‘Ja wat een verwachting hebben wij. Machtig, en het gaat boven alles uit.’
Het lichaam van Christus is Zijn complement, dat wil zeggen: Zijn lichaam
is wat Hem compleet maakt! Ga daar eens over nadenken en God voor dan-
ken. Dan duizelt het je werkelijk. Zó veel genade! Zonder ons, zonder al die
leden van Zijn lichaam, is Hij niet volledig, niet compleet. Dan ga je iets meer
beseffen, van wat Paulus aan de Filippenzen schrijft, dat wij gelijkvormig ge-
maakt zullen worden aan Zijn heerlijkheidslichaam.
‘Dat is een heerlijkheid, die ik me nauwelijks kan voorstellen.’
Alle reden om steeds de brieven van Paulus te blijven lezen en tot je te nemen.
Het is alleszins de moeite waard. Voor veel gelovigen is de boodschap van de
Efezebrief onbekend. Wat Paulus daar precies bedoelt en waar hij het over heeft
is voor velen -helaas- Â een gesloten iets. Maar de hoge roeping van de gemeente
die Zijn lichaam is, is wat ons wel degelijk aangaat. Wij zijn bedoeld voor de he-
melen en niet voor op aarde. Daar heeft het volk Israël zijn  roeping en zij zullen
het licht voor de natiën zijn in de komende 1000 jaar en daarna op de nieuwe
aarde. De volkeren zullen door Israël geleid worden.
‘Vreemd genoeg denken veel christenen, dat wij bij Israël aangesloten zijn ge-
worden, als een soort proselieten. Men legt Romeinen 11 dan verkeerd uit.’
O, dat van de olijfboom. Ja men beweert, dat het lichaam van Christus die
onnatuurlijke takken zijn die op die olierijke olijfboom zijn geënt. Maar daar
slaat men de plank helemaal mee mis. Daardoor ontwikkelt men de gedachte,
dat de gelovigen van nu op aarde zullen zijn, niet als koningen en priesters,
maar als hulp van Israël. Dus geen roeping te midden van de hemelingen,
geen bazuin van God -want die is overbodig als je toch op aarde bent- en geen
hemelse bediening.
‘Maar dan hou je toch een oudtestamentische boodschap over?’
In elk geval kun je bij die gedachtegang de brieven van Paulus weggooien.
Die heb je dan echt niet nodig. Er is dan ook in de christenheid vaak verle-
genheid met Paulus. Die is lastig. Ze weten eigenlijk niet wat ze met hem aan
moeten. Veel liever Petrus en Johannes en Jakobus.
De genade die Paulus verkondigt, laat echter niets van de (oude) mens over.
Die is meegekruisigd met Christus en meebegraven. En de gelovige weet zich
ook mee-opgewekt en levendgemaakt met Hem.
Dát is overstromende genade!  Dat leidt tot een leven in ware vrijheid!