Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

25 oktober 2018
‘Paulus naar Rome.’

Ja, hij ging de weg die God voor hem
had bepaald. Hij moest naar Rome. In
de tijd was hij als apostel rechtstreeks
naar ‘pure’ heidenen (dus geen prose-
lieten) gegaan. Petrus ging naar Cor-
nelius in Handelingen 10. Deze bijzon-
dere figuur was een proseliet en dus
al genaderd tot het Jodendom. En we
kunnen hem niet zien als pure heiden.

‘Paulus en Barnabas.’

Zij trokken in Handelingen 13 naar de
natiën en ontmoetten Sergius Paulus,
die als eerste pure heiden tot geloof
komt. De deur van het geloof was bij
de natiën geopend. Niet door Petrus,
maar via Paulus. Zo wordt duidelijk,
dat de wortels van de gemeente niet
Joods zijn. Paulus trok erop uit nadat
hij in Antiochië in Syrië was afgezon-
derd door de heilige geest.

‘Waarvan afgezonderd?’

Van de joden-christenen. Pas daarna
kon hij naar pure heidenen gaan. Pas
na die reis wordt gezegd, dat voor de
natiën een deur van geloof geopend
was. Zo zien we hoe pas na volledige
afzondering van Paulus de natiën be-
reikt werden buiten Israël om. Daarom
heeft de gemeente, het lichaam van
Christus, geen Joodse wortels.

24 oktober 2018
‘We zijn geliefd.’

De liefde van God in Christus, daar ligt
de oorsprong van de gemeente die li-
chaam van Christus is. Geen wortels
in Israël. Het belangrijke punt in Han-
delingen is, dat Paulus direct, zonder
tussenkomst van Israël als natie naar
de natiën ging. Dat wekte de woede
van Joodse mensen (Handelingen 22:
21,22). En Paulus zei in 22:2,3:

ik ben een man, een Jood, geboren in
Tarsus – Cilicië, in deze stad opgevoed
aan de voeten van Gamaliël…

‘Duidelijk. Zijn oorsprong is Joods.’

Hij had opdracht op rechtstreeks naar
de natiën te gaan.  Opgegroeid; later
geroepen buiten het land was hij in ze-
kere zin een buitenstaander. God liet
hem wel eerst doorkneed raken in de
Tenach (OT) en de tradities. Zo was in
Zijn voornemen Saulus’ loopbaan uit-
gestippeld. Het kon niet anders gaan,
want God had dat zo bepaald.

‘Paulus, de apostel van de natiën.’

Het is in Handelingen soms voor ons
niet zo duidelijk; een ontwikkeling in
zijn bediening is te zien. Hij sprak in  
synagogen eerst zijn eigen volk aan.
Daar had hij niet zoveel succes – later
in Handelingen gaat hij na afwijzing
naar de natiën. Buiten de synagogen.
In Handelingen 22 lezen we ingrijpen-
de gebeurtenissen waardoor Paulus
naar Rome gaat. 

23 oktober 2018
‘We zijn geliefd.’

De liefde van de Vader ging naar ons
uit vóór de eonen. Daarom, de Jood-
se wortels van het lichaam van Chris-
tus: niet aan de orde. Men is in chris-
tenheid op zoek naar die wortels en
men meent Romeinen 11:16-24 daar-
voor te kunnen gebruiken. Maar dan
maakt men een denkfout. Men rede-
neert naar het vlees.

‘Dat klonk in Soest.’

Ja we waren aan het einde van de af-
gelopen avond (19 oktober 2018) be-
zig in Romeinen 11, de olijfboom.
Daar gaat het om Israël als volk en de
natiënen niet om individuele mensen.
Wanneer je beweert dat het wel om
individuen gaat, wat moet je dan met
de opmerking, dat takken uitgehouw-
en worden (11:23)? We zijn als leden
van het lichaam verzegeld.

‘Het gaat dus om volkeren.’

Dat is ook het tekstverband; heel Ro-
meinen 9:1-11:32 gaat over Israël en
de natiën. Daarom kunnen christenen
niet volhouden dat hun wortels Joods
zijn. Dat is naar het vlees geredeneerd.
Nee, onze komaf is geestelijk, want in
Christus vóór de neerwerping van de
wereld (Efeziërs 1:4).
Onze wortels zijn in God, in Zijn liefde.

22 oktober 2018
‘God kiest uit.’

 Is zo, omdat Hij God is en wij mens 
zijn. Een enorm verschil. God kiest Ja-
kob, Israël, David, Jeremia, Jona, en
natuurlijk Zijn eigen Zoon, en Saulus.
Wij kiezen niet, ook al denken wij dat
in onze waan wel gedaan te hebben.
Het was Gods keuze, om alle leden in
Christus voor de neerwerping van de
wereld uit te kiezen.

‘Niets van ons bij.’

Meestal wil men over deze dingen he-
lemaal niet spreken. Niet in geïnteres-
seerd. Meer in andere dingen. En als
je goed hebt leren lezen, de Schrift is
helder en duidelijk. Als het gaat om
wat Jezus Christus deed: je leest ner-
gens, dat Hij onze schuld op Zich nam.
Dat zingen wij wel, wij lezen het niet.

‘Hij droeg onze zonde.’

Hij, als het Lam van God, droeg onze
zonde(n) en die van de hele wereld.
Het refrein van dat lied zou dan ook
zijn:‘geprezen (gezegend) zij het Lam,
dat de zonde der wereld op Zich nam’.
Zo lees je Johannes 1:29. Het begrip
schuld komt uit theologische termen
in de zware orthodoxe kringen, waar
men dito schuldenlasten in prediking
en bijbelstudies op de schouders van
de mensen legt. In plaats van vertellen
wat Johannes 1:29 werkelijk betekent.

21 oktober 2018
‘We hebben licht ontvangen.’

Bevoorrecht, net als Saulus, die kreeg
dat -ongevraagd + ongewild- op weg
naar Damascus. Waarom koos God
deze Saulus, die de gemeente vervolg-
de? Waarom koos Hij niet een van de
zijn tijdgenoten, die veel aardiger voor
die leden van die gemeente van God
waren? Vragen die misschien niet zo
vaak gesteld worden.

‘Saulus was geen goddeloze.’

Hij was: kampioen farizeeër van zijn
dagen. Ongewoon ijverig voor God en
overleveringen van zijn voorgeslacht.
En zo fanatiek voor zijn judaïsme, dat
hij van harte instemde met de onjuis-
te terechtstelling van Stefanus. Uitge-
rekend deze religieuze fanaticus werd
ineens, zonder berouw, licht gegeven.
Om niet, dus. Gods overstromende ge-
nade, waarvan hij bij uitstek verkondi-
ger van werd.

‘Saulus bekeerde zich niet.’

Nee. God zette hem stil en veranderde
hem ingrijpend. Dat was Gods keuze.
Door de profeet horen we: Jakob heb
Ik lief, en Esau haat Ik (op tweede plek
stellen). Dit is het kiezen dat God doet
op basis van Zijn liefde en Zijn voorne-
men. Als mensen hebben we daar wel-
licht allerlei vragen bij, maar we zou-
den gewoon eenvoudig geloven en in
Hem rusten dat Hij exact weet wat Hij
doet. Dan is het goed, Zijn wijsheid.