Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Op 10 mei 2019 werd de serie voortgezet,
met aspecten van Zijn kruisiging en op-
standing, notities uit Genesis en het leven
van aartsvader Isaak. Naluisteren kunt u
hier: deel A en deel B

11 mei 2019

‘De toekomst is zeker in Gods woord.’

Israël, de gemeente en de volkeren, ze
hebben allemaal een prachtig uitzicht.
Het perspectief van Gods woord is red-
ding van allen. Dat staat bovenaan en 
Gods liefde zal ervoor ijveren dit groots
tot stand te brengen. In feite kan niets
de verwezenlijking van Zijn plan tegen-
houden of dwarsbomen. Heel wat men-
sen menen, dat dat wel kan. Men zegt 
soms zelfs dat mensen -net als God- 
een volkomen vrije wil hebben.

‘Een vrije wil kan toch niet?’

De mens heeft er zeker geen. De God 
en Vader van Christus heeft echt een 
vrije wil. En God wil, dat alle mensen 
gered worden en tot erkenning van de
waarheid komen. En dat gebeurt, is
een kwestie van tijd. Men kan tijdelijk 
tegen de wil van God in gaan; uitein-
delijk zal die wil tóch gedaan worden.
God is zoveel groter dan de mens. In
de Schriften is Zijn bedoeling iets, dat
nooit door de mens tegengehouden 
kan worden. De koning, de Farao van
Egypte niet, Nebukadnezar evenmin.

‘Wij zijn heel kleine mensjes.’

God houdt van alle mensen, Hij heeft 
u, jou en mij lief. Dat blijkt onder an-
dere uit het feit, dat de gemeente die
het lichaam van Christus is, bestaat uit
zondaren, waarvan Paulus de eerste 
is. En als de eerste gered is, zal zeker
de rest ook komen. Dat schrijft hij in
de eerste brief aan Timotheüs, waar
we gisteravond in Soest ook naar ke-
ken, maar dan de tweede brief. Ja, de
kracht voor hem lag in wat God geeft.
Zo ook voor ons!

10 mei 2019

‘God is genadig en bepaalt de tijd.’

De tijd van de bazuin is voor ons on-
bekend. Israël heeft genoeg aanwij-
zingen om te rekenen, wij niet. Het
lichaam van Christus verwacht Hem
en kijkt niet naar tekenen. Bij Israël 
zullen de levenden bij de aanwezig-
heid van Christus het aardse Konink-
rijk binnengaan. Pas 75 dagen later 
zullen de rechtvaardigen volgens Da-
niël 12:12,13 opstaan en zo het Ko-
ninkrijk ontvangen. 

‘Bij ons is het andersom.’

Dat hebben we gisteren vast kunnen
stellen aan de hand van de geweldi-
ge woorden uit 1 Thessalonicenzen 
4:13-18. Daarom schrijft onze gelief-
de broeder Paulus in Efeziërs 1:12:

..opdat wij zijn tot lofprijs van Zijn 
heerlijkheid, die een voorverwachting
hebben in de Christus

Het woord voorverwachting wijst op
die eerdere verwachting dan Israël.
Anders had dat zo niet gezegd hoe-
ven worden. Voor Israël geldt dat het
bijna zo ver is dat een grote vorst van
de boodschappers op zal staan.

‘Wie is dat dan?’

Dat lezen we in Daniël 12:1 :

In die tijd zal Michaël opstaan, de gro-
te vorst, hij die jouw volksgenoten bij-
staat. Het zal een benauwde tijd zijn, 
zoals er niet geweest is sinds een volk 
geweest is tot op die tijd

Ernstige tijden zijn het, al vele jaren in
het land Israël, maar de druk zal enorm
toe gaan nemen. Het zal de benauwd-
heid van Jakob zijn. Net zoals Jakob bij
de jabbok worstelde en het benauwd 
had, zo zal het volk Jakob dat ervaren, 
maar zij zullen niet omkomen, en er zal
ook dan een gelovige rest zijn, die zul-
len ontkomen. 

9 mei 2019

‘Ontmoeting is bij Hem, straks.’

Niet eerder dan dat moment. Ook de 
doden in Christus zullen dan pas bij de
Heer zijn. Nu nog niet, zij weten niets.
Mooi is, hoe de apostel het formuleert
in 1 Thessalonicenzen 4:13-18:

..dat wij, de levenden die overblijven 
tot de aanwezigheid van de Heer, in 
geen geval uitgaan vóór hen die te 
rusten zijn gelegd… (vers 15)

Hier stelt Paulus al vast, dat de overle-
denen pas in de toekomst uitgaan. En
wij zullen niet eerder bij Hem zijn. Dat
is wel zo als het gaat om de verwach-
ting van Israël.

‘Ja, dat is bij hen anders.’

En hij zegt nog meer in onze tekst:

..want de Heer Zelf zal,…., afdalen van
de hemel, en de doden in Christus zul-
len eerst opstaan   (vers 16)

We lezen duidelijk, dat die doden pas
opstaan (en dan dus leven, nu niet) 
als Hij afdaalt van de hemel bij de ba-
zuin van God. Dat is ook het moment 
van onze verandering, wij die dan le-
ven zullen niet ontslapen, maar ver-
anderd worden (1 Corinthiërs 15:51).
Hoe mooi kan het zijn, en dat is het!

‘Ik ben zo benieuwd naar die dag.’

En de tekst zegt ons ook nog dit:

…vervolgens zullen wij …. gelijktijdig
tezamen met hen weggerukt worden
in wolken   (vers 17)

Volstrekt helder, de doden in Chris-
tus staan eerst op, en wij worden in-
eens met hen samengebracht. Weg-
grissing is dan: gelijktijdig om de na-
druk erop te leggen, dat het hetzelf-
de moment is. En tezamen met hen
om te laten zien: héél het lichaam is
erbij betrokken. Dat is nogeens ech-
te gelijkheid en gelijktijdigheid:

tot de ontmoeting van de Heer in de
lucht, en zo zullen wij altijd tezamen
met de Heer zijn (vers 17b, 18).

8 mei 2019

‘God weet de beste weg.’

We raken er diep van overtuigd, dat de
weg van Vader altijd leidt tot het door
Hem gestelde doel. Zijn voornemen is
het, alles in allen te worden. Dat zal ze-
ker zo zijn, nadat de eonen tot hun vol-
tooiing zijn gekomen. Dan zijn alle men-
sen gerechtvaardigd, verzoend, levend
gemaakt. En daardoor volkomen toebe-
reid om in de voleinding dat mee te ma-
ken. De leden van het lichaam zullen in
eerste instantie beleven dat Vader alles
in hen is. Na de bazuin.

 ‘Daar verlang ik naar.’

Paulus keek ernaar uit, hij verlangde er-
naar, die krans van rechtvaardigheid in
ontvangst te nemen. Vanzelfsprekend
geen enkele verdienste van hemzelf. In
zijn brieven wordt duidelijk, dat de le-
den zelfs loon zullen ontvangen voor 
dat wat zij in en door het lichaam heb-
ben kunnen doen. Dat zal zonder twij-
fel veel goeds zijn, maar ook slechte
dingen zullen daar aan de orde komen;
die verbranden gelukkig. Wat goed was
zal blijven en zelfs loon opleveren. 

‘De Heer stelt dat vast.’

Hij weet alles. Hij kent ook de beweeg-
redenen waarom leden dat hebben ge-
daan wat zij deden. Die motieven zul-
len daar aan de orde komen. Dat zegt
Paulus in 1 Corinthiërs 4:1-5. We zou-
den niets voor de tijd van het erepodi-
um richten. Paulus rechtvaardigde zich
dan ook niet voor zijn handelwijze. Hij
was diep overtuigd van het feit, dat de
Heer een rechtvaardig Richter is. Allen
die Zijn verschijning liefhebben, zullen
daar vol verwachting naar uitzien.