Woord vandaag

‘Als je Johannes 2:1-12 leest, kom je een bruid niet tegen. Zou je
wel verwachten. Het gaat om water in wijn.’

Zo is het, alle bruiloften in de vier evangeliën genoemd worden, kennen
een afwezige bruid. De bruid is vanzelfsprekend een gelovig Israël.
Toch schittert zij telkens door afwezigheid. Merkwaardig toch wel. Het zegt
iets -denk ik- over het feit, dat Israël niet als volk zich omkeerde op de predi-
king van het evangelie van het koninkrijk. De Koning liep rond in het land,
dat Zijn bezit is, maar men nam Hem niet aan.

‘Ja en zonder bruid  geen echte bruiloft!’

Het woord dat als bruiloft vertaald wordt, is eigenlijk ook ‘maaltijd’, en nu gaat
het in Johannes 2 wel om een bruiloft, maar er gebeurt toch iets merkwaardigs.
De wijn raakt op, en dat zegt iets over de vreugde die weg raakt. Het is de vrucht
van de wijnstok. Het gebruik van de Joden was, dat men allerlei reinigingsriten
kende, maar dat was vreugdeloos geworden!

‘De Heer is toch zelf de ware wijnstok?’

Omdat men Hem niet aanvaardde, kon er geen vreugde zijn; alleen dode werken
van de mens. Hij kwam en dat bracht wel weer de vreugde terug op dat feest en
toen werd het ook echt feest!

Woord vandaag

‘Licht en leven door het woord van God, mooi dat we dat gisteren
hebben gezien. Johannes spreekt toch bijzonder.’

Heel bijzonder, als je hoofdstuk 1 van zijn evangelie neemt, kun je
daar al weken op studeren. Er zit zóveel in. Maar fundamenteel legt
Johannes het woord en vooral de krachtige uitwerking van het
woord van God voor de gelovige neer. En dat woord is vlees gewor-
den en het heeft onder ons (is het Joodse volk) gewoond!


‘Het is wel de tragiek, dat Hij door de Zijnen niet aanvaard werd. Hij
kwam toch duidelijk als de beloofde Messias!’


Men wilde Hem koning maken, maar Hij moest eerst lijden en sterven
en dat had men niet verwacht. Johannes tekent Hem als de zoon van
God, een enorme zaak voor de Joden, die wisten dat als Hij echt kwam,
het ook met hun judaïsme gedaan zou zijn. Daarmee verloren zij als van-
zelf hun machtspositie binnen het Jodendom.

‘Het tweede hoofdstuk van Johannes gaat over de bruiloft in Kana. Wat
heeft die geschiedenis ons te zeggen?’

Het lijkt me goed daar morgen eens naar te kijken. Even een vraagje alvast:
wordt de bruid ook genoemd in Johannes 2:1-12? Zo ja, wie is dan de bruid?
Zo nee, waarom niet?

Woord vandaag

‘Dat Johannes-evangelie. Daar staat toch veel in over het Woord.
Dat richt zich toch ook tot ons?’

Natuurlijk. Dat woord is nodig, essentieel voor ons dagelijks geestelijk
leven. Dat moet gevoed, anders wordt het maar heel mager. Eén keer
per week 35 minuten een preek en dat is dan alles, kan ik me niet voor-
stellen. Hoe meer je woord van God ‘eet’ hoe beter het gaat smaken!
Alles is door het woord van God tot stand gekomen, schrijft Johannes
al in het eerste hoofdstuk.

‘Ja, dat bedoel ik. Dat is toch fantastisch!’

Natuurlijk! In het woord is leven en het leven is het licht van de mensen.
Het begon in Genesis 1 ook met Jahweh, die spreekt, en het eerste woord
wat Hij spreekt is: ‘het worde licht’ of ‘er zij licht’ en: het werd licht. Dat
spreekt voor zich, want God is licht en in Hem is in het geheel geen duis-
ternis. De Heer Jezus zegt ook van zichzelf: ‘Ik ben het licht van de wereld’.

‘Dat is toch wat in Johannes staat?’

In verband met de blindgeborene die het licht in de ogen krijgt, zegt de
Heer dat van zichzelf. In die blindgeborene ontmoette Hij Israël, en dat
spreekt profetisch, want in de 1000 jaren zullen zij dat licht van hun
Messias Jezus doorgeven aan de andere volkeren!
De Heer Jezus is het Woord (Hebreeuws: dabar) van de Tenach dat vlees
(zichtbaar)  geworden is. Het kreeg gestalte onder het Joodse volk!

God is èchad

Taal is geen menselijke uitvinding. Hebreeuws is de ‘moedertaal der volken’:
volgens een wetenschappelijke studie hebben alle talen in principe Hebreeuwse

wortels of wortel-snippers.’

Slotcitaat van een mooi artikel van Joop Neven op www.wereldgeschiedenis.com
Klik hier om het complete artikel te lezen.