19 augustus 2018
‘Paulus’ evangelie: genade!’
Het is zo’n contrast als je de andere a-
postelen leest. Een verademing in ver-
gelijking met allerlei voorwaarden die
voor Israël gelden. Zij moeten volhar-
den tot het einde (Mattheüs 10:22; 24:
13; Markus 13:13; Lucas 21:19; Open-
barig 2:7,10; 3:10) om het koninkrijk in
te kunnen gaan. Dan zullen zij eonisch
leven hebben op aarde. Israël zal als
koninklijk en priesterlijk volk optreden.
‘Voor ons geldt iets anders.’
Heel erg helder lezen we dat in de brie-
ven van Paulus. Ons lotdeel is eonisch
leven, een genadegeschenk op grond
van Gods uitkiezende liefde. De nood-
zaak om te volharden tot het einde is
nergens bij Paulus te lezen. Wel lezen
we over het koninkrijk of de konings-
heerschappij als lotdeel. Daarin speelt
het punt van volharden wel een rol.
‘Belangrijk punt, toch?’
Zeker. Alleen zouden we dat niet ver-
warren met de lijn van Israël. Degenen
die volharden in hun dienstbetoon in
de gezindheid van Christus (2 Timothe-
üs 2:10-13) zullen samen met Christus
regeren (als koning) te midden van de
hemelsen, waar het domein van de
gelovigen van nu is. Wij hebben geen
aardse, maar een hemelse verwachting
om met Hem instrument in Gods hand
te zijn, zodat ook de hemelse machten
en krachten onderschikken aan Vader.