Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

23 januari 2019
‘Boeiend weer, Filippenzen.’

Ja, dat derde hoofdstuk zegt erg veel,
we zijn rijk en worden onderwezen in
de praktijk. Het uitzicht van heerlijke
toekomst geeft ons moed en kracht in
ons leven om verder te kunnen.
De schepping verwacht heerlijkheid en
dat in verband met de zonen van God.
Daar horen de gelovigen ook bij, maar
het zuchten in lijden en nood wordt ge-
hoord door Vader.

‘We zijn rijk met Hem.’

Zijn beloften zijn ja en amen in Chris-
tus Jezus. Die zal Hij allemaal waar-
maken waar het ons betreft. Andere
beloften heeft Hij aan Israël gegeven.
Hij zal ook die vervullen op Zijn tijd.
Eerst zal Hij ons wegroepen met de
bazuin van God; daarna zal Hij Zijn
grote liefde tot Israël tonen. Hij zal ze
van hun vijanden redden voor ze hele-
maal vergaan. Daarom kort Hij de tijd
van grote verdrukking in tot 1260 da-
gen. Geen dag langer.

‘Lijden en heerlijkheid.’

Dat is de weg die God gaat met ons,
en Israël en de hele schepping. Tegen
de donkere achtergrond van lijden en
druk, moeite geeft Hij in de toekomst
aan allen leven in onsterfelijkheid. En
is lijden voorbij, zal Hij in allen alles zijn.  

22 januari 2019
‘We gaan naar onverderfelijkheid.’

Dat is beloofd en staat vast. Niets kan
God tegenhouden om aan allen uitein-
delijk leven in onverderfelijkheid te ge-
ven. Dat is het hart van God: liefde en
dus geeft Hij om niet. Geen prestatie
van de mens kan dat ooit verdienen.
Het is goed om God daarvoor te dan-
ken en Hem te eren om Wie Hij is.

‘We zijn afhankelijk van Vader.’

Zo zeggen we dat als gelovigen, wan-
neer we God als Vader hebben leren
kennen. In alles zijn we aangewezen
op Zijn voorzieningen. In het dagelijks
leven heb je warmte nodig; elektrici-
teit is noodzakelijk geworden. Maar
voor leven, kracht en liefde zijn we
helemaal hulpbehoevend en kunnen
dat alleen van Hem verwachten.

‘Ja, alles.’

Paulus spreekt dat ook uit op de Areo-
pagus. God geeft het leven, de adem
en alles aan ons mensen, en:

In Hem leven wij, bewegen wij ons en
zijn wij.

Een machtige uitspraak, die doet besef-
fen Wie God is en welke plaats wij heb-
ben. Voor de gelovige is een bijzondere
extra dimensie een feit: in Christus zijn,
een nieuwe schepping in Hem te zijn.

21 januari 2019
‘We kijken omhoog.’

Hier in het aardse, ondermaanse, is
het een weg die soms dieper gaat.
Hoe diep ook, daar is Hij, onze Heer,
dicht nabij. De Psalmist wist dat heel
goed te zeggen:

Uw stok en Uw staf, dié vertroosten
mij; zelfs al ga ik door een diep dal.

De stok en de staf zijn heenwijzingen
naar opstanding. Die vinden we meer
in Tenach (OT).

‘Ja, fijn dat te zien.’

‘We zijn gezegend met een uitzicht
op de opstanding in de toekomst.
David profeteerde van de levendma-
king van de grote David in Psalm 16:

‘U maakt Mij het pad van het leven
bekend’

Deze woorden worden in de mond
van de Messias Jezus gelegd door Pe-
trus tijdens Shavuot, het wekenfeest
toen hij de menigte toesprak.

‘Profetische woorden.’

Wanneer ze door God geïnspireerd
uitgesproken worden over de toe-
komst, komen ze gegarandeerd uit.
Dat gold voor Psalm 16 dat bij de le-
vendmaking van onze Heer als top-
punt in vervulling ging. Echter, al
degenen -u en ik bijvoorbeeld- die
later levendgemaakt worden, kun-
nen deze woorden ook uitspreken.

20 januari 2019
‘Wat een toekomst hebben we!’

Gods woord leert ons niet zozeer ach-
terom te kijken, maar vooruit te zien.
De ploeger op het land, die de aarde
bewerkt, weet dat. Vooruit lopen en
kijken is wat nodig is. Paulus geeft in
Filippenzen 3 de raad om te vergeten
wat achter je ligt en je uit te strekken
naar wat voor je is. En dat is sowieso
een geweldig uitzicht. Heerlijkheid. In
zo’n hoeveelheid dat de apostel zelfs
woorden opstapelt.

‘Het einde van 2 Corinthiërs 4?’

Daar spreekt hij van een overstijgend
overstijgend zwaar gewicht aan heer-
lijkheid, dat eonisch is. In contrast, in
tegenstelling daarmee, schrijft hij van
de lichte last van verdrukking van een
ogenblik. We zijn geneigd daarnaar te
kijken, de omstandigheden. We leren
in 2 Corinthiërs 4:16-18 echter meer:

We zien niet op wat ons deel is, wat nu
te zien is;
maar we kijken naar wat je niet ziet.
Want het zichtbare is van korte duur;
maar het onzichtbare is eonisch.

‘Dat geeft glans op de dag.’

Het blijft niet zo, de omstandigheden
waar we in zijn, zijn tijdelijk. Daarin is
wellicht veel dat neer kan drukken. En
nochtans weten wij als gelovigen, dat
na het lijden onvoorstelbare heerlijk-
heid komt. Wanneer je in de geest iets
daarvan kan waarnemen doordat je
Zijn woord hoort, dan weet je iets. En
dat is genoeg om vooruit te kunnen,
het draagt je, nee, Vader draagt je.

19 januari 2019
‘God doet wat goed is.’

We zingen dat bijna niet meer: ‘Gods
weg is de beste, de beste altijd.’ Toch
zing je dan een grote waarheid uit.
Je zou ook letten op wat je zingt. Slot-
woord altijduit die zin zegt veel. Het
is een afkorting van te allen tijde. En
uit de Schrift stelden we de afgelopen
dagen opnieuw vast, dat Gods tijdde
beste is. Hij,en niet wij, bepaalt wat
gebeurt en op welke tijd.

‘God doet alles samenwerken.’

Grote waarheid uit Romeinen 8:28
is, dat God alles doet samenwerken
tot wat Hij goed acht. Dat is soms,
misschien wel vaak, een moeilijke.
Steeds een pad dat je zelf niet kiest.
Op een andere manier geeft dat ook
rust van binnen. Want de gelovigen,
u, jij en ik, wéten dat dat zo is.
In wezen komen Zijn kracht en wijs-
heid samen in de kruisiging van Zijn
geliefde Zoon.

‘We zijn daardoor rijk.’

Door het grote werk van Christus, Zijn
lijden en sterven, wordt de mensheid
door God rechtvaardig verklaard. De
vijandschap wordt omgezet in vriend-
schap door de dood van Zijn Zoon.
Hij stelt de dood ooit buiten werking.
Iedereen zal oneindig leven, en in gro-
te genade onsterfelijkheid genieten.
Dat alles zal zo zijn wanneer de tijd
opgeheven is, zo is God alles in allen.