Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘De werking van het kruis wordt me steeds duidelijker.’

Net als allerlei godsdienstige bijeenkomsten en oefeningen, geldt ook voor
het zich houden aan de Thora (wet) van Mozes, dat het in feite niets doet
als het gaat om zegen en nabijheid van God te ervaren. Misschien geeft het
een goed gevoel, of een gevoel van gezegend te worden, maar ook dat is niet
de ware bron van zegen. Als mensen misschien vinden dat ze zich aan de
Thora moeten houden, dan komen ze er –als het goed is- vroeg of laat achter
dat ze niet onder Thora zijn.

‘Gevolg van het kruis is, dat wij nu onder genade leven.’

Als de Thora-houders daar achter komen, voelen ze zich wellicht verlaten en
zoeken ze naar richting voor hun leven. Zo waren ook de Corinthiërs bezig:
zij wilden dat er in water gedoopt werd, onder andere. Zij hadden allerlei
onenigheid en vragen omtrent hun geloof en hoe dat praktisch in te vullen.
Paulus merkte echter op, dat hij besloten had niet iets anders onder hen te
weten dan Jezus Christus en die gekruisigd (1 Corinthiërs 2:2).

‘Ja. Dat hadden zij nodig. Merkwaardig genoeg toch een basisgegeven.’

In 1 Corinthiërs 15 lezen wij uitgebreid over het andere grondprincipe van
het evangelie: de opstanding. De Corinthiërs hadden beide hard nodig: de
prediking van het woord van het kruis en de boodschap van de opstanding
van Christus. Het ene eindigt de oude mens met al zijn zielse bezigheden,
verlangens en ervaringen. Het andere toont de nieuwe mens die uit het
graf oprees en die geestelijk gericht is. Die is niet afhankelijk van sfeer,
omstandigheden, godsdienstige bijeenkomsten en/of rituelen, maar van
Hem, de Vader alleen!

‘We zijn in alle opzichten gezegend door Zijn werk aan het kruis.’

Jazeker! Als we onze zegen en het ervaren ervan zoeken doordat wij bezig
zijn met allerlei activiteiten, dan is dat meer ziels gericht. Die (gemeentelijke)
activiteiten zijn in zichzelf niet verkeerd. Het gaat om de bron van zegen.
Dat is alleen en te allen tijde God zelf, door Zijn Zoon. Alle zegen komt van
hen via het kruis (en opstanding) naar ons als gelovigen.

‘Het opent je ogen voor waar het echt om draait.’

Kijk, Paulus zei dat hij diverse mensen in water gedoopt had toen hij onder
de Corinthiërs werkte. Paulus wist maar al te goed dat de doop in water
slechts een type is van de ware doop waar het om gaat: Zijn dood en opstan-
ding. En in de tegenwoordige tijd geldt één doop (Efeziërs 4:5): die in de
geest van God. Ook hier zien we, dat kruis en opstanding een einde maken
aan eventuele religieuze plechtigheden, hoe fijn een getuigenis bij een doop-
dienst ook kan zijn.

‘Maar dat getuigenis is toch niet verkeerd?’

Nee, kan juist echt fijn en opbouwend zijn. Waar het om gaat, is dat allerlei
religieuze en godsdienstige bijeenkomsten nooit de bron kúnnen zijn van
onze vrede en ons geluk. Het zijn hulpmiddelen die kunnen helpen om het
woord van het kruis te laten klinken in de oren en harten van de mensen.
Het woord van het kruis doet ons bewust worden van Gods kracht en aan-
wezigheid. Door dat woord kunnen wij echt geraakt worden in ons hart en
wij ervaren daardoor Gods nabijheid. Dát is geestelijk. 

‘Het woord van het kruis is diepgaand.’

Het verleent wijsheid van God, want de inhoud ervan is ‘Christus, de
kracht van God en de wijsheid van God’. Voor ons, die gered worden (in
het dagelijks leven) is het Gods kracht. Wij zijn in Christus meer dan over-
winnend, want Hij heeft de overwinning al behaald! Aan het kruis triom-
feerde Hij, de Vader wekte Hem later op.

‘Christus is onze verwachting?’

Zeer zeker, Hij is onze gerechtigheid, heiliging en vrijkoping. Dat is het
resultaat van Zijn werk aan het kruis. Doordat Hij tot zonde werd gemaakt
en zo de zonde wegdroeg aan het hout, kon God ons vervolgens Zijn eigen
gerechtigheid in en door Christus toedelen. Daar zit geen flintertje werk
van ons bij. En het heeft kracht in ons leven.

‘Omdat wij daarin vrijgezet zijn door Vader?’

Jawel, als wij ons bewust zijn van Zijn genadegeschenk, dat is het toedelen
van Zijn eigen gerechtigheid aan ons door het geloof van Jezus Christus, dan
heeft dat een geweldig krachtige bevrijdende werking in ons leven. We heb-
ben dan geen religieuze zaken meer nodig. Een kerkelijke kathedraal met
prachtige ramen en mooie banken kan ons in vervoering brengen. Ook het
aanhoren van goed gezongen mooie liederen kan onze ziel raken.

‘Maar dat hoeft nog geen echte opbouw te zijn in het geloof.’

Nee, vrijwel altijd zijn zulke religieuze bijeenkomsten een middel om de
ziel te raken en daardoor ontroerd of bewogen te zijn. Maar na enkele
minuten kan het effect alweer verdwenen zijn. Misschien denkt iemand
op die manier de nabijheid van God te ervaren (door gevoel), maar of dat
echt zo is, is de vraag. Een zielse ervaring van Gods nabijheid zegt in feite
niet veel. Wij hebben toegang tot het hart van Vader door het bloed van
Christus aan het kruis. Alleen dát geeft écht toegang tot de Vader! 

‘Het kruis werkt uit in het dagelijks leven.’

Als we kijken naar de werkelijke kracht en het feit wat aan het kruis ge-
beurde, dan kan dat nooit door ons ongedaan gemaakt worden. Er is een
verlossing van zonde en dood tot stand gebracht. In de toekomst zal dat
blijken wanneer de mensheid uiteindelijk levendgemaakt is.
Voor onze praktijk geldt, dat wanneer wij onze eigen werken proberen
toe te voegen aan dat volbrachte werk van Christus, de praktische werk-
zaamheid van het kruis uitgeschakeld wordt. Voor onszelf dus.

‘Maar waarom spreekt Paulus dan zo over de waterdoop?’

Het gaat er niet om of we vaststellen dat de waterdoop goed of verkeerd
is. We vragen ons af of het iets toevoegt aan onze positie in Christus Jezus
voor God. De redding kan alleen via het kruis zijn. Dit omvat de redding van
zonde en dood. Dat op zich is fantastisch, het is geweldig, daar kunnen we
Vader niet genoeg voor danken.
Het kruis redt ons óók van gedachten van kwaad, en het kwaad in woorden
en daden. Het verlost eveneens van de last van depressiviteit en schuld(ge-
voelens).

‘Ja heel fijn, maar dat laatste, hoe werkt dat dan?’

Het punt is, dat aan het kruis de overwinning is behaald. En toen Vader de
Zoon opwekte uit de dood was de totale overwinning compleet. Al wat te
overwinnen was, is overwonnen! Daarna leven wij vanuit en door die over-
winning. Wij hoeven zelf de zonde(n) niet te overwinnen, dat heeft Hij al
gedaan. Wij zijn meer dan overwinnaars door Hem die ons liefheeft. Dan
gaan wij niet langer gebukt onder schuldgevoelens, die op hun beurt weer
veroorzaakt worden door kwade gedachten, woorden en werken.
We worden van dat alles bevrijd –in de praktijk- door de werking van het
kruis in ons leven. Het is erkennen, samen met Christus gekruisigd te zijn
en met Hem opgewekt om in nieuwheid van leven te wandelen!  

‘Dus Paulus kwam niet om te dopen en niet met wijze woorden.’

Hij was niet door Christus Jezus gestuurd om in water te dopen. Ook niet
om met menselijke woorden van wijsheid evangelie te verkondigen.
Want het goede nieuws is niet gestoeld op menselijke inspanningen, hoe
goed en oprecht mensen ook bezig kunnen zijn. Al wat mensen doen in
religie helpt helemaal niets om voor God iets te bewerken.

‘Niets toe te voegen, maar ook de filosofie brengt je niet verder?’

Het evangelie van genade is niet het resultaat van diep nadenken, niet
het gevolg van de filosofie. Ook al hebben mensen diep en soms knap
nagedacht, en misschien in de buurt van de waarheid gekomen, het
antwoord op alle vragen is: Christus!
Híj is het einde van alle filosofie en religie. We hebben als mensen Hém
nodig. Hij is het, die de waarheid en het woord van God belichaamt.

‘Ja, mooi, de Heer is het antwoord.’

Ja, en Zijn werk aan het kruis is doorslaggevend om antwoord te kun-
nen geven op de vragen die mensen hebben. Als wij ons werk en onze
wijsheid op welke manier dan ook willen toevoegen aan wat Hij al heeft
gedaan aan het kruis, dan zal dat geen uitwerking hebben in ons dagelijks
leven. Het evangelie is geheel los van de werken en de wijsheid van men-
sen, anders verliest het kruis van Christus zijn waarde en inhoud.
Voor wanneer? Voor ons dagelijks leven als gelovige!