7 april 2019
‘De koninklijke bruiloft.’
Ja, dat Mattheüs 22:1-13 is een be-
kend gedeelte. Het werd en wordt
(mogelijk) gebruikt voor evangelisatie
vandaag. Dat laatste is echter onmo-
gelijk wanneer we het evangelie voor
vandaag kennen. Paulus’ boodschap
is verzoening en genade, dat is geen
uitnodiging voor een maaltijd bij een
bruiloft. Het gaat om diverse procla-
maties van het evangelie van het ko-
ninkrijk van de hemelen.
‘Het heeft met Israël te maken.’
De eerste prediking werd door de di-
scipelen/apostelen gedaan (22:3). De
tweede verkondiging vond plaats in
de pinkstertijd, ná de voorbereiding
door het offer van Christus (22:4-6).
En dat was dus geen succesverhaal,
net als de eerste poging. Het volk Is-
raël -bij monde van de leiders- was
afwijzend. Men wilde niet komen. En
de Koning liet hun stad in brand ste-
ken: de verwoesting in 70 AD door de
Romeinen onder Titus (22:7).
‘Laatste poging ook voor Israël?’
Ja, want de uitnodiging (of roeping) is
in dezelfde stad (Jeruzalem)! Dat is de
uiteindelijke roeping door het evange-
lie van het koninkrijk. Dan zullen velen
geroepen, maar relatief weinigen uit-
gekozen zijn. Net zoals bij de eerdere
pogingen (roepingen). Sommigen zul-
len zelfs al in het koninkrijk zijn en on-
waardig blijken (22:12,13). Het laatste
vers (14) is nu duidelijk voor ons, het
heeft niets te maken met de tijd van
Gods genade waarin wij leven.