‘Mooi, die uitkomst van Gods plan. Enorme heerlijkheid. We zijn onderweg.’
De verwachting die wij hebben is niet tot ons beperkt. Het gaat om heel de
schepping, die in en door en tot (in) de Zoon van Zijn liefde geschapen werd.
Als je daar iets van beseft, dan is dat adembenemend. Hij is het, die het Begin
van Gods schepping is (Openbaring 3:14). Dat wil zeggen: Hij is het Origineel,
en al wat God schept is door Hem, en Hij had een grote heerlijkheid.
‘Het is weer wonderlijk te beseffen, dat Hij mens werd.’
Hij verliet die heerlijkheid om Mens te worden en zelfs uiteindelijk te lijden
en te sterven. Dat ging heel diep, en we hebben er geen idee van, wat het voor
de Zoon (en dus ook voor de Vader!) betekende. Het getuigt van een diepe
en eigenlijk weergaloze liefde, dat Hij zo afdaalde en in de gedaante als Mens
nog een weg ging in gehoorzaamheid tot en met de dood van het kruis.
‘Je wordt er stil van.’
We zijn steeds onder de indruk van wat Hij voor ons betekende en nu is.
Hij zorgt zelf voor de leden van Zijn lichaam en troost, bemoedigt, bouwt op
door Zijn genadevolle woorden. Hij laat het niet te hoog komen in ons leven,
maar zal met de beproeving óók voor de ‘uitstijging’ of uitkomst zorgen!
Zijn liefde staat daar garant voor.