‘De volgende is ook mooi. hoewel ik met al dat fijne van gisteren
nog wel even bezig ben!’
De liefde verdraagt alle dingen. Ja, dat zien we in het leven van de Heer
terug. Hij heeft Zijn discipelen liefgehad tot het einde (Johannes 13:1).
Hij verdroeg hun onbegrip, hun ongeloof, hun vleselijkheid. Hij bleef
ze liefhebben, ook al wist Hij van meet af aan, dat Judas Hem verraden
zou. Maar Hij had een geheim.
‘En wat was dat geheim dan?’
Daar komen we zo op. Hij wandelde rond en ontmoette allerlei mensen
met soms van die zo herkenbare dingen. Een rijke jonge man, die het wel
goed bedoelde, van goede wil was, maar zijn rijkdom zat in de weg.
Hij ontmoette veel ongeloof onder Zijn volk. Hij kwam tot het Zijne, maar
de Zijnen namen Hem niet aan (Johannes 1). Dat was een verdriet in Zijn
hart. Toch beleef Hij jarenlang doorgaan.
‘Prachtig, zo zie dat Hij in de liefde van Vader wandelde. Hij verdroeg het
allemaal.’
Het woord dat er letterlijk staat, is: ‘onder-blijven’. Hij bleef er onder staan
of leven (wat je wilt). Dat kon Hij, omdat Vader Hem de geest niet met mate
had gegeven. Ongelooflijk, wat een dienende, ootmoedige houding straalde
Hij uit. Dat werd pas achteraf door Zijn discipelen herkend en erkend.
Hij volhardde, en wij leren door de apostel, dat de verdrukking volharding
uitwerkt. Wellicht zegt je vertaling bewerkt, maar uitwerkt is veelzeggend.
En in vers 4 van Romeinen 5 wordt dit woord niet genoemd, maar wel aan-
gegeven.
‘He, maar wat was nu het geheim van de Heer?’
Daar spreken wij elkaar morgen over!