17 april 2019
‘Jezus Christus moest veel lijden.’
Hij leed door de handen van zondaren.
Hij werd gekruisigd uit zwakheid, maar
Hij leeft door de kracht van God. In het
licht van de opstanding is het kruis wel
noodzakelijk. Maar dat Vader Hem op-
wekte, plaatst dat in het juiste perspec-
tief. Om de zonde moest Hij gekruisigd
worden. Het kruis is voor de Grieken in
wezen dwaasheid. Joden verlangen te-
kenen, niet een kruis. Voor God is het
diepe wijsheid, om zo de zonde weg te
doen en de mensheid te redden.
‘Hij onderging dat lijden.’
De weg van Golgotha is de weg van de
verootmoediging en onderschikking.
Wat een groot voorbeeld was de Zoon
daarin! Paulus spreekt daar met diep
ontzag en eerbied over. De Zoon werd
verootmoedigd (vernederd) en dat was
tot de dood van het kruis. Dieper kon
het niet gaan. Hij heeft geleden en dat
was genoeg. Nu konden mensen door
het evangelie gerechtvaardigd worden
om niet, in Zijn genade. Dit is voor u en
jou en mij gedaan.
‘Heel fijn, ik ben dankbaar.’
Hij sprak wel, terwijl Hij leed. Woorden
die een gewoon mens nooit in zo’n situ-
atie zou uitspreken. Hij stierf, de Recht-
vaardige voor onrechtvaardigen. De ene
Zoon van God met rovers aan het kruis
genageld. Met Hem werd de hele oude
mensheid meegekruisigd (Romeinen 6)
en zou zouden wij rekenen. Dat is geen
kwestie van gevoel, maar van geloof dat
het echt zo is, en het vertrouwen dat de
Vader het niet verkeerd doet.