Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

19 juli 2018
‘De Naaste is de Heer zelf.’

Dat is het verrassende wat Hij sprak in
Lucas 10:25-37. Meestal wordt deze ge-
lijkenis anders uitgelegd. En wat we gis-
teren bespraken, dat is de uitleg van dit
zo bijzondere verhaal. Net zo is het met
wat de Heer in Lucas 15 vertelt over de
verloren zoons. Dat is ook heel bijzonder
met een enorme diepte. Woorden van
leven, en dat kan niet anders. Zijn woord
is geest en leven. In schril contrast met
het vlees.

‘We zijn blij met de bijbel.’

Zodra het vlees een rol speelt zal woord
van God teruggedrongen worden. Meer
vlees betekent minder woord. Met Gods
woord komt de waarheid en Paulus zegt
dat in de eindtijd mensen de liefde van
de waarheid niet ontvangen, en omkomen
(verloren gaan, 2 Thessalonicenzen 2:10,
11). En de gelovige hoort het evangelie
van de redding, dat is het woord van de
waarheid (Efeziërs 1:13).

‘Laatste weken gaat het om waarheid.’

Het is een punt. Mensen in de laatste
dagen zullen zich leraren ophopen die
hun gehoor strelen of kietelen. Maar of
het de waarheid is, is de vraag. Leraren
die het heel makkelijk hebben, erg po-
pulair zijn, zullen waarschijnlijk niet het
evangelie van de waarheid verkondigen.
Want Paulus schrijft aan Timotheüs:

..maar lijd samen kwaad met mij voor
het evangelie in overeenstemming met
de kracht van God      2 Timotheüs 1:8

Kwaad lijden voor Christus Jezus is wat
diegenen overkomt, die blijven bij het on-
derricht van de apostel.

18 juli 2018
‘Paulus is wel duidelijk.’

Dat is het. Hij is duidelijk en het is een
zekerheid, dat genade het principe is
waardoor mensen gered worden. Na
vele jaren werken van de wet produce-
ren bleef voor Israël niets over. Toen
de Heer op aarde wandelde, maakte
Hij dat duidelijk. De wetgeleerde was
naar Hem toe gekomen en vroeg zich
af wat hij moest doen om het ‘eeuw-
ige’ (eonische) leven te verkrijgen.

‘Dat kon niet door doen.’

Dat maakte de Heer helder door het
verhaal van de Samaritaan. De wetge-
leerde zou zich herkennen in de man
langs de kant van de weg, hij die door
rovers overvallen was. Priester en le-
viet konden niet helpen en gingen voor-
bij. De Samaritaan (de Heer Zelf) hielp
hem, en daarmee vertelde de Heer,
dat hij aangewezen was op de barm-
hartigheid van God, door Zijn Zoon.

‘De naaste was die Samaritaan.’

Dat is het. De wet zei: liefhebben zul
je je naaste als jezelf. De Naaste van
de man die zwaar gewond langs de
kant van de weg lag, is Degene Die
hem barmhartigheid bewees. Dat lief-
hebben is allereerst: geloof in de uit-
spraken van de God die zo barmhar-
tig en genadig is. Woorden die Jezus
sprak zou deze wetgeleerde geloven
en zo Hem -zijn Naaste- liefhebben.

17 juli 2018
‘Boeiend: Romeinen!’

Zoals hij in Romeinen de genade bood-
schap neerlegt: het is geweldig. Israël
was onder de wet en trachtte door wer-
ken van de wet eigen gerechtigheid uit
te werken. Paulus laat in Romeinen zien,
dat dat een doodlopende weg is. En hij
is ervaringsdeskundige. De enige weg is
Jezus Christus, Die heeft alles volbracht.
Vandaar dat genade het evangelie is. In
genade om niet gerechtvaardigd. Dát is
het. Geen ander evangelie.

‘Dankbaarheid vult mijn hart.’

Het is echt geweldig wat Paulus mocht
noteren, door heilige geest geleid. In
dat bijzondere derde hoofdstuk komen
we in vers 29 het volgende tegen:

Of is God alleen de God van Joden? En
niet ook van natiën? Ja ook van natiën.

Opnieuw een voor Joden prikkelende
uitspraak. Jahweh was voor hen steeds
de God van Israël. En zo wordt Hij in de
Schrift genoemd. Maar, toen Abraham
geroepen werd, werd hij de vader van
alle gelovigen.

‘Ongeacht hun afkomst.’

De tekst zegt, dat Hij de God van alle
mensen is. Uit Hem is de mensheid.
Adam was uit God. Dat geldt ook voor
Christus. Gods redding strekt zich uit
naar alle mensen. Zo schrijft de apostel
dit. Het is een doorbraak voor die tijd,
de Romeinenbrief. Ging door de grens
van het uitverkoren volk, en biedt de
natiën buiten Israël de redding aan. In
genade, want dat is het vandaag.

16 juli 2018
‘Rare Noach.’

Was een gelovige. Nam het woord van
God serieus en bouwde aan de ark. En
zoals God gezegd had, kwam er regen.
Het duurde 120 jaar, maar dat speelde
voor God geen rol natuurlijk. Zo leven
wij; wachtend op Zijn aanwezigheid in
de lucht. De bazuin zal klinken op Gods
tijd en dat kan zomaar binnenkort zijn.
Ons geloof is gebaseerd op de kracht
van God en niet op onze vermogens.

‘Los van onze werken.’

We lezen het al vanaf Romeinen 3:18,
dat niet het houden van de wet of het
doen van de werken van de wet redt.
Maar God en Zijn Zoon Jezus Christus
brengen het reddingswerk tot stand.
Zo lezen we verder in Romeinen 3:28:

wij komen dus tot de slotsom dat de
mens door geloof gerechtvaardigd
wordt, zonder werken van wet

Dat ging in tegen de orthodoxie van
zijn dagen. Paulus werd geleid door
heilige geest.

‘Velen zijn er dankbaar voor.’

Het punt in de Galatenbrief is, dat het
fenomeen werken van de wet óók ná
de ommekeer niet geldt. Als iemand
werkelijk een gelovige is, dan hoeft die
niet te proberen uit dankbaarheid zich
aan de wet te houden. Dat lukt niet. En
de apostel wijst op de heilige geest als
kracht om te leven:

wandelt in de geest en jullie volbrengen
in geen geval de begeerte van het vlees
                                      Galaten 5:16

Dat kun je niet als je zelf probeert je aan
de wet te houden. Deze wandel die
Paulus bedoelt is ontspannen, want er
zit geen druk van veroordeling achter.

15 juli 2018
‘Ik ben blij met de rechtvaardiging.’

Bijzonder, dat we die verhelderende
Romeinenbrief lezen. Wat we daar-
in tegenkomen, is heel rijk. We zien,
dat de rechtvaardiging Gods werk is.
Hij verklaart ons rechtvaardig. Het is
door Christus, niets van onszelf dus.
Men leert je: ken jezelf. Daar kom je
niet verder mee. Het evangelie hoor
je, daardoor leer je God en Zijn Chris-
tus kennen.

‘Dat is veel beter.’

Het gaat om hun werk. Daarom kun-
nen we alleen in God roemen, niet in
onszelf. Zo zegt Romeinen 3:27 :

waar is dan de roem? Die is uitgeslo-
ten. Door welke wet? Van ^.werken?
Nee, maar door de wet van geloof.

In feite sluit Paulus aan bij Genesis,
waarin uitgebreid de weg van geloof
(niet van de werken) uiteengezet is.

‘Voorbeelden in Hebreeën 11.’

Noach bouwde de ark omdat het na
120 jaar hevig zou gaan regenen. Hij
werd door iedereen uitgelachen na-
tuurlijk. Men wist wel beter. Regen?
Nee, nooit gezien. Kon niet gebeuren.
Ha, bij die rare Noach zat een steekje
los. Totdat toch die dag kwam dat het
ging regenen. En God had het tijdstip
bepaald dat de deur van die ark dicht
ging. Redding voor Noach + zijn gezin.
Geloof heeft geen verdienste.