Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Zeg, die enkele uren van het lijden en sterven van de Zoon waren eigenlijk
allesbeslissend voor Gods plan.’

Hij was als Zoon uit de enorme heerlijkheid bij de Vader op aarde gekomen.
Als Mens. Dat moet ook voor de hemelse machten en krachten een zeer
bijzonder gebeuren geweest zijn. Zij namen waar, dat Degene die boven
hen stond in het universum, nu als Mens op aarde kwam! En het was voor
de diabolos (door elkaar werper) zo belangrijk Hem aan te vallen, dat hij dat
zelf deed in de wildernis (Mattheüs 4).

‘Daar weerde de Heer de aanvallen af met Zijn Woord.’

En nu in de slotfase van Zijn aardse leven ging het heel diep. Omdat de Heer
mens was, greep het Hem erg aan. De dood van het kruis! Dat zou gaan ge-
beuren. Dat was de grote omwenteling in Gods voornemen van eonen.
Toen de Heer in Gethsemane was, werd de druk op Hem heel groot. Daarom
ging Hij de hof in en bad. De woorden ‘Abba, Vader’ drukken een roep om
hulp uit. Hij moest deze weg gaan.

‘Hij heeft het alles volbracht, dat is groots en daardoor kunnen wij leven!’

We lezen over het geloof van Jezus Christus. Dat heeft Hij getoond tot en met
de dood van het kruis. Hij was gehoorzaam –dus gelovig- aan het Woord van
Vader. En dat brengt de redding van heel de wereld tot stand, uiteindelijk.
Wat een zegen en heerlijkheid van genade levert de weg die de Zoon ging, op!  

‘Wij zien de waarheid voor vandaag. Het is wel genade, dat wij zo dat goede
nieuws mogen kennen.’

Ja, de Schriften werkten uitgebreid toe naar de komst van Hem, die de Zoon
van God is. Wij lezen achteraf Paulus, die de diepte van de liefde van God laat
zien. Dat was voor Hem ook genade, net zoals dat het voor ons grote genade
van God is. Christus Jezus verliet de heerlijkheid die Hij bij de Vader had. Hij
was bijzonder ootmoedig en die houding wordt ons tot navolging beschreven.

‘Dat is weer Filippenzen 2. Daar zijn we al een tijdje mee bezig geweest.’

In het belangrijke aspect van de wil van God en onze wil. De Heer zelf kwam
als Mens op aarde en toonde in Zijn houding naar buiten ootmoedigheid. Hij
was het niet, die Zich boven anderen verhief. Terwijl in Hem en door Hem en
tot Hem het al geschapen is! Hij had zonder meer de hoogste aanspraken.
Niettemin ging Hij de weg van onderschikking en gehoorzaamheid die uitein-
delijk leidde tot de dood. Zelfs de kruisdood!

‘Er is al veel over geschreven en bekend. Maar het blijft wonderlijk.’

De Vader had bepaald, dat Hij, de Zoon, Mens zou worden en zo deel zou
krijgen aan de nakomelingen van Adam. Dat was ook in de diepste kern de
reden waarom God de mensheid schiep. Opdat Zijn Geliefde Zoon Mens
zou worden en zo door alles, zelfs door Zijn dood, God zou verheerlijken.
Het was een hele diepe weg. Hij was heel even in Gethsemane, terwijl de
moeilijkste uren kwamen, uit de lijn van de wil van God. Maar Hij bad. En
Hij bad ‘Abba, Vader!’ en: ‘Niet Mijn wil, maar die van U!’   

‘Fijn, gisteren in de dienst die typologische betekenis van de tabernakel en de
ark van het verbond!’

Het is een heel bijzonder onderwerp, die tabernakel. We zien, hoe dat bloed dat
elk jaar gesprengd werd voor en op de ark van het getuigenis, spreekt van het
kostbare bloed van Christus. Dát bracht in één keer de oplossing van het zonde
probleem. Voor de mens was dat overigens niet zo’n probleem, die zonde. De
mens kon het allemaal zelf wel, zonder God.

‘Het was dus een probleem voor God, die zonde?’

Nu is ‘probleem’ misschien het verkeerde woord, maar we hebben gezien, dat
het bloed van stieren en bokken de zonden niet weg konden nemen. Alleen het
kostbare bloed van Christus, dat brengt de verwijdering van de zonde teweeg.
Voor God is het al weggedaan, alleen is het nog een kwestie van tijd voordat de
zonde echt definitief uit het universum zal verdwijnen.

‘Maar het kruis was allesbeslissend in het heilsplan van God.’

In Zijn plan van eonen staan het kruis en de opstanding van Christus centraal.
Zijn gezindheid blinkt als goud in de wandel die Hij voerde en Hem op het vloek-
hout bracht. Hij wilde Zich niet verheffen, maar schikte Zich in wat Vader wilde.
De Vader bracht de Zoon op die weg. Wat een liefde stak daar achter! En dat zal
uiteindelijk elk schepsel gaan zien, die weergaloze liefde van God, als Hij allen
bij Zijn hart heeft gebracht!

‘Ja we hebben een groot voorrecht dat we de Schriften zo duidelijk kunnen
begrijpen: genade van God!’

Ja, en als we daardoor vertrouwd raken met Gods plan en wat Hij in deze
tijd doet, dan komen we bij de wil van God terecht. We zouden zo onze wil
voorzien van motieven of beweegredenen om die in Gods wil te krijgen en
te behouden. Bovenal eerst Hem leren kennen door Zijn woord. Zijn plannen
voor vandaag en morgen kennen.

‘Ja want dat is bepalend voor ons staan en gaan hier en nu.’

De kennis die we opdoen door Zijn woord en in het bijzonder door de brieven
van Paulus omdat we Zijn wil voor vandaag willen weten, gaat dan onze wil
vorm geven. We zouden vooral niet een kunstmatige ‘wil van God voor ons
persoonlijk leven’ scheppen uit ons eigen denken of voelen.
Of we doen indrukken op, er komt van alles op ons af wat ons wil beïnvloeden.

‘Veel christenen zoeken het in allerlei methodes of maniertjes.’

Nee, als we Zijn wil door Zijn woord door Paulus leren kennen, dan is Hij aan
het werk, om zowel het willen als het werken in ons te bewerken, in overeen-
stemming met Zijn welbehagen. Dan gaan we meelopen in Zijn werk. Dan zul-
len we niets anders meer willen dan Zijn wil voor ons leven. Dat heeft te maken
met de roeping en opbouw van het lichaam van Christus vandaag. Want dat is
het werk waar Hij mee bezig is. Laten wij dan inderdaad overvloedig zijn in Zijn
werk!

‘Je zou dus wantrouwend zijn als het gaat om ingevingen die je krijgt en
iets dat in je hart opkomt om te doen?’

Als je je laat leiden daar wat in je hart is, dan kun je misleid worden. Veel
beter is: je laten leiden door Zijn woord. Gods geest werkt door dat wat
God zegt. Niet door wat mensen zeggen of zelfs je eigen hart zegt. In kring-
en waar geprofeteerd wordt is de profetie (‘…zo spreekt de Heer…’) ofwel
uit het eigen hart/verlangen ofwel van misleidende geest(en).

‘Dat is duidelijk. Gods woord leidend in ons leven. Ik ben er blij mee!’

Er is ongelooflijk veel wind van leer tegenwoordig. Wat je bewaart, is Gods
woord. Er is op geestelijk terrein onvoorstelbaar veel verwarring. De enige
manier om uit de verwarring te komen én te blijven, is Gods woord op de
juiste manier lezen. Kijken aan wie iets geschreven is en wie dat schreef of
zei. Als je onderkent dat er twee evangeliën zijn, en dus goed kijkt naar de
adressering van al de brieven, dan heb je een geweldige sleutel.

‘Jakobus schrijft aan de 12 stammen in de verstrooiing, bijvoorbeeld?’

Ja, en als je de inhoud leest, merk je dat die dus niet schrijft aan de gemeen-
te die het lichaam van Christus is. Duidelijk verhaal hoor. Gewoon laten staan
in de adressering. Zo kom je uit de geestelijke verwarring bij Paulus terecht.
Nu is onze weg vaak onduidelijk en we hebben leiding en licht nodig. We
gebruiken dan op een verstandige manier de Schriften, die ons via vooral de
brieven van Paulus de weg wijzen, in een actief geloof!