Woord Vandaag

Ja, dat ‘verloren gaan’ he. Als gelovige mensen dat woord horen, denken ze er automatisch ‘voor eeuwig’ bij. Maar…..wat in de Bijbel verloren is….wordt gevonden!
De verloren penning (Lucas 15), was die voor eeuwig verloren? Nee! Want die werd gevonden. Het verloren schaap (1 van de 100). Was dat schaap voor eeuwig verloren? Nee! Want de herder ging net zo lang zoeken, tot hij het vond! En die andere 99 waren al gered!
De Zoon des mensen kwam immers om te zoeken en te redden wat verloren was. En dat doet Hij ook! Wat verloren is, is door God verloren, houd dat altijd in gedachten. God is iets verloren! De verloren zonen….ja, die ene dwaalde weg van het huis van zijn vader, maar keerde terug. Zijn broer was eigenlijk ook verloren, maar was toch heel dicht bij huis. En die vader enigszins kennend….denk ik dat hij zoveel geduld heeft met de oudere broer, dat ook die thuis mocht blijven, en zou gaan inzien hoe het zit.
Mensen gaan verloren, maar niet voor eeuwig! Dat is de boodschap, die grote verwachtingen wekt in de harten van de mensen. En God zal die verwachtingen niet beschamen! Wat is dat geweldig he. Paulus was en bleef er vol van. Mensen keren terug naar hun oorsprong, dat is God. Gods hart is liefde. Hij kan niet anders, dan de schepselen waar Hij zóveel van houdt, redden. God is per definitie een sprekende en reddende God. Hij laat Zijn hart zien in het evangelie, dat zo vol spreekt over ‘alle mensen’ en ‘allen’. Soms inderdaad over ‘allen, die geloven’ (Romeinen 3:22), maar als het gaat om de hele mensheid, is niet Abraham (als gelovige) op de voorgrond, maar Adam! Romeinen 5 is klip en klaar, glashelder. In de verzen 12-21 is er geen speld meer tussen te krijgen, er is geen houden meer aan. Door Adam alle mensen onder de veroordeling; door Christus alle mensen gerechtvaardigd ten leven! Niet dood, maar leven heeft het laatste woord! We blijven Hem danken!