Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Geweldig hoor, dat evangelie van onze redding. Het kan ook niet
anders dan zo zijn.’

Het is de heerlijke waarheid, dat God door Zijn geliefde zoon allen redt.
Tegen die reddingskracht kunnen machten, krachten en mensen zich
verzetten, maar dat is slechts tijdelijk. De kracht van het evangelie is
groter dan het hardste hart. Liefde zal uiteindelijke alle harten richten
op God en dat zal vanzelfsprekend tot eer van Hem zijn.

‘Het is eenvoudig, als je het zo hoort.’

Uiteindelijk is niemand bestand tegen de kracht van Gods geest. In feite
is het eenvoudige optelsom: God is liefde én Hij is almachtig, dus redt Hij
alle mensen! Daar is werkelijk geen kruid tegen gewassen. Ook onkruid
niet. Men zegt weleens dat onkruid niet vergaat, maar uiteindelijk vergaat
dat wel. Nu bedoel ik natuurlijk, dat onkruid een beeld van kwaad en zonde
is.

‘Velen willen er niet aan. Nog steeds niet. Heb jij ook dat gesprek tussen Wim
Hoogendijk en dominee Gijs Lammerts van Bueren gehoord?’

Heb ik beluisterd. Gijs LvB wilde er niet aan. Hij wil er niet aan, dat Stalin
en Hitler uiteindelijk ook gered zijn in het bloed van Christus. Dat zou vol-
gens hem onrechtvaardig zijn tegenover de slachtoffers van hun regimes.
Deze reden vervalt onmiddellijk als blijkt dat Hitler zich 2 minuten voor
zijn dood bekeerd heeft, zei Wim Hoogendijk, die wees op de moordenaar
aan het kruis, die ook gered werd. Dat zou dan volgens de stelling van LvB
onrechtvaardig zijn.
U kunt -dat is het beste- het hele debat volgen: klik hier.

Hij liet het dubbele einddoel (hemel en hel) voor wat het is.
Dat is de paradox die we (volgens dr. Jan Hoek) zouden moeten laten staan.

Paulus kende die tegenstrijdigheid niet. Het licht van Christus Jezus had bij
hem alles op de juiste plaats gezet. Dat was nodig, terwijl hij een grondige
scholing had ontvangen aan de voeten van Gamaliël, een invloedrijk rabbi
van zijn dagen.

‘Opmerkelijk, dat Paulus een soort herscholing nodig had, terwijl hij al gepokt
en gemazeld was in het judaïsme.’

Uit zijn leven bleek, dat Saulus geen genade kende. Hij vervolgde de gelovigen
als hartstochtelijk ijveraar voor zijn voorvaderlijke overleveringen (mondelinge
Thora, Talmoed). Dat wekte allemaal geen liefde en genade bij hem.
Gods liefde en Zijn genade gingen pas werken bij hem toen Christus Jezus hem
ontmoet had. Dat licht verdreef de duisternis uit het hart van Saulus!

‘Zo, we zijn de laaste dagen aardig scherp bezig, vind je niet?’

Als het om de Schriften gaat, waren de apostelen erg duidelijk en trokken
zich weinig aan van de religieuze leiders van hun dagen. Die verboden de
apostelen te spreken, maar ze konden niet zwijgen over de opstanding van
Christus. En: dat is het belangrijkste feit. Daarop is ons geloof gebaseerd.
Hij heft de dood op! Dat is niet niks!

‘Nee, ze predikten dat van de daken, en lieten zich niet tegenhouden. Mooi
dat te lezen.’

En zo laten we ons vandaag de dag evenmin tegenhouden om de waarheid
van de Schriften naar voren te brengen. Paulus werd ook vervolgd, en regel-
matig met de dood bedreigd. Dat weerhield hem er niet van gewoon door te
gaan en de boodschap van zijn evangelie te brengen. Paulus predikte de
redding van alle mensen door die ene daad van gerechtigheid van Christus!

‘Dat blijft een heerlijke boodschap, die direct een diepe vrede in je hart doet
neerdalen.’

Geweldig:
‘wij dan gerechtvaardigd uit het geloof, hebben vrede bij God door
onze Heer Jezus Christus, door wie wij ook de toegang hebben ver-
kregen door het geloof tot in deze genade waarin wij staan en wij
roemen in de verwachting van de heerlijkheid van God’
Romeinen 5:1-3

Dit genade-evangelie trekt Paulus door in Romeinen 5:12-21. Waar het nog
gaat om persoonlijk geloof, neemt de apostel Jezus Christus (Romeinen 3)
en Abraham (Romeinen 4) als voorbeeld.
Maar in hoofdstuk vijf vers 12-21 gaat het om Adam en Christus en heeft het
directe gevolgen voor heel de mensheid!

‘Prachtige parallellen vind je in dat gedeelte. Elke keer als je dat leest ben je
onder de indruk.’

Romeinen 5:18 is erg mooi. Paulus trekt de conclusie uit wat hij daarvoor
schreef in de verzen 12-17 en zegt:

Zoals dus door één overtreding voor alle mensen tot veroordeling is, zo is ook
door één rechtvaardigheid voor alle mensen tot rechtvaardiging van leven.

Er staat niet: ‘alle mensen, die geloven’ in het tweede zinsdeel. Er staat gewoon
‘alle mensen’. Dat sluit iedereen in. Het doet recht aan de kracht van het kruis,
dat immers voldoende was, dat werk van Jezus Christus, voor alle mensen. Hij
riep uit: ‘het is volbracht’ en toen was het ook daadwerkelijk volbracht. Het werk
was gedaan.
Hij stierf in het volle vertrouwen dat Vader Hem op de derde dag zou opwekken
uit de dood, tussen de doden uit.

‘Prachtig evangelie, het is werkelijk een goed bericht, goed nieuws!’

Rechtvaardiging ten leven voor alle mensen. Dat is pas echt evangelie. Het blijkt,
dat mensen niets kunnen doen voor hun redding, het is al gedaan voor hen. Dat
is de bevrijdende boodschap die Paulus bracht en dat klinkt door tot en met de
opheffing van de tweede dood.
Dan zal er leven en onsterfelijkheid zijn voor iedereen!

De Daniet Simson en de Filistijnen.

Dat was onderwerp van de spreekbeurt van zondag 13-02-2011.
Simson? Wie is dat? Wat deed hij? Rauwe geschiedenis in Richteren,
maar wat heeft dat te betekenen? Waar is Simson een type van?

Beluisteren/downloaden? Klik hier.
Powerpointpresentatie – Klik hier.

‘Ben je nu niet een beetje stemming aan het maken tegen de kerk met
wat je gisteren allemaal zei?’

Deze dingen mogen weleens gezegd worden. Het gaat mij niet om de
mensen die in de kerk komen, maar om de leerstellingen van de kerk
die het woord van God krachteloos maken. Die werken verlammend
omdat ze in de praktijk over de Schrift heen liggen. Het werkt als een
bril waardoor je de Schrift leest. Het wordt tijd, dat die bril afgezet wordt!

‘Men is voor een behoorlijk deel al teruggekomen op de
vervangingstheologie.’

Dat is een gunstige ontwikkeling. Na de holocaust was men natuurlijk in
grote verlegenheid en vroegen velen zich af -vooral na de oprichting van de
Joodse staat in Palestina in 1948- hoe het eigenlijk met Israël zit. Men kon
met goed fatsoen niet blijven volhouden, dat de zegeningen uit de profeten
en de Psalmen voor de kerk waren en de vervloekingen voor Israël.

‘De leer van de eeuwige pijn voor de ongelovigen is overeind gebleven,
conform artikel 37 NGB.’

De kerken zouden dit verschrikkelijke artikel onmiddellijk moeten schrappen.
Volgens mij wordt er -behoudens streng orthodoxe kringen- nog maar heel
weinig uit en over dit artikel gepreekt. Veel predikanten zullen na Karl Barth
in verlegenheid zijn om nog over dit onhoudbare artikel te preken.

‘Karl Barth? Wie is dat? Was dat ook een alverzoener?’

Hij was een Zwitser, die vorige eeuw veel invloed op de kerkelijke theologie
heeft gehad, met name door zijn uitleg van de Romeinenbrief.
Hij leerde op basis van de Romeinenbrief, dat alle mensen in Christus
uitverkoren zijn. Zo zei hij dat. Romeinen 5:12-21 is erg duidelijk, en Karl
Barth kon en wilde daar niet omheen. Vanzelfsprekend werd hij er om
verguisd in (streng) orthodoxe kringen, maar hij was zo eerlijk de Schrift
zelf te laten staan!

‘De  vrijheid van het evangelie van Paulus werd aangevallen
door ‘valse broeders’, die opgegroeid waren in de Joodse gemeente
te Jeruzalem. In de eerste fase van zijn bediening wilde de
judaïstische groep de besnijdenis opleggen (Galaten 2:3-5).
Die poging faalde. Paulus nam dit onderwerp tot in het hart
van de burcht van de vijand mee: Jeruzalem.
De vergadering van apostelen sprak bindend tegen deze propaganda
van de voorvechters van de besnijdenis.
Daarna horen we niet langer, dat besnijdenis noodzaak tot redding
is. De uitspraak van de apostelen in Jeruzalem maakte dit onmogelijk.
Hun inspanningen waren op niets uitgelopen, en daarom wijzigden
de besnijdenis aanhangers hun tactiek. Zij werden verfijnder.
Zij predikten nu besnijdenis als voorrecht voor de Joodse gelovige
in Christus, én als middel tot vervolmaking voor de heidense gelovige
(Galaten 3:3).
Tegen deze meer verfijnde, judaïstische leer is de Galatenbrief gericht.
De brief wordt treffend samengevat in Galaten 5:2 :

Zie, ik, Paulus, zeg jullie: als jullie besnijdenis ontvangen, zal
Christus jullie geen nut doen!

De judaïsten wilden wet en evangelie vermengen. Paulus laat zien,
dat zo’n mengsel onmogelijk is. Wet en evangelie zijn onverzoenlijk.
Elke poging die deze twee wil combineren, valt tegelijkertijd de
majesteit van de wet én de kracht van het evangelie aan.
Het gevolg hiervan is, dat beide krachteloos gemaakt worden.’

‘Paul’s epistle to the Galatians’ – Vladimir Gelesnoff , blz. 9,10