Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘…Toch ben ik buiten de Nederlands Hervormde Kerk tot levend
geloof gekomen. …. Het was bevrijdend te leren, dat ik mocht rusten
in het volbrachte werk van Christus aan het kruis. ….. Ik ken nog
veel psalmen uit mijn hoofd…..al loopt men het risico in oudtesta-
mentische waarheden te blijven steken….
In de Vergadering van Gelovigen waren we gewend te zingen uit de
bundel geestelijke liederen. Deze liederen gaan vrijwel uitsluitend
over de Heer Jezus…….enkele gaan over ons, gelovigen, maar ze zijn
dan altijd gericht op het leven met Christus……
In de jaren 90 kwam er binnen de vergadering een beweging op gang
die zich onder meer verzette tegen die ‘oubollige liederen’.
Opwekking werd binnengehaald. Onder invloed van de Opwekkings-
liederen veranderden sommige vergaderingen totaal.

Waar de liederen eerst ‘Christocentrisch’ (gericht op Christus) waren,
kwamen er nu meer liederen bij die meer een ‘egocentrisch’ (ik-gericht)
karakter hebben. Het ging steeds meer om ‘ik’. Wat ik heb, doe, krijg en
wil.

In een van de liederen moesten we zingen: ‘ik voel me verward’. Dat was
ik niet, dus werd ik op dat moment ‘zingweigeraar’…..
De heilsgeschiedenis staat soms ook onder druk: Opwekking 452 ‘Kom O
Heil’ge Geest’. De Geest hoeft niet meer te komen, die is eens en voor altijd
uitgestort en woont in de gelovigen. Waar wij zijn, is Hij en Hij wil ons
altijd leiden.
Een ander voorbeeld is Opwekking 488, waar van mij wordt verwacht dat
ik zing dat ik ‘uw kracht voel’ en dat ik ‘opsteeg’ en ‘zweef op de wind’. An-
dermaal was ik zingweigeraar. …..
In ‘de vergadering’ is de Opwekkingsbundel dus niet zozeer een rem, maar
meer een gaspedaal. Wat niet alleen slaat op de tempi waarin deze liederen
gezongen worden. Het ging wel sneller, maar waarheen? Ik ben dankbaar
dat ik nu nog steeds naar een vergadering kan gaan waar we nog meerstem-
mig a capella zingen uit de bundel Geestelijke liederen.

Uit: Nederlands Dagblad, dinsdag 1 mei 2012, blz.12, getuigenis van
Martien Stam – lezer te Veldhoven.

‘We denken met enige regelmaat na over de hemelse bediening. Waarom?’

Omdat deze heerlijke verwachting dé toekomst voor de gemeente, het lichaam
van Christus is. Niet op aarde, maar in de hemelen te midden van de hemeling-
en. Dat is voor ons een andere plaats dan op aarde. Daarom wordt ons lichaam
veranderd, wij gaan in een totaal andere omgeving leven.
Dat staat in 1 Corinthiërs 15, waar Paulus de vragen over het opstandingslichaam
beantwoordt.

‘Het zit wel heel mooi in elkaar he, die boodschap die hij mocht brengen.’

En we realiseren ons -hoop ik- dat wij voor wat betreft ons lichaam gelijkvormig
gemaakt zullen worden aan Zijn heerlijkheidslichaam. En daarvan was Saulus
3 dagen blind, zo fel was de uitstraling van licht dat de Heer uitstraalt. Dat kun
je niet bevatten. Je hart slaat sneller als je eraan denkt. Dat gaat de Heer met ons
doen! Hij gaat ons ingrijpend veranderen en wij kunnen elkaar dan toch nog her-
kennen. Dat zal iets onvoorstelbaars zijn. Dat Hij van eenvoudige mensen zoals
wij zijn, zoiets gaat maken. We zullen versteld staan. Al diegenen die we hebben
meegemaakt ook met hun gebreken, zullen we dan in volkomenheid zien!

‘Snap jij nou dat veel gelovigen en christenen op aarde willen blijven?’

Nee, daar begrijp ik he-le-maal niets van. Met zo’n vooruitzicht, en dan toch
blijven vasthouden aan de aardse roeping van Israël, ik kan het maar niet
begrijpen. De redenen die men aanvoert snijden geen hout. Soms verbaas je
je erover hoe geredeneerd wordt om de paulinische waarheden die duidelijk
in zijn brieven staan, weg te redeneren. Ook in Paulus’ dagen was dat al aan
de hand, zeker. Dat moet voor de apostel verdrietig geweest zijn.

‘Maar de Heer gaat toch een streep halen door al die verwachtingen als de
bazuin van God klinkt?

Dat zeker, hoe sommigen ook een aardse verwachting koesteren, ook zij zullen
ineens ook boven bij Hem in de lucht, en later in de hemelen, zijn.
Zal even schrikken zijn, maar de Heer vervult Zijn woord, en niet onze dubieuze
redeneringen en verwachtingen. Dat zou andere een vreemde zaak zijn, als de
Heer gaat doen naar wat jij gelooft. Dan wordt de een voor, en de ander halver-
wege, en weer een ander na de 70e week van Daniël weggerukt, en sommigen
helemaal niet…
De Heer zal heel Zijn lichaam in één keer binnenhalen!

Op dinsdag 8 mei 2012 werd Romeinen 15:14-17
behandeld, met uitstap naar Tenach. Luister
hier voor deel A en hier voor deel B. U kunt hier
de presentatie binnenhalen op uw laptop/pc/ipad.

NB: u kunt het beste eerst de geluidsbestanden in
mp3 op uw computer/tablet zetten en daarna be-
luisteren. Dan heeft u goede geluidskwaliteit.

‘Die plaats van ons in de hemel, is dat niet onlogisch, want wij zijn toch
nog op aarde?’

Nee, hoor, wij zijn in en met Christus Jezus daar gezet, te midden van de heme-
lingen. Daar zou ons verlangen naar uitgaan, want daar is onze positie in Hem!
Wij zijn in de dienst aan God gesteld, omdat Hij dat is. Wij zijn met Hem opge-
wekt, omdat Hij de Opgewekte is en hebben met Hem die hemelse positie ont-
vangen van God. God heeft ons daar gezet omdat wij bedoeld zijn om met Hem
de hemelingen tot onderschikking aan de Zoon te brengen.

‘Hoe doen wij dat dan straks?’

God zal door ons heen de overstijgende rijkdom van Zijn genade tentoonsprei-
den in Zijn mildheid voor ons in Christus Jezus. Aan wie tonen? Aan de gees-
lijke machten en krachten, die zullen aan ons iets heel bijzonders zien, name-
lijk dat wij als mensen die in feite naar hun aard aan de aarde gebonden zijn,
maar door geweldige herscheppende kracht van God tevoren gereedgemaakt
zijn voor goede werken. Onder andere deze: de hemelingen duidelijk maken
wie Hij is en dat God vrede heeft gemaakt in het bloed van Zijn kruis.

‘Maar hoe zullen wij dat dan kunnen doen? Kunnen de hemelingen ons horen
en begrijpen? Kunnen wij hun taal spreken?’

Feit is, dat hemelingen in een andere ‘sfeer’ leven en ‘denken’ dan wij. Zij begrij-
pen wel degelijk wat er aan de hand is op aarde en beïnvloeden de gang van zaken
op aarde ook. Lees Daniël 10 maar eens aandachtig door. Je kunt ook kijken in
Job 1 en 2. Daar komt de satan (tegenstander) te midden van de zonen van God
in vergadering bij Jahweh. En hij spreekt dan ook met Jahweh. Krijgt te horen
dat hij wel Job mag ‘aanvallen’, maar er wordt een duidelijke grens gesteld door
Jahweh. Opmerkelijk, God spreekt ook tot ons, mensen, in taal die wij kunnen
verstaan, bevatten. Zo is het ook bij de hemelingen!

‘Dus wij zullen in de komende eonen die hemelingen aanspreken en hen bekend-
maken met Gods liefde in Christus Jezus?’

Ja, ongelooflijk. Wat een genade, dat God ons voor de nederwerping van de wereld
uitkoos in Hem om dit grote gebeuren mee te mogen doen. Hij zet ons in, voor al
die hemelse machten. Zij zullen ontdekken, wat verzoening betekent, wat Gods
liefde inhoudt. Wij zullen sprekende voorbeelden zijn van wat God kan doen met
nietige, aardse schepselen, die door Hem speciaal zijn geschapen in Christus Jezus.
Dát is onze heerlijke verwachting. Dát is onze bijzondere toekomst! Dát is een over-
maat aan genade, die wij om niet ontvangen! Ah, dank God daarvoor!

‘Ja wat een verwachting hebben wij. Machtig, en het gaat boven alles uit.’

Het lichaam van Christus is Zijn complement, dat wil zeggen: Zijn lichaam
is wat Hem compleet maakt! Ga daar eens over nadenken en God voor dan-
ken. Dan duizelt het je werkelijk. Zó veel genade! Zonder ons, zonder al die
leden van Zijn lichaam, is Hij niet volledig, niet compleet. Dan ga je iets meer
beseffen, van wat Paulus aan de Filippenzen schrijft, dat wij gelijkvormig ge-
maakt zullen worden aan Zijn heerlijkheidslichaam.

‘Dat is een heerlijkheid, die ik me nauwelijks kan voorstellen.’

Alle reden om steeds de brieven van Paulus te blijven lezen en tot je te nemen.
Het is alleszins de moeite waard. Voor veel gelovigen is de boodschap van de
Efezebrief onbekend. Wat Paulus daar precies bedoelt en waar hij het over heeft
is voor velen -helaas-  een gesloten iets. Maar de hoge roeping van de gemeente
die Zijn lichaam is, is wat ons wel degelijk aangaat. Wij zijn bedoeld voor de he-
melen en niet voor op aarde. Daar heeft het volk Israël zijn  roeping en zij zullen
het licht voor de natiën zijn in de komende 1000 jaar en daarna op de nieuwe
aarde. De volkeren zullen door Israël geleid worden.

‘Vreemd genoeg denken veel christenen, dat wij bij Israël aangesloten zijn ge-
worden, als een soort proselieten. Men legt Romeinen 11 dan verkeerd uit.’

O, dat van de olijfboom. Ja men beweert, dat het lichaam van Christus die
onnatuurlijke takken zijn die op die olierijke olijfboom zijn geënt. Maar daar
slaat men de plank helemaal mee mis. Daardoor ontwikkelt men de gedachte,
dat de gelovigen van nu op aarde zullen zijn, niet als koningen en priesters,
maar als hulp van Israël. Dus geen roeping te midden van de hemelingen,
geen bazuin van God -want die is overbodig als je toch op aarde bent- en geen
hemelse bediening.

‘Maar dan hou je toch een oudtestamentische boodschap over?’

In elk geval kun je bij die gedachtegang de brieven van Paulus weggooien.
Die heb je dan echt niet nodig. Er is dan ook in de christenheid vaak verle-
genheid met Paulus. Die is lastig. Ze weten eigenlijk niet wat ze met hem aan
moeten. Veel liever Petrus en Johannes en Jakobus.
De genade die Paulus verkondigt, laat echter niets van de (oude) mens over.
Die is meegekruisigd met Christus en meebegraven. En de gelovige weet zich
ook mee-opgewekt en levendgemaakt met Hem.
Dát is overstromende genade!  Dat leidt tot een leven in ware vrijheid!