Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

27 februari 2020

‘Zijn ootmoedigheid als voorbeeld.’

Ja, daar eindigden we gisteren mee, 
Zijn houding is onderschikking. Dat is
voor ons het voorbeeld om na te vol-
gen. Daar is geen krampachtigheid in
aanwezig; omdat we weten dat geen
enkele veroordeling mogelijk is. Wij
leven in genade en daarom strekken
we ons uit om tot Zijn eer te leven.
Zo deed Hij ook. Hij leefde om Vader
te verheerlijken.

‘Jezelf aan Hem geven.’

We stellen als vanzelf ons lichaam in
Zijn dienst. Hoewel dat lichaam niet
levend voor Hem is, wordt het door 
Zijn geest in ons toch gebruikt. In de
dienst aan Hem, je lichaam stellen.
Het wordt dan een levend, heilig en
God welgevallig offer. Dat houdt ook
je denken in, want in vers 2 van Ro-
meinen 12 staat dat je denkzintuig
(je denken) vernieuwd wordt.

‘Het doel van het evangelie.’

Eén van de doelen, ja. Hoofdzakelijk
gaat het erom, dat in het evangelie
God en Christus verheerlijkt worden.
En de zondaar vindt door dat heerlij-
ke het is volbracht redding. Dat is de
uitwerking ervan. Wanneer dat goe-
de nieuws tot je doordringt, vult het
je hart met vreugde en wil je niet an-
ders dan Hem dienen. In ootmoedig-
heid en blijdschap. Dank U wel.

26 februari 2020

‘Genade maakte Paulus niet lui.’

Dat is wat de meesten denken als ze
horen wat Gods genade werkelijk be-
tekent. Dat het mensen lui maakt. En 
in feite is dat ook de reactie op evan-
gelie van verzoening van allen. Als ze
kijken naar het leven van Paulus, na
de ommekeer, dan komen bij iets an-
ders terecht. Gisteren was dat de af-
sluiter: Paulus had onvermoeibaar ge-
arbeid, meer dan andere apostelen.

‘De redding van allen is geweldig.’

Het weten van deze bijbelse waarheid
maakt je als gelovige niet gemakzuch-
tig. Dat is het vleselijk gerichte denken
van mensen, dat veronderstelt: gena-
de voor allen? Dat doet ontsporen en
mensen de weg van het vlees kiezen.
Dat is bij Paulus en vele anderen echt
niet het geval geweest. De liefde van 
God veranderde velen in hartstochte-
lijke verspreiders van dat echt goede
nieuws: God redt allen!

‘Die God is de ware.’

Dat Hij Zijn eigen Zoon gaf tot redding 
van de hele wereld, alle mensen, laat
zien wat in het hart van Vader is. Ook 
de liefde van Christus blijkt in het Zich-
zelf volkomen opofferen, tot eer van 
de Vader en de redding van allen. Het
grote Voorbeeld van ootmoedigheid, 
van onderschikking, is Hij. Paulus wijst
aan om Hem na te volgen, Christus Je-
zus, in Zijn innerlijke houding.

25 februari 2020

‘Paulus navolgen.’

Dat is wat hij zegt in diverse brieven.
‘Weest mijn navolgers’ zegt hij dan.
Hoe leefde hij dan? In besef dat het al
niet hij, maar zijn Heer ertoee deed.
Daarover schrijft hij:

want ik ben de minste van de aposte-
len, die niet toereikend is om apostel 
te worden genoemd, omdat ik wel de
gemeente van God vervolgde
                             1 Corinthiërs 15:9

‘Hij stond er niet zo best voor.’

Vanuit God gezien niet, nee. Hij dacht 
dat hij vanuit God gezien het erg goed
deed. Hij was zelfs bezig de gelovigen 
van de -in zijn ogen- verkeerde weg te
vervolgen. Uit ijver voor God en de tra-
dities van zijn vaders. Op weg naar Da-
mascus kwam hij tot het besef, dat zijn
ijver leidde tot vervolgen van Jezus Zelf.
Was dat een verhindering om gered te
worden? Integendeel.

‘Overstromende genade.’

Hoe genadig God is, bleek toen Jezus 
hem riep. Dat leidde niet tot een lui le-
ventje bij Saulus, die later apostel Pau-
lus werd. Geen spoor van niks doen:

maar in de genade van God ben ik wat
ik ben, en Zijn genade die in mij is, was
niet tevergeefs, maar ik spande mij in,
meer dan zij allen; maar niet ik, maar
de genade van God die met mij is
                             1 Corinthiërs 15:10

24 februari 2020

‘De genade blijft boeien.’

Je raakt daar nooit op uitgekeken. Het 
is het grondmotief van Paulus’ evange-
lie. We zijn uiterst rijk met wat we mo-
gen weten uit de Schrift, in het bijzon-
der dat evangelie dat nu geldt. In zijn 
dagen was Paulus niet langer welkom
in Galatië waar hij zelf gemeentes had 
opgebouwd. Dat had te maken met de
genade die hij verkondigde. Men wilde
opnieuw onder opgelegde regels leven.

‘Blijven in de vrijheid.’

Dat is gisteren overwogen, en we heb-
ben gelezen in Galaten 5:1 wat Paulus
dringend -ook tegen ons- zegt. Daaruit
leven wij, geen andere mogelijkheid is
voor ons aan de orde. Het is óf het een
óf het ander. Het maakt het verschil uit
tussen vrijheid en gebondenheid. Deze
noemt Paulus ook in Romeinen. Vlees of
geest, slavernij – of niet. 

‘Ik wil graag vrij blijven.’

Dat wil iedereen, je bent vrij door Hem.
Christus is ons leven en in en met Hem
ben je in ware vrijheid. Zonder Christus
ben je gebonden onder de zonde en als
het aan de orde is – onder een wettisch
systeem. Voor u wellicht bekende ding-
en, maar toch goed om je dat steeds op-
nieuw bewust te zijn. Uit, in en door de
genade van God gered en zo leven. Laat
je denken hiermee verfrissen.

23 februari 2020

‘Gevolgen van de genade.’

Eén van de gevolgen van Gods genade 
in je leven is het in de vrijheid staan. 
In Galaten 5:1 zegt Paulus dat:

voor de vrijheid maakt Christus jullie 
vrij; staat dan vast en laat jullie niet
weer in het juk van slavernij vastzetten

Daar waar mensen onder een religieus
systeem leven, ontbreekt de vrijheid.
Paulus kende dat als Saulus maar al te 
goed. Het leverde veroordeling op.

‘Onder wetticisme.’

Dat was Saulus tot en met: wettisch.
De Heer verloste hem ervan op weg
naar Damascus. Onder de wet levend
werd het zondigen meer, ze groeiden 
uit tot overtredingen. Om dat aan te
tonen kreeg Israël tijdelijk de wet op-
gelegd. Die bleek zwak door het vlees
en leidde tot veroordeling en dood. 
Juist Saulus van Tarsus was geroepen 
na een leven onder de wet.

‘Men wil wel onder wet leven.’

Wanneer je daarmee de christenheid 
bedoelt: jazeker. Merkwaardig is, dat
men zegt gered en vrij te zijn. Maar is
het niet merkwaardig, dat men vervol-
gens uit dankbaarheid zich aan de wet 
probeert te houden? Wat niet gaat luk-
ken, daar kom je dan vroeg  -of laat- 
wel achter. We zijn gezegend, leven in
en van Gods genade, die je niet kunt
verspelen.