Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

6 februari 2019
‘Er gaat wat van uit, dat woord.’

Wanneer de mensen geen stenen in
plaats van brood krijgen. Men hoort
het verschil, wat uit het Woord zelf
naar voren komt en wat andere ach-
tergrond heeft. In de tijd van Paulus
kwam men ook. Hij sprak 1,5 jaar in
Korinte in het huis van Titus Justus.
Naast de synagoge waar Paulus niet
echt welkom was. Maar, Krispus, de
voorstander van de synagoge, kwam
wel luisteren, én geloofde.

‘Huissamenkomsten.’

Zo ging dat in die dagen. Later, in Efe-
ze, nam Paulus de discipelen mee in
een school van Tyrannus. Zo zonder-
de hij zich van de synagoge af, hij had
daar 3 maanden gesproken. Er kwam
verharding en tegenstand en hij voelde
zich daar niet langer welkom.
Buiten de traditie en de officiële institu-
ties om ging God door en zonderde de
apostel verder af, zo is dit alles te lezen
in Handelingen 18 en 19.

‘Reactie kwam ook.’

Nu het woord van God en van de Heer
zo doorbrak, kwam er ook tegenstand.
In Efeze kwam de zilversmid in het ge-
weer tegen Paulus, want hij zag zijn in-
komsten teruglopen omdat de afgods-
beeldjes van zilver niet meer gekocht
werden. Mensen keerden zich tot de
God van Israël en dus van de afgoden
af. Door het evangeliewerk van Paulus
in Efeze. Velen in de provincie Asia kre-
gen oren naar het goede nieuws.  

5 februari 2019
‘Samenkomen is vrij.’

Als Gods woord gesproken wordt zo-
als het geschreven staat, komen men-
sen erop af. Dan hoef je ze niet te ver-
manen met een gezochte bijbeltekst.
Het is geen verplichting om te komen.
Het gaat om elkaar ont-moeten rond-
om het woord. Fijn, als moeten van je
afgenomen wordt door het uitsteken-
de nieuws van de genade van God. In
wezen zit daar alles in. Genade, daar
ben je onder, daarin leef je.

‘Wij zijn gered in genade.’

Paulus schrijft dat in Efeziërs 2:5,8. In
het lichaam van Christus werkt de wet
als zuurdesem. En klein beetje door-
zuurt het hele deeg. Je kunt daarom in
het evangelie geen wet mee laten ko-
men. Een klein beetje draait direct de
genade om in een religieus iets. Zo is
dat ook, wanneer je Hebreeën 10:25
aanhaalt om mensen te vermanen de
wekelijkse dienst te bezoeken. We za-
gen in de afgelopen dagen, dat je de-
ze tekst daarvoor niet kunt gebruiken.

‘Mensen komen voor het woord.’

We hebben het ook gezellig als Gods
woord echt centraal staat. Het was in
de tijd van de Heer Jezus op aarde ook
zo, dat Hij sprak. Daarvoor kwamen de
mensen. Luisteren naar woorden zoals
ze die nog nooit gehoord hadden. En
dat doet iets ontkiemen in harten, en
mensen bewaren dat woord. Mirjam
(Maria) deed dat. Zij hoorde bijzondere
dingen en was zo aan de voeten van
de Heer Jezus te vinden.

4 februari 2019
‘Hebreeën 10:25 voor Israël?’

Wanneer je het tekstverband ziet,
wordt iets duidelijk. Het gaat over
de gelovigen uit Israël die het aard-
se koninkrijk verwachtten. Zij zou-
den uitzien naar hun verzameling
bij de komst van de Messias Jezus.
Het woord verzamelen (episunago)
komt voor in onder meer Mattheüs
24:31 :

en Hij zal Zijn boodschappers uit-
zenden met luid bazuingeschal en
zij zullen Zijn uitgekozenen bijeen
verzamelen uit de vier windstreken

‘Na de grote verdrukking.’

Ja, dat is de tijd waar deze woorden
van spreken. Daar zouden gelovigen
uit de Besnijdenis naartoe leven. In
de tekst die we overwegen, zien we:

…niet verlatend de verzameling van
onszelf…

Dit heeft dus hogere betekenis voor
de gelovigen die deze brief ontving-
en dan alleen een mogelijke weke-
lijkse bijeenkomst. Het gaat om het
toeleven naar Zijn wederkomst.

‘Zij zouden volharden.’

Ja, tot het einde van deze boze eon,
het einde van de grote verdrukking,
om het aardse koninkrijk in te gaan.
Daarvoor was Hebreeën (mede) ge-
schreven. Voor een zekere regelma-
tige samenkomst wordt door Paulus
in 1 Corinthiërs 11:17,18,20,33,34
het woord samenkomen (sunercho-
mai) gebruikt. Een heel ander woord,
veel algemener dan het bijzondere in
Hebreeën 10. In de brieven van Pau-
lus wordt nooit een verplichtende ver-
maning uitgesproken om samen te
komen als (plaatselijke) gemeente.

3 februari 2019
‘Hebreeën 10:25 in tekstverband.’

Ja, meestal werd het woord voor ei-
gen bijeenkomst (episunagoge) in de
Griekse vertaling van Tenach (OT) ge-
bruikt om een speciaal bijeenkomen
van het Joodse volk aan te geven. En
soms om een speciaal deel van Israël
dat bij elkaar kwam, aan te duiden.
En het wordt gebruikt voor de verza-
meling van volkeren.

‘In Hebreeën 10 ook?’

Daar gaat het om de terugkeer van
de Heer Jezus Christus op aarde, Zijn
tweede komst voor Israël. Zoals ge-
zegd in 9:28:

zo ook zal Christus, eenmaal geof-
ferd voor de zonden van velen, een
tweede keer gezien worden door
hen, die Hem verwachten, zonder
zonde, tot redding, door geloof

Naast deze verwachting worden de
lezers gewezen op de vrije toegang
tot God. Door Christus, Die als het
ware Offer de weg vrij maakte.

‘In Hebreeën 10:22?’

Ja, daar wordt dat gezegd:

wij mogen naderen met een waar-
achtig hart in de zekerheid van ge-
loof, met harten zonder een slecht
geweten, en een lichaam, gewas-
sen in rein water

Dit naderen is in de heilige plaatsen
in de hemel door Jezus’ bloed, 10:
19, tot de troon van genade (4:16-
18). De waarheid is, dat Hij zal we-
derkomen en dat de gelovigen uit
de Besnijdenis (Israël) Hem zullen
zien komen in grote macht en heer-
lijkheid. Vers 23 spreekt van de be-
lijdenis van de verwachting en 25
van de dag die naderbij komt. Dat
is het onderwerp. Morgen meer!

2 februari 2019
‘Leven naar de toekomst.’

In wezen is dat voor al de leden van
het lichaam van Christus: in genade.
Dat houdt alles in. Het schept geen
moeten, we ont-moeten elkaar wel.
Nu is een ontmoeting evenmin een
verplichting. Die hebben we niet, in
genade betekent geen voorwaarden.
De tekst uit Hebreeën 10:25 kan ook
niet als stok achter de deur gebruikt
worden. En dat gebeurt nogal eens
in de evangelische en kerkelijke we-
reld. Ten onrechte.

‘Het staat er toch wel.’

Helaas is in vertalingen ingekleurd
dat men naar de (wekelijkse) samen-
komst moet komen. En dat wordt er
graag van gemaakt, door leiders en
voorgangers. In een vertaling staat:

en laten we onze eigen bijeenkomst
niet verzuimen, zoals sommigen ge-
woon zijn, maar [elkaar] vermanen
en dat zoveel temeer naarmate u de
dag ziet naderen

In Hebreeën 10 zien we in de verzen
26-39 een dreigend oordeel. Als je
vers 25 op het lichaam van Christus
toepast, moet je óók de verzen erna
zo toepassen. Vers 26 en 27 spreken
duidelijke taal.

‘In strijd met Romeinen 8:1.’

Zeker, dat is een van de kernteksten
van het evangelie van genade, zoals  
dat klinkt in Romeinen. Het woord
episunagoge dat in Hebreeën 10:25
gebruikt wordt, wijst wel op een bij-
eenkomst, maar gelet op het tekst-
verband – een bijzondere.
In Hebreeën 9:28 en 10:37 gaat het
om uitzien naar de tweede zichtba-
re komst van Christus op aarde. In
feite gaat het om die verzameling of
bijeenkomst. En het ernaar toeleven
van de gelovigen uit Israël, in en on-
der het nieuwe verbond.