Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Ja allemaal mooi, maar er zijn toch wel teksten in de bijbel, die zeggen dat er een eeuwige hel is?’ Ja, waar dan? ‘ Nou, bijvoorbeeld in Marcus 9:43-48. Daar wordt drie keer over de hel gesproken, twee keer ‘in de hel geworpen’ en een keer ‘ter helle varen’ (NBG-’51). Bovendien staat er bij: ‘waar….het vuur niet wordt uitgeblust’. Nou dat staat er toch!’
Jawel, maar hier loop je tegen de vertaling aan. Voor het woord ‘hel’ staat hier het woord ‘gehenna’. Dit verwijst naar het dal Hinnom bij Jeruzalem, dat vandaag de dag een soort park is, waar je kunt wandelen of op een bankje in de zon zitten. In de toekomst –waar de Heer over spreekt- zal het de plaats zijn, waar mensen, die in opstand kwamen tegen de Messias gedood zullen worden. Dan gaat het om Jesaja 66:24. Daar spreekt Jesaja over de situatie zoals die in Israël zal zijn in de 1000 jaren. De Heer Jezus regeert als de ideale herder over Zijn volk en daardoor over de andere volkeren. Hij zal de Shalom bewaren en bewaken. Dit houdt onder andere in, dat zij, die in opstand komen tegen de Messias, gedood zullen worden en in deze vuilverbrandingsplaats geworpen worden tot een inderdaad afschrikwekkend voorbeeld voor de andere mensen. Gezien het tekstverband gaat het in Jesaja 66:24 om de situatie in het Messiaanse rijk. Volgens Openbaring 20 zal die 1000 jaren voortduren. Daarna wordt komt er een ingrijpende verandering en zullen deze hemelen en aarde vergaan door vuur en daaruit zullen een nieuwe aarde en nieuwe hemelen voortkomen, God schept een nieuwe schepping! Zo zal zeker het vuur daar in het dal Hinnom niet uitgeblust worden…..maximaal 1000 jaar! Dan stopt het!
Let ook op, dat er niets staat over pijn lijden of wat dan ook! De mensen zullen sterven, het gaat om lijken, zegt Jesaja. In de dood weten de mensen van niets. Dat zegt Prediker 9:5,10! Ook dat is een stuk barmhartigheid van God. Hij stelt een beperking aan het lijden.
Hiermee zien we dat de Schrift zichzelf weer verklaart. Mooi he.

Vanaf het begin (Genesis 1:1) is er sprake van tweeheid, uiteindelijk zal het grote plan van God uitlopen op eenheid: God alles in allen! Daarnaar zijn we op weg. Het is een grote terugkeer naar God. Gods liefde staat centraal in dat hele plan, het centrale gebeuren daarin is de kruisiging, begrafenis en opstanding uit de dood van de Heer Jezus Christus. Daarin zie je Gods liefde zo helder stralen. Hij vernietigde de mensheid niet, toen zij Zijn geliefde zoon kruisigden. Het antwoord op die vreselijke misdaad van de mensen was het opwekken van Zijn zoon uit de doden! En omdat Hij, Jezus Christus, tot zonde werd gemaakt, kan daarna de redding van heel de mensheid plaatsvinden. De tegenstander is erin geslaagd, die bijbelse boodschap in de mist te doen komen. Veel mensen lopen in hun hart en denken met tradities van mensen rond. In de praktijk blijkt de leer belangrijker dan de bijbelse boodschap zelf. Terwijl het ontvangen en begrijpen van het evangelie zoveel angst en onzekerheid verdrijft uit het leven van de mens! ‘ Er is geen vrees (angst) in de liefde. Maar de volkomen (volwassen/volgroeide) liefde werpt de vrees uit….’ (1 Johannes 4:18). Het hangt er daarbij niet van af, of de mens voor Hem kiest. Nee, God had allang voor de mens gekozen! Niemand valt buiten de boot, Gods einddoel is niet in tweeledig (hemel en hel). Het gaat Hem om alle mensen, en uiteindelijk, alle schepselen, dus ook de hemelse machten en krachten! Alles wordt een, keert terug tot God, de Vader!

‘He, dat was wel apart, wat gisteren zo naar voren kwam. Liefde brengt eenheid, allebei 13 en samen de getalswaarde van de naam Jahweh.’ Ja, het bevestigt de waarheid, die uit de Schrift naar voren komt. Alles is uit God (Romeinen 11:36), die ene, ware God, die liefde is. Eerst was God er. Die is altijd geweest, dat kunnen wij ons maar moeilijk voorstellen. Je kunt zeggen, dat er in beginsel eenheid was. En als God gaat schep-pen, dan schept Hij uit zichzelf de hele schepping. Dus niet: iets uit niets, maar uit God! En, met die schepping is er tweeheid! God en de schepping. Dat is terug te vinden in de tweede letter van het Hebreeuwse alfabet, de letter Beth (huis). Want die heeft als waarde: 2. De eerste letter, de letter Aleph, is de letter van God, en heeft als waarde: 1. De tweeheid in de schepping blijkt in feite al uit de letter waarmee heel de Schrift begint: de Beth. Genesis 1:1 begint met ‘In begin schiep God….’ Dat ‘in’ is de letter Beth, en maakt al duidelijk, dat het gaat om de tweeheid. En zo Genesis 1 lezend, kom je dat steeds tegen. Hemelen en aarde, licht en duisternis, dag en nacht, wateren en wateren, wateren en land, paren van dieren, God en mens, Adam en Eva, en zo voorts. De schepping kenmerkt zich door de 2, de tweeheid. Trouwens, het tweede woord in de Schrift begint ook met een Beth: scheppen (Hebreeuws: Bara). En bij het derde woord lees je wie aan het werk is: God (Hebreeuws: Alueim of Elohim), en begint met de letter Aleph. En in het vervolg maakt God scheiding (Hebreeuws: Badal) tussen licht en duisternis (Genesis 1:4). Alles komt dus uit die ene, God, voort. En uiteindelijk komt alles weer bij Hem terug: ‘ alles is tot Hem’ (Romeinen 11:36)! Alle reden om Hem te danken!

In het Hebreeuws (ook in het Grieks), zijn de letters van het alfabet ook cijfers. Elke letter stelt een bepaalde waarde voor, een getalswaarde. Als je dan de waarde van die letters van één woord optelt, heb je een bepaalde uitkomst. Dat werken met getallen bij woorden, noemt men ook wel ‘gematria’. Als je dat gaat onder-zoeken, kom je soms mooie dingen tegen, die de inhoud van de bijbelse boodschap bevestigen. Een bekend voorbeeld: ‘echad’; dat betekent: één. Israël weet het: er is één God, en die God is één. Dat ‘echad’ (een), heeft dan de getalswaarde 13; nu doet zich het eigenaardige feit voor, dat het woord voor liefde (ahavah) óók de getalswaarde 13 heeft! En Gods liefde brengt eenheid tot stand! Zijn werking van liefde levert eenheid op; eerst in Israël (2 en 10 stammen weer verenigd), daarna echte eenheid tussen Israël en de andere volkeren.
Traditioneel zit het eenheidsdenken in de Joodse traditie. Denk aan het Sjema Jisrael, hoor Israël, de Heer jullie God is één. Bij Paulus vind je de nadruk op eenheid vanzelfsprekend sterk terug. Denk maar aan de zevenvoudige eenheid in Efeziërs 4:1-7. Uiteindelijk zal ook de hele schepping één zijn in de onderschikking aan God, de geestelijke machten in de hemelen ook. Dat levert Gods liefde uiteindelijk op. Liefde brengt eenheid tot stand. Allebei met getalswaarde 13, samen is dat 26. En 26 is de waarde van de naam Jahweh (JHWH). Dat is mooi. Want, alle ware eenheid komt uit God zelf voort, evenals alle ware (= belangeloze) liefde!

NB: in Psalm 136 lees je 26 keer :
‘Want Zijn goedertierenheid (HB: chèsèd) is eonisch (HB: le-olam)’; ook wonderlijk he!

‘Ja jij met je ‘allen’ steeds. Ken jij die plaat, van de brede en de smalle weg? Heb je weleens gekeken hoe het afloopt met al die mensen op de brede weg? Die komen allemaal in het vuur! En dat zegt de Bijbel toch? De poel des vuurs, in Openbaring.
Weet je wie daar allemaal in komen? Hitler ongetwijfeld. Stalin. Mao. De beulen van Auschwitz. De beulen van de Franse revolutie met hun guillotines. En jij wou zeggen……. toch uiteindelijk allen?’ Nou, laat dit duidelijk zijn: niet ik zeg dat, maar Gods woord! Daar gaat het om uiteindelijk ‘allen’ of ‘alle mensen’, die gered worden. Paulus schrijft in
1 Timoteüs 4:10 ‘God is de redder van alle mensen, inzonderheid van de gelovigen. Beveel en leer dit’. Dat is duidelijke taal. Er waren in zijn dagen genoeg illustere machthebbers geweest, die veel bloed hadden vergoten om hun machtsdoelen te bereiken. Toch schreef Paulus dit. Het Romeinse rijk kenmerkte zich door een opvallende hardheid. De soldaten aan het front waren wreed en deinsden niet terug voor verschrikkelijke dingen. Paulus wist dat. En hij schrijft deze woorden op, geïnspireerd door God. God is veel groter dan wij denken. En de geschiedenis kent kanten, waarvan wij niet weten. Je kunt soms, door meer informatie te ontvangen, een heel andere kijk op leiders krijgen, die op wrede wijze heersten. Niet om hun wandaden goed te praten of te verkleinen, maar God zal in het eindgericht (de grote witte troon, Openbaring 20:11-15) álle werken, samen met de motivatie erachter, beoordelen. Dat is het gericht. Dan zal er niets verborgen blijven. Waar mensen zich nu nog achter iets kunnen verschuilen, zal het dan onmogelijk zijn. Het ontdekkende licht van God schijnt dan dwars de mensen heen en er wordt zichtbaar wat in hun hart was. Het bijzondere is, dat de gemeente, het lichaam van Christus, daar wellicht een heel belangrijke rol bij speelt! Want de apostel Paulus schrijft in zijn eerste brief aan de Corinthiërs (6:1-3):
‘Of weten jullie niet, dat de heiligen de wereld zullen oordelen? En indien bij u het oordeel over de wereld berust, zijt gij dan onbevoegd voor de meest onbetekenende rechtspraak?’
Daarnaast schreef Paulus later aan de Romeinen, dat in het gericht God zal richten over-eenkomstig ‘mijn evangelie’ (Romeinen 2:16). En Paulus’ evangelie is vol van genade!