Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

7 december 2019

‘Wel begrijpelijk nu, Johannes 1:1.’

En die tekst grijpt men aan om een
drie-eenheid aan te tonen. Met dit uit
woord uit Johannes 1:1 kan dat niet.
Een tekst die ook in verband hiermee
gebruikt wordt, is:

Ik en de Vader – wij zijn één
                            Johannes 10:30

Dit is ook geen bewijs, dit zei de Heer
om aan te geven dat zij, de Vader en
de Zoon, gezamenlijk eensgezind wer-
ken om Gods plan uit te voeren. Vlak
daarvoor had de Heer nog gezegd:

Mijn Vader, Die ze aan Mij gegeven 
heeft, is groter dan allen     (vers 29)

‘De Vader is groter dan de Zoon.’

Dat blijkt uit dat vers, en later zou de
Heer tegen Zijn discipelen verklaren:

De Vader is groter dan Ik
                                Johannes 14:28^b

Dit is in strijd met de 3-eenheidsleer.
Want volgens die opvatting zouden 
de Vader en de Zoon even groot zijn,
samen met de heilige geest. Dat blijkt
echter uit geen enkele uitspraak van
de Schrift. En even later bidt de Heer
in Zijn bijzondere roep tot de Vader 
om eenheid.

‘Dat is Johannes 17 natuurlijk.’

Ja, en dat hoofdstuk lees je drie keer:

opdat zij allen één zijn, zoals Wij zijn
                      Johannes 17:11,21,22

Neemt deze uitspraak alle verschillen 
weg? Zijn alle discipelen op hetzelfde
niveau als Petrus? Dat was de leider,
toch? Er zijn teksten waarin je de een-
heid tussen de Vader en Zoon leest.
Maar die heffen de verschillen niet op.
Hij sprak zelf geen zelfbedachte woor-
den. Hij uitte alleen dat, wat de Vader
Hem te spreken gaf. Zijn discipelen wa-
ren niet door Hem Zelf bepaald, de Va-
der had ze aan Hem gegeven. 

6 december 2019

‘De Zoon onderschikt Zich aan Vader.’

Dat is altijd Zijn plaats en positie. De-
genen die vanuit traditie denken, ba-
seren zich op zekere teksten. Daarin
wil men dan de 3-eenheid lezen. Zoals
Johannes 1:1 :

In begin was het woord, en het woord
was bij God, en het woord was God.

Als je de tekst leest en er over nadenkt
klopt iets niet. Want als: het woord was
God letterlijk waar is, dan kan datzelf-
de woord niet tegelijkertijd bij God zijn.

‘Dat kan inderdaad niet.’

De tekst leest uit de grondtekst zo:

In begin was het woord 
en het woord
was naar God toe 
en God was het woord

Johannes sluit aan bij Tenach (OT), en 
in het verleden kwam God in de gestal-
te van het woord naar de mensen, en 
later naar Israël toe. Dat woord richtte
de mensen op God (naar God toe). En
Gods woord belooft. De belofte wordt
vervuld: vlees worden.

‘Het woord is vlees geworden.’

Dat woord richtte de mensen op God.
Dat is wat Jezus Christus ook doet, zo
is Hij de vervulling van de beloften van
God. Zo blijkt niet, dat Jezus Christus
God is zoals Zijn Vader dat is. Hij werd
door de Vader gezonden en voert dat
uit wat de Vader Hem te doen geeft.
Hij is het, die de Weg tot de Vader is.
Hij ging van God uit en keerde weer
naar Hem terug. Na het lijden kwam
ook de heerlijkheid. 

5 december 2019

‘We onderschikken ons aan Hem.’

Dat is de lijn van Efeziërs 5:21-6:9. En
daarin lees je hoe dat uitwerkt in de
praktijk. In het eerste deel 5:22-33 is
het huwelijk aan de orde. Als je dat
gewoon leest, is het helder:

Christus heeft de gemeente lief, en 
die onderschikt zich aan Christus; de 
man heeft zijn vrouw lief en die on-
derschikt zich aan haar man. Zij res-
pecteert haar man; de man zou zijn 
vrouw liefhebben.

‘Dat is het. Dat staat daar.’

Het vervolg is, dat kinderen de ouders
gehoorzamen (en zich dus onderschik-
ken). Werknemers (slaven) gehoorza-
men de heren naar het vlees (werkge-
vers) heren (bazen) kijken naar hun
Heer in de hemel en dreigen niet. Een 
eenvoudige lijn, zou je zeggen. Andere
uitleggers menen echter, dat de tekst
van 5:21 anders uitwerkt –praktisch.

je aan elkaar onderschikkend in de 
vrees van Christus

‘Hoe kun je dat zien?’

Dat geldt in gemeenteverband als je
elkaar in gemeentelijke samenkom-
sten tegenkomt. Het sluit aan, zo zou
je kunnen denken, op vers 2. Je leest
daar: wandelt in de liefde zoals ook 
Christus jullie liefheeft en Zich ter wil-
le van ons heeft overgegeven

Wanneer wij zo met elkaar omgaan in
het lichaam van Christus is wederzijd-
se onderschikking een feit. Efeziërs 5:
21 zegt niet, dat de man en de vrouw 
aan elkaar onderschikken in het huwe-
lijk; dat is strijdig met 5:22-33. 

4 december 2019

‘De liefde van Christus.’

Die werkt in ons hart. Naar anderen,
in feite iedereen, maar allermeest tot
de gezinsleden van het geloof. En dat
is het gebied waar de tegenwerker el-
ke keer weer stookt. Daartoe hebben 
wij de wapenrusting van God, die wij 
aandoen en met gebed en het woord
de tegenkrachten weerstaan. Staande
blijven in de macht van Zijn sterkte.
God heeft ons rijk gemaakt in Zijn gro-
te genade en daarbij ook de middelen
gegeven waarmee wij staande blijven.

‘Geestelijke strijd is gaande.’

In Zijn genade laat Hij ons veel zien in
de brieven van Paulus. Daardoor heb-
ben wij zicht, kracht en licht. Over de
onderschikking valt nog wel het nodi-
ge te zeggen. Dat is de juiste houding
van de gelovige. Christus onderschikt
Zich aan God; de man onderschikt zich
aan Christus, de vrouw aan de man. En
de kinderen aan de ouders, de werkne-
mer aan de werkgever. De ziel aan de
overheid (Romeinen 13:1-3) die boven 
de zielen gesteld is.

‘Dat is wel duidelijk zo.’

Als toelichting valt daar best het nodi-
ge bij op te merken. In huwelijken zou
de man liefhebben, zoals Christus de 
gemeente liefheeft. Dat roept als van-
zelf onderschikking bij de vrouw en de
gemeente op. In gemeenteleven geldt
wederzijdse onderschikking (Efeziërs 
5:21). En Paulus werkt dat specifiek uit 
in het gedeelte dat erop volgt. Ten on-
rechte wordt soms vanuit Efeziërs 5:21
gesteld, dat de man zich aan de vrouw
onderschikt, en de vrouw aan de man. 
Zo kun je dat niet uitwerken, want het 
botst met de volgende verzen waarin 
Christus duidelijke lijnen uitzet.

3 december 2019

‘Hij geeft Zich over voor ons.’

Dat is het geweldige van de liefde van 
Christus. Die is groots en Paulus zegt:

..en daarnaast te kennen de kennis 
overstijgende liefde van Christus
                                       Efeziërs 3:19

In de Bijbel is kennen gemeenschap. In
wezen gaat het in Efeziërs 3 om Chris-
tus en Zijn liefde. Die is in ons hart, en
zou in ons hart wonen. Zou ons hart be-
heersen, opdat we het goede doen aan
allen en inzonderheid aan de gezinsle-
den van het geloof.

‘Dat is wat je merkt van binnenuit.’

De liefde van Christus is tegenoverge-
steld aan zelfzucht. Dat is zo menselijk,
en komt sterk naar voren in de laatste
dagen, zoals 2 Timotheüs 3 beschrijft:

weet dit nu, dat in de laatste dagen 
gevaarlijke era’s tegenwoordig zullen
zijn                                           (vers 1)

Daar zitten we midden in. Vooral op 
geestelijk gebied. Mensen misleiden 
zichzelf en vervolgens anderen. Reli-
gieuzen zijn het gevaarlijkst. Juist in
het christusloze christendom zien we
dit voor ogen.

‘Door de geest geprofeteerd.’

En de tekst vervolgt met:

want de mensen zullen zijn: zelfzuch-
tig, geldzuchtig, grootsprekend, trots,
lasteraars….

Dat is nogal wat. In religie komen de-
ze zeer bedenkelijke dingen sterk aan
de oppervlakte. In ons hart werkt de
liefde van Christus, die ons hart hard 
raakt. Niet, om dat hart te verwonden,
maar dat te vullen met Zijn belangelo-
ze liefde. Dat zal vrucht dragen en an-
deren bereiken.