Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

25 mei 2018
‘Fijn, God redt allen.’

Hij gaat door tot ook de laatste van al-
len erbij is. Zoals die vader de zoon die
hevig verongelijkt buitenshuis werkte,
binnen ging halen. De andere zoon was
na lange tijd thuis gekomen. Nu moest
de andere die steeds in en bij huis was, 
echt thuis komen. Want pas dan kon de
vader zelf ook thuis komen.

‘God de Vader gaat door.’

Die kan niet stoppen voordat allen bij
Hem thuis zijn gekomen. In de Schrift
wordt nergens over eeuwige verloren-
heid gesproken. Zo’n gedachte is ooit
opgekomen als filosofie en lering van
mensen. Het werd tot officiële leer van
kerken gemaakt en verwoordt in arti-
kel 37 van de nederlandse geloofs be-
lijdenis.

‘Het verlorene wordt gevonden.’

De Zoon van Adam kwam om te zoe-
ken en te redden wat verloren was.
Die missie slaagt aan alle kanten, met
veel glans. Christus Jezus kwam in de
wereld om zondaren te redden. Aan-
gezien allen dat zijn, redt Hij allen. De
ergste werd bij zijn turbulente leven
al gered: Saulus van Tarsus. Hij schrijft
dat aan Timotheüs, zijn geliefde zoon
in het geloof, die het veel minder bont
had gemaakt dan Saulus.

24 mei 2018
‘Christus alleen.’

Met die gedachte sloten we gisteren
af. Het is een onvoorstelbare rijkdom.
In Hem bezitten we alles wat nodig is.
Paulus start de brieven steeds met:

genade en vrede voor jullie,
van God onze Vader,
en van de Heer Jezus Christus

Hebben wij nog meer nodig? De vraag
stellen is hem beantwoorden. Goed is
het, te beseffen hoe rijk wij in Christus
zijn. Eén van de belangrijkste aspecten
is: in Hem een nieuwe scheppingte zijn.

‘Rijker dan wie ook.’

In elk geval gaat het boven alles uit. Er
kan geen fysieke rijkdom tegenop. We
zijn helemaal van Hem afhankelijk. Hij
is onze Redder. Daarmee beeldt Hij uit
Wie God is: Redder, en dat zelfs van al-
le mensen. Ondanks de problemen die
wij tegenkomen in ons leven, staat dit
bovenaan. We kijken naar andere men-
sen, die soms onmogelijk zijn. Ook die
knieën gaan eens buigen.

‘De meest hardnekkige ook.’

Gods liefde zal die keiharde bereiken,
tot erkenning van de waarheid leiden.
Gods geest gaat dat hardste hart ver-
vullen, overwinnen. De tong zal uitein-
delijk aan God, de Vader alle lof, eer en
dank brengen. God zal alles in allen zijn.
Niet een kleine club gelovigen, maar al-
len. Door Gods genade iedereen gered!

23 mei 2018
‘Geen vaste tijden voor ons?’

Nee, want alles is in Christus vervuld.
Wij vieren elke dag de opstanding, en 
in Romeinen 14:5 lezen we:

want de een acht de dag boven de
dag; maar de ander acht al de dagen.

Daarom zijn we niet gebonden aan
kerst, pasen of pinksteren. Wij ach-
ten alle dagen. We zijn ons elke dag
bewust van Zijn opstanding en Zijn
positie boven, van wat en wie Hij is.

‘Dat is beter, ja.’

Paulus schuift het houden van aller-
lei opzij in Kolossenzen 2:16,17 :

laat dan niemand jullie richten inza-
ke voedsel of drank of details van een
feest of van een nieuwe maan of van
sabbatten, die een schaduw zijn van
hetgeen op het punt staat te komen.

Het wordt heel algemeen gesteld, en
je bent geneigd te denken aan zaken
die met Israël van doen hebben door
sabbatten en nieuwe maan.

‘Geldt voor alle religies.’

In Christus zijn wij compleet en heb-
ben vrije toegang tot de Vader. Zon-
der enige religieuze verplichting. En
zoiets opwerpen is een belemmering
van de geweldige vrijheid waarin wij
staan: de genade van God.
Deze wordt in Galaten en Romeinen
heel wezenlijk genoemd voor ons als
gelovigen. Ieder die dat wil belemme-
ren of ervan af wil doen, zondigt in
feite. Géén religie, Christus alleen.

22 mei 2018
‘Pinksteren is niet voor ons?’

Nee, net als Pasen is het een spin-off,
een grote afwijking van paulinisch on-
derricht. Men is gekunsteld bezig en
verwacht een soort nieuwe uitgieting
van de geest. Men is van de waarheid
afgedwaald, filosofie en leringen van
mensen prevaleren boven de Schrift.
Al wat de wet aan schaduwen had is
in de Christus Jezus vervuld.

‘Men blijft deels bij de schaduw.’

En daardoor ook in de schaduw. In
het volle licht van het evangelie van
de genade is alles anders. We mogen
weten, dat het Zijn kracht is waarin
we elke dag leven. Het gaat dan niet
om het zelf proberen te voldoen aan
(dat is religie). Je leeft vrij van het juk
of de druk van de wet of wetticisme.
Sterk ben je wanneer je vrij leeft.

‘Sterk in Zijn kracht?’

Dat is het. We leven door de kracht
van Zijn geest. Die geest maakt wo-
ning in ons sinds het moment dat
we tot geloof kwamen. We hebben
geen doop in de geest of iets derge-
lijks nodig; we zijn al verzegeld. Pink-
steren is daarom geen ‘feest’ voor
gelovigen van nu. Het betreft Israël
waarop de geest toen uitgegoten is,
als voorvervulling van Joël 2 én Jesa-
ja 44 én Ezechiël 37.      

21 mei 2018
‘Pinksteren is voor Joden de wet?’

In feite wel, zij vieren met pinkste-
ren de komst van de Torah via Mo-
zes. En dat zij die door het zich hou-
den aan de tradities en de gebrui-
ken doorgeven en vasthouden. Dat
zouden christenen beseffen die dit
met de Joden meevieren. Dat we-
ten zij waarschijnlijk nauwelijks.
Of zij leven zelf onder de wet.

‘Die tendens wordt sterker?’

Ja, in Nederland is een brede ten-
dens om de ‘feesten’ met Israël mee
te vieren. Niet zo lang geleden heeft
rabbijn Lody van de Kamp zich daar-
over nogal kritisch uitgelaten. Hij is
duidelijk over het feit, dat die vast-
gestelde tijden aan Israël in het land
gegeven werden. Niet aan de gojim
(de natiën). En gelijk heeft hij! Verder
kun je ook zeggen, dat al degenen die
de hoogtijdagen meevieren minstens
de indruk wekken dat zij het oude ver-
bond willen uitleven.

‘Niet voor het lichaam bedoeld.’

Nee, sowieso had destijds elke gelovi-
ge Israëliet niet langer onder het ou-
de verbond kunnen leven. Omdat het
nieuwe al door de Heer gevestigd was:

deze drinkbeker is het nieuwe verbond
in Mijn bloed dat voor jullie vergoten
wordt                              Lucas 22:20

De koninkrijksgemeente was feitelijk al
onder het nieuwe verbond geplaatst.
In de praktijk bleken zij ijveraars van de
wet te zijn. We zien in de geschiedenis
van het lichaam van Christus, dat men
in heel wat opzichten leek (en lijkt) op
de koninkrijksgemeente.