Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Geweldig, dat wij zo begenadigd zijn in de Geliefde.’

Bijzonder, dat wij zoiets kunnen lezen in Efeziërs. Het is een
machtige brief, met hoogten en diepten die wij nauwelijks
kunnen bevatten. Vandaar dat het gebed in 3:14-21 daarom
draait. Het gaat om bijzondere kracht in heel dit gedeelte.
Allereerst: ‘..in kracht standvastig gemaakt te worden door
Zijn geest in de innerlijke mens’….(vers 16), daarna: ….’jullie
…uitermate sterk zullen zijn…’ (vers 17). En dat is allemaal
‘in overeenstemming met de rijkdom van Zijn heerlijkheid’
(vers 16) en ‘in liefde geworteld en gefundeerd’ (vers 17).

‘Ja, dat is nogal wat he.’

En het is alles bedoeld: ‘om gezamenlijk met al de heiligen te
beseffen wat de breedte en lengte en diepte en hoogte is (en
daarnaast te kennen de kennis overstijgende liefde van de
Christus), opdat jullie compleet gemaakt worden tot het vol-
ledige complement van God’ (vers 18,19).
Dit zijn zulke bijzondere woorden, dat wij maar nauwelijks
een idee hebben van wat dit allemaal inhoudt.

‘Het gaat erom, dat wij hier als gelovigen iets van beseffen.
Maar wat houdt dat woord ‘beseffen’ in?’

Wij zijn enorm bevoorrecht, dat wij wat zicht hebben gekre-
gen op de boodschap van Efeziërs. Heel oppervlakkig gezien
zou Efeziërs bekendmaken wat de eenheid in de ekklesia, het
lichaam van Christus inhoudt en dat Jood en heiden één zijn
in dat lichaam van de Messias. Puur vanuit de kant van Israël
benaderd zou het dan om niet meer gaan dan een eenheid af
te kondigen van die beide groepen, en dat de scheiding die het
judaïsme aanbracht, in Christus weggedaan is.

‘Nou, als je de brief leest, gaat het wel om meer dan dat.’

Sterker nog, daar gaat het niet eens om in deze brief. Wat dan
gedacht wordt, is een eenheid in het vlees om het aardse konin-
krijk binnen te lopen. In Efeziërs gaat het daar niet om! Dat
alles wordt in allerlei andere delen van de Schrift duidelijk ge-
maakt, in de oudtestamentische profeten bijvoorbeeld.
In Efeziërs zijn diepere geestelijke waarheden aan de orde. Van-
daar het gebed, dat de gelovigen dat zullen gaan beseffen, omdat
het geestelijk verstaan moet worden.
Daar is Zijn kracht voor nodig!

‘We zijn blij met het evangelie. We zijn erg dankbaar dat
God ons riep en dat Hij alles bewerkt.’

‘Een God, die Zijn vijanden liefheeft: ongelooflijk!’

Dat is het, in plaats van wraak op Zijn tegenstanders nadat ze
Zijn Zoon gekruisigd hadden, betoont God genade. Hij vaagt ze
niet weg van de aardbodem na deze vreselijke daad van rebel-
lie tegen Hemzelf. Nee, Hij laat Zijn hart zien: liefde. Hij roept
degenen die Hij tevoren had uitgekozen, in deze tijd van genade
uit. De prediking met als kern: genade roept mensen en dat is
helemaal Gods zaak.

De grote zendingsopdracht is voor Israël en zij zullen die in het
millennium (de 1000 jaren) uitvoeren. Dat is een heel ander
niveau dan het evangelie van de genade van God dat nu geldt.
Overal vandaan worden mensen (net als bijvoorbeeld Lydia de
purperverkoopster) geroepen en God bepaalt dat. Alle reden
om naar Hem op te zien en te kijken wie Hij roept. Hij geeft ge-
legenheden om misschien iets te kunnen vertellen van Zijn
grootheid en goedheid!

‘Nu gaat de paus aftreden eind deze maand. Is dat nu een
belangrijk gegeven?’

Wel belangrijk, omdat de RK kerk wereldwijd officieel heel
veel leden heeft, die allemaal in principe moeten gehoorza-
men aan de richtlijnen die de paus uitvaardigt. Sommigen
zien nog steeds in de paus de antichrist. In zekere zin is de
paus in zijn positie wel een antichrist, maar niet dé antichrist.
Officieel geldt hij voor de RK-kerk als plaatsvervanger van
Christus op aarde.

‘Ja, dan is hij wel een antichrist.’

Dat wel, sommigen denken, dat de volgende paus de valse
profeet uit Openbaring 13 is. In elk geval zou hij degene zijn
die gaat prediken dat alle religies één zijn of moeten worden,
moeten samensmelten tot één wereldreligie. Maar we zullen
moeten afwachten wat er precies gaat gebeuren. In elk geval
kan het een bijzondere wending geven. Het is onverwacht een
mogelijk bijzondere ontwikkeling.

‘We leven in bijzondere tijden, dat is zeker. Als het gaat om het
volk en het land Israël.’

Waar het op uit gaat lopen, is grote verdrukking voor het volk
Israël en uiteindelijk de verlossing door de Heer Jezus Christus,
de Heer van de heerlijkheid. Daar gaat alles naartoe. En de ver-
wachting die het lichaam van Christus heeft, is een hogere dan
die van Israël. De hoge roeping van de ekklesia die Zijn lichaam
is, is duidelijk vermeld in de brief aan de Efeziërs. Deze roeping
gaat volle werkelijkheid worden als de bazuin klinkt en wij Hem
ontmoeten in de lucht!

‘We hadden het gisteren over terugkeren naar de onmon-
digheid. Waarom was dat zo?’

De Galaten keerden in feite terug naar de onmondigheid,
omdat zij onder de Thora gingen leven. In Galaten 4:1-11
stelt de apostel, dat hij en zijn volk de Thora hadden ont-
vangen en dat die fungeerde als een pedagoog (letterlijk:
kind-geleider) tot op Christus. Nu in Christus de Thora tot
zijn doeleinde gekomen is (Romeinen 10:4), zijn hij en de
Joden niet langer onder de kind-geleider (Galaten 3:25, 26).
Het geloof is gekomen!

‘Dus je keert terug tot een situatie van onmondig kind, als je
je onder de Thora stelt of werken van de Thora gaat doen?’

Volgens Galaten 3:25,26 wel, ja. Die Galaten waren daar mee
bezig. En zij waren voor een deel uit de heidenen, die nooit de
Thora hadden ontvangen. Zij wisten zich gered in genade, en
vielen daar weer uit, door de werken van de Thora te willen
doen. Een kind moet je zeggen wat ie wel en niet mag doen,
daar is het een kind voor. Bij volwassenen werkt dat anders.
Zo is het ook in geloof. Gelovigen groeien op tot volwassen ge-
lovigen als het goed is.

‘Kennelijk waren die Galaten niet zo ver. Zij keerden in elk
geval terug naar de onmondigheid.’

Vandaar Paulus’ verzuchting in hoofdstuk 4:19, dat hij figuurlijk
gesproken opnieuw weeën doorstaat opdat Christus in hen ge-
vormd zou worden. En let op dat hij ze ‘kleine kinderen’ noemt.
Zo waren ze bezig. In geestelijk opzicht hadden ze stappen terug
gezet door onder de Thora te gaan leven. We lezen hoe Galaten
daarover spreekt.
De apostel is verbijsterd over de Galaten, hij is er ontsteld over.

‘Ja, de grote ernst van de apostel is bijzonder en laat zien hoe groot
het geestelijk verlies is wat de Galaten leden!’

Daarom blijven wij bij de genade van God, dát is het waar het om
draait in het evangelie; juist om door te leven. Genade is niet alleen
het principe waardoor je tot geloof komt, voor de levenswandel van
de gelovige blíjft het: Gods genade alleen!

‘Merkwaardig toch, dat zoveel christenen en gelovigen
onder de Mozaïsche Thora willen leven.’

Het is de aloude Galatische dwaling. Na de genadeboodschap
die Barnabas en Paulus brachten, kwamen er judaïsten, die
beweerden dat men een weg tot vervolmaking of heiliging of
of iets dergelijks moesten bewandelen. Zij legden de nadruk
op het doen van de Thora. Dat spreekt het menselijke vlees
aan. Een mens wil nu eenmaal graag iets doen.

‘Ja, dat is wat je nog weleens hoort: “Maar wij willen zo graag
iets doen (voor de Heer)”.

Het is de valstrik van het kruis (Galaten 5:11). De werking van
het kruis is, dat het vlees van de mens daar werd afgesneden.
En het zit juist in het vlees van de mens om te willen werken.
Veel christelijk werk lijkt eerder (vroom) vleselijke ijver dan
dat het werkelijk tot opbouw van het lichaam van Christus is.
Dat geldt helemaal voor het in acht willen nemen van de Mo-
zaïsche (geschreven) Thora.

‘Ja het kruis maakt een einde aan het vlees van de mens.’

Het feit, dat wij in Christus een nieuwe schepping zijn, houdt
tegelijk in, dat de oude voor God weggedaan is. Daarmee is ook
het vlees gekruisigd. Galaten 5 spreekt daarvan. Zodra je gaat
proberen je aan de Thora te houden, de werken van de Thora
te doen, val je uit de genade (Galaten 5:4) en draai je de klok
terug naar de situatie vóór het kruis. Je gaat opnieuw ervaren
wat bij Israël al uitgebreid werd aangetoond. En: je keert terug
naar onmondigheid!

‘De brief is duidelijk en laat aan alle kanten zien hoe onzinnig
die Galaten bezig waren.’

Zij waren betoverd, zegt Galaten 3:1, daar gebruikt de Engelse
vertaling zelfs het woord ‘bewitched’, dat letterlijk vertaald
het woord ‘behekst’ is. Zij waren dat. De slang had hen in grote
geestelijke verwarring gebracht. Zij waren begonnen met of in
de geest en zij voleindigden in het vlees (Galaten 3:3). Dit is
aan de hand als je als gelovige begon in genade en eindigt in
wet (Thora). Ernstig, en daarom: laat je je vreugde niet ontne-
men, maar blijf bij de genade van God!