Want uit veel verdrukking en
beklemming van hart schrijf
ik jullie, onder veel tranen,
niet opdat jullie bedroefd
worden, maar opdat jullie de
liefde kennen die ik
overvloeiender voor jullie heb.
2 Korinthiërs 2:4
Het ging de apostel aan het
hart, het gedrag in Korinthe
van (sommige) gelovigen was
niet tot eer van de Vader.
De tranen die de apostel had
over de Korinthiërs waren uit
liefde van God in zijn hart.
Hij schrijft (en schreef) ze met
veel verdriet. Liefde van God,
verzoening, die houding had
Paulus naar hen toe. Juist uit
tact, liefde van Christus was
zijn schrijven geboren. Door
Gods geest -in de details ook-
geleid schreef hij. Dat zouden
zij beseffen. Hij wilde ze geen
pijn doen, niet bedroefd doen
zijn, want dat kon hun vreugde
over de genade van God doen
verminderen.