Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Die studie over de Galatenbrief is erg verhelderend.’

Het is dé brief die een van de belangrijkste aanvallen op de vrijheid
van de gelovige in Christus Jezus weerlegt. Die aanval kwam tot deze
Galaten door de judaïsten. Er waren dwalende leraren, beïnvloed door
het wettische denken, die de Galaten wilden beroven van hun wandel
in genade. Galaten 2:4 (ncv) bericht ons daarover:

maar vanwege de binnengesmokkelde valse broeders – die binnen
kwamen om onze vrijheid die wij in Christus Jezus hebben, te bespie-
den, om ons tot slavernij te brengen

‘Duidelijk. Het draaide om wet of genade.’

Galaten toont ons de indringende weerlegging van de wettischen, die
binnen het christendom oververtegenwoordigd zijn. Men maakt een
wonderlijk mix van genade en wet, geloof en werken, et cetera. Je
kunt zeggen, dat de dwaling van de Galaten mainstream (de hoofd-
stroom) in het christendom is geworden. Vandaar dat Galaten de brief
is die christenen nodig hebben om los te komen uit het wetticisme.

‘Er bestaat ongelooflijk veel verwarring over.’

Galaten wordt maar weinig bestudeerd. Men weet doorgaans niet echt
waar het allemaal over gaat. Vaak wordt ten onrechte beweerd, dat het
gaat om je rechtvaardiging. Dat is onjuist. Het gaat om de dagelijkse wan-
del. Onze redding is in genade, onze wandel ook. Men zegt wel, als het
goed is, dat de redding in genade is. Daarna moet de gelovige onder een
wet of regels of de wet van Mozes gaan leven.

‘We hebben in de studies al gezien, dat dat onterecht is.’

Ja, men gaat vaak Romeinen en Galaten uit de weg en probeert christe-
nen en gelovigen via andere teksten en mooie redeneringen onder de
wet van Mozes te brengen. Dat leidt onherroepelijk tot slavernij, ook
al roept men dat men zich vrij voelt of dat men vrij is. Onze tekst van
vandaag laat duidelijk zien wat aan de hand is: bespieden om de gelovige
van de vrijheid in Christus Jezus af te brengen en in slavernij te voeren!

‘Als je de waarheid eenmaal hebt leren kennen, dan wéét je het.’

Zeker. Het is geest van de waarheid in je hart, die het bevestigt en je
dat zekere van binnen geeft, dat het de waarheid van God is. Dat is
nog geen bewijs dat het waar is, maar de bevestiging. Zoals bij Lydia
staat in Handelingen: en de Heer opende haar hart, zodat zij aan-
dacht gaf aan wat Paulus sprak. Zij is in feite een voorbeeld voor de
gelovige van vandaag.

‘Zij was al een gelovige vrouw, maar zij moest meer leren.’

Zo zijn er vandaag de dag heel veel gelovigen, die wel van de Bijbel
weten en een deel van de inhoud ervan geloven, maar niet kunnen
komen tot erkenning van de waarheid die God door de bijzondere
brieven laat zien. Zo moet Hij zelf hun hart verder openen voor wat
de apostel van de natiën spreekt.

‘Als je dat gaat zien, o, dan gaat er een heerlijkheid voor je open!’

Voortdurend heb je dan de idee dat hij die schriftgeleerde is, die niet
alleen onderwezen is in het koninkrijk van de hemelen, maar ook in
het (op-)hemelse koninkrijk (2 Timotheüs 4:18), dat van de Zoon van
Zijn liefde (Kolossenzen 1:13), waar wij ook in geplaatst zijn. Nu een
geestelijk koninkrijk, dat eerst in de hemelse gebieden verder zal
groeien wanneer wij weggerukt zijn van de aarde en daar de ware
vredestichters zullen zijn met het evangelie van verzoening en ge-
nade. Wij zullen daar onze genade-geschiedenis getuigen voor een
hemels publiek. Zij zullen verwonderd zijn over Christus Jezus!

‘Wel even goed om scherp te stellen waar het om gaat. De waarheid.’

Het was me nooit zo opgevallen in 2 Timotheüs 2:15, dat het daar gaat om
de waarheid, die uitgedrukt wordt in het woord van God. Waarheid is wat
de mens, ook de gelovige, zoekt. Ondanks het feit dat veel bijbelstudie ge-
daan wordt, komt men vaak helaas niet tot de waarheid voor vandaag.
Men past vaak een waarheid voor een bepaalde tijd in een andere toe.

‘Zoals Hymeneüs en Filetus?’

Ja, zij beweerden dat de opstanding verleden tijd was, terwijl het een
bijzondere vreugde in de toekomst is. Zij verplaatsten de waarheid naar
een andere tijd en ontkenden daarmee die waarheid. Dat wordt scherp
aangewezen en weerlegd. Laat de waarheid voor een bepaalde tijd staan
waar die thuishoort. Dan komt de heerlijkheid van God maximaal uit
Zijn woord naar ons hart.

‘Dan zou er minder verdeeldheid in de christenheid zijn?’

Daar ben ik van overtuigd. De tegenwerker is echter sluw en heeft de
dwaling systematisch gemaakt. Daarom zien de meeste gelovigen niet,
dat de brieven van de apostel afzonderlijke waarheid bevatten. Dé
waarheid voor vandaag vind je door de brieven van het kanaal dat
door Vader ingezet wordt om Zijn heerlijkheid bekend te maken!

‘We hebben toch een heerlijk woord, dat ons bemoedigt.’

Grote bemoediging is wanneer je gaat beseffen, dat God werkelijk God is.
We zijn bevoorrecht, dat Hij ons oor opende voor de waarheid. De waarheid
voor vandaag is te vinden in de brieven van Paulus. Ga je andere brieven
voor nu toepassen op de gemeente die Zijn lichaam is, dan kom je niet goed
uit. Het is nuttig tot lering en opvoeding in de gerechtigheid, heel de Schrift.
Maar voor nu houden we ons aan de gezonde woorden die wij in de brieven
van Paulus tegenkomen.

‘Duidelijk. Schriftindeling is geen gezond woord?’

Het werd wel gebruikt. Het zegt iets over de brieven van Paulus aan de ene
kant en de rest van de Schrift aan de andere. Onderscheidend lezen. Lang
niet alles in de Schrift gaat over ons, maar kan wel tot onderricht, lering en
opbouw gelezen worden. De specifieke waarheid voor vandaag vinden wij
echter in de 13 brieven van de verlaten apostel.

‘Ja zo word je er alleen maar rijker van.’

Het gaat erom, dat het woord van de waarheid recht gesneden wordt. De
nadruk ligt op waarheid in dat vers (2 Timotheüs 2:15). Die zou recht ge-
sneden worden, zodat de juiste toedelingen op de juiste tijd toegepast
worden. Wij zijn niet onder wet, maar onder genade. Maar het is telkens
kijken wie wat schreef en aan wie. De principes die onder de wet golden,
gelden niet onder de genade. Wij leven onder Gods genade!

‘Voor de Hebreeën moet het geweldig zijn, dat zij van hun zonden gereinigd zijn.’

Ja en daarna zegt Hebreeën wat de positie is van de Zoon:

gaan zitten aan de rechter(hand) van de Majesteit in de hoge

Zijn positie is nu aan de rechter(hand) van de Vader, die hier genoemd wordt:
de Majesteit. In de grondtekst staat letterlijk: Grootheid. En mooie aanwijzing
van Zijn heerlijkheid. De schrijvers van de brieven stellen vast, dat Hij, de Zoon
verhoogd en verheerlijkt is in de hemel. Ook Hebreeën stelt dat vast en brief
begint er zelfs mee. De hoge plaats van Hem na Zijn opstanding.

‘Dat doet verder geen enkele andere schrijver.’

Nee, Paulus en Petrus komen er later mee, wanneer zij erover schrijven.
Op zich opmerkelijk. En het verdere van dit eerste hoofdstuk spreekt dus van
Zijn hoge plaats, ook ten opzichte van de hemelingen. Hier worden alleen de
hemelse boodschappers genoemd, waarschijnlijk omdat die een speciale be-
diening kennen als het gaat om Israël. En we vergeten niet de woorden van
de Heer zelf in Zijn opstanding:

Mij is gegeven alle volmacht in de hemel en op de aarde

‘Hij wist het zelf al en dat wordt dus bevestigd door de schrijvers.’

Het duurt nog enige tijd –de tijd is kort- voordat Zijn uitspraak door iedereen
in het universum erkend zal worden met het hart. Maar het is een feit. Israël
zal dat leren kennen in de 1000 jaren en op de nieuwe aarde. Wij als de leden
van Zijn lichaam erkennen dit nu al in geloof en zullen binnenkort Hem ont-
moeten in de lucht. Hij is het, die nu nog zit, in rust. Binnenkort zal Hij opstaan
en afdalen uit de hemel, ons wegrukken tot Zijn heerlijkheid!