18 juli 2018
‘Paulus is wel duidelijk.’
Dat is het. Hij is duidelijk en het is een
zekerheid, dat genade het principe is
waardoor mensen gered worden. Na
vele jaren werken van de wet produce-
ren bleef voor Israël niets over. Toen
de Heer op aarde wandelde, maakte
Hij dat duidelijk. De wetgeleerde was
naar Hem toe gekomen en vroeg zich
af wat hij moest doen om het ‘eeuw-
ige’ (eonische) leven te verkrijgen.
‘Dat kon niet door doen.’
Dat maakte de Heer helder door het
verhaal van de Samaritaan. De wetge-
leerde zou zich herkennen in de man
langs de kant van de weg, hij die door
rovers overvallen was. Priester en le-
viet konden niet helpen en gingen voor-
bij. De Samaritaan (de Heer Zelf) hielp
hem, en daarmee vertelde de Heer,
dat hij aangewezen was op de barm-
hartigheid van God, door Zijn Zoon.
‘De naaste was die Samaritaan.’
Dat is het. De wet zei: liefhebben zul
je je naaste als jezelf. De Naaste van
de man die zwaar gewond langs de
kant van de weg lag, is Degene Die
hem barmhartigheid bewees. Dat lief-
hebben is allereerst: geloof in de uit-
spraken van de God die zo barmhar-
tig en genadig is. Woorden die Jezus
sprak zou deze wetgeleerde geloven
en zo Hem -zijn Naaste- liefhebben.