Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Derhalve zijn wij vertroost,
maar in onze vertroosting 
verheugen wij ons veeleer 
overvloeiender in de vreugde 
van Titus, omdat zijn geest 
rust gekregen  heeft van 
jullie allen.
    2 Korinthiërs 7:13

Het aanspreken is hier, in de
tweede brief aan hen, zeer
troostrijk. In de eerste was
veel aanspreken te lezen;
vooral ernstig aansporend
en zelfs vermanend.
Het had gewerkt; daarom
is er veel bemoediging. 
In deze brief is verzoening
(2Kor.5:14-21) centraal en 
dat is optimale vertroosting.
God, in Christus, verzoende
de wereld zelfs tot Zich! 
En zo was de toonzetting in
deze brief vanaf het begin 
(2Kor.1:1-11) vertroostend.
God van alle vertroosting, 
Vader van het mededogen,
in U verheugen wij ons! 
     

Dus, ook indien ik jullie schrijf,
is dat niet omwille van 
die onrecht doet, maar ook 
niet omwille van die onrecht 
gedaan wordt, maar omwille 
van het openbaar gemaakt 
worden van jullie ijver, de ijver 
voor ons bij jullie voor het 
aangezicht van God.
    2 Korinthiërs 7:12

Het ging om de eer van God 
en Zijn Christus. Daar is het 
hele lichaam van Christus in
de eerste plaats voor.

opdat Hij in alles de eerste 
wordt                      Kol.1:19

Staat ook voor ons nu als de
gelovigen in deze tijd vast.
Dat was ook de ijver van de
Korinthiërs; geen vleselijke, 
maar gericht op wat van de
geest van God is. Zo ijverden
zij voor Paulus’ boodschap, 
zijn evangelie waarin God en
Christus centraal staan. 
Zij – en ook wij – zouden zo 
leven: voor het aangezicht 
van God. Dat besef leidt als
vanzelf tot gedrag dat zich
op Hem en Zijn liefde richt.  

Dus, ook indien ik jullie schrijf,
is dat niet omwille van 
die onrecht doet, maar ook 
niet omwille van die onrecht 
gedaan wordt, maar omwille 
van het openbaar gemaakt 
worden van jullie ijver, de ijver 
voor ons bij jullie voor het 
aangezicht van God.
    2 Korinthiërs 7:12

Het lijkt erop, dat Paulus nu
algemener spreekt. Iemand 
die onrecht doet; dat was in
die gemeente meer aan de
orde. De grove zondaar, ja, 
die deed onrecht, maar er 
waren ook rechtszaken door
broeders tegen broeders.
In 1 Korinthiërs 5, 6 en 8 had
hij hen daarop indringend 
aangesproken. Het ernstige 
gebed van de apostel was,
dat heel de gemeente naar
het Woord zou reageren. 
Het belangrijkste was niet
enkele individuele kwesties.
Een klein beetje zuurdesem
maakt heel het deeg zuur!
Het op God gericht zijn van 
heel de uitgeroepen groep
daar, dat was het punt. 

Want zie, hoeveel ditzelfde 
– het, dat jullie in 
overeenstemming met God 
bedroefd worden – bewerkt
in jullie: ijver, ja, verdediging, 
ja, gebelgdheid, ja, vrees, ja, 
verlangen, ja, streven, ja, 
wraak. In alles bevelen jullie 
jezelf aan zuiver te zijn in
deze zaak. 
       2 Korinthiërs 7:11

De grove zondaar was door 
de brief van Paulus, door de
veranderde houding van de
Korinthiërs, omgedraaid.
Er was zowel bij Korinthiërs 
als bij de grove zondaar echt
berouw en inkeer gekomen.
Het was, vreugde bij Paulus,
de bedroefdheid die echt in
overeenstemming met God
was. Dat brengt ware inkeer
die blijft. 
Zij waren kennelijk Paulus
gaan verdedigen vanuit een
verontwaardiging over wat
in hun midden plaatsvond. 
En zo noemt Paulus nog wat
reacties van hen die hij van 
Titus hoorde. Uiteindelijk 
was gebleken: er was echte
zuiverheid te merken.
Zo waren de medewerkers
en de apostel bijzonder blij
met die ontwikkelingen. Na
een moeilijke, zeer leerzame
fase kon er verder gegaan 
worden met Gods heerlijke 
genade-boodschap.