien nu, dat zich daarop alles toespitst. De hele wereld bemoeit zich
ermee. Er móet een ‘oplossing’ komen voor het conflict tussen de Joden
en de Palestijnen.

‘Zou daarover dan dat verbond gaan, wat ergens in Daniël 9 staat?’

‘Ja we hebben het nu al een tijdje over al die profetieën.
Er zijn veel boeken over vol geschreven, er zijn veel visies
en meningen. Hoe vind je daarin je weg?’

Een heel belangrijk gegeven is, dat Israël nu een als Joodse
staat in het Midden-Oosten aanwezig is. Dat is door de profeet
Ezechiël gezien in zijn bekende visioen, het dal van dorre
doodsbeenderen, hoofdstuk 37. Het staat in een paar teksten
in een langer gedeelte waar het gaat om de geest die moet
gaan werken. Pas later gaat de geest werken in dat dode lichaam
en komt het tot leven. Wij zitten nu nog in de fase, dat het dode
lichaam, de huidige Joodse staat, daar is.

‘Maar wanneer gaat die geest dan werken?
Wanneer gaat het volk dan echt herleven?’

Dat zal pas gebeuren, nadat men de verkeerde heeft aanvaard.
In de volgorde van de gebeurtenissen is er onderscheid tussen
Israël en de gemeente, het lichaam van Christus. Wij leven nu
nog in de tijd, dat leden van dat lichaam geroepen worden.
Het is juist al heel bijzonder, dat wij in onze dagen sinds 1948
officieel daar een Joodse staat in het land Israël zien.

‘Is dat echt zo bijzonder dan?’

Ja, want het is vervulling van Bijbelse profetie! Het is tastbaar
onder ons aanwezig. We zijn er zó aan gewend geraakt, dat we
het als vanzelfsprekend aannemen. Maar vergis je niet, God
heeft grote beloften aan dat volk gegeven, en zal die vervullen!

‘Dat wij leven in de eindtijd volgens het profetisch woord, is
duidelijk. Het lijkt erop, dat er in het Midden-Oosten van alles
gaat gebeuren. het broeit daar.’

Er zijn natuurlijk al lange tijd veel spanningen. Het draait alles
om dat ene kleine landje Israël. De landen rondom Israël zijn
de ‘bijbelse’ landen, om het zo maar te zeggen. Het hele profetische
scenario ligt klaar. Alleen is er heel veel verwarring rond ook
bekende begrippen.

‘Zoals?’

Nou, neem een begrip als (H)armageddon. Men denkt, dat daar,
in het dal van Megiddo de grote eindstrijd zal plaatsvinden. Velen
denken daarbij zelfs dat dan de hele wereld zo’n beetje zal vergaan.

‘Is dat niet zo, dan?’

Nee, als je gewoon Openbaring leest, zie je dat bij (H)armageddon
de legers zich zullen verzamelen, maar het is zelf niet de plaats waar
de grote eindstrijd (van deze eon) zal plaatsvinden. De legers zullen
vandaar optrekken en de strijd zal uiteraard draaien om Jeruzalem.

‘Mensen schrikken soms als je dat woord alleen al noemt.’

Ja, en als je het woord ‘antichrist’ in de mond neemt, ook. Dat komt
op mij zo over, dat men wel weet dat die zal komen, maar stel je voor
dat hij nu écht ergens op de wereld rondloopt. Dan komt het érg dicht
bij. Of misschien zijn mensen het wachten op de bazuin van God een
beetje beu geworden. Maar, het punt is, dat elke dag er weer een dichter
bij dat moment is.

‘Je kunt de dingen wat beter relativeren, lijkt mij, als je beseft dat dat
er aan zit te komen. Ik merk ook in mijn omgeving, dat gelovigen zich
soms ontzettend druk kunnen maken over niet zo erg belangrijke
dingen.’

Precies, waar het wérkelijk om gaat, is dat wij als gelovigen kunnen staan
en standhouden in deze tijd van grote verwarring en verwatering. Alleen
het Woord zelf houdt stand, de waarheid van God maakt je vrij!