‘Die drie dagen en drie nachten staat alleen in Mattheüs 12?’
Het is een citaat uit Jona en de Heer past het op Zichzelf als de Zoon van
Adam, toe. Het is de Hebreeuwse manier van uitdrukken. Daarop kun je
niet onze manier van rekenen leggen. De uitdrukking ‘dagen en nachten’
kan ook gelden voor een deel van een dag. De avond luidde reeds de vol-
gende dag in. Stel dat je deze manier van uitdrukken gaat uitspreiden, dan
zou de Heer op de vierde dag zijn opgestaan. Want wanneer de Heer ‘drie
volledige dagen en drie volledige nachten’ in het hart van de aarde was,
dan zou Hij pas de vierde dag er weer uit komen!
‘Tijdrekenen volgens de Bijbel is dus moeilijk.’
Je moet opletten, want er wordt op verschillende manieren gesproken.
In Marcus, die meer richting de Latijns/Romeinen schrijft, staat weer
een andere uitdrukking, die lijkt te ondersteunen dat de Heer drie vol-
le dagen en nachten in het graf lag. In Marcus 8:31; 9:31; 10:34 staat in
de grondtekst (en helaas niet in de Statenvertaling of de herziene Sta-
tenvertaling): …..na drie dagen. Dit lijkt de gedachte te ondersteunen,
dat de Heer op de vierde dag opstond.
‘Nu lopen we dus vast, want er staat óók, dat het de derde dag was!’
Zeker, we vinden dat in Mattheüs 16:21; 17:23; 20:19; Lucas 9:22, onder
andere. Dit zou dus in tegenspraak zijn met wat we al vonden, dat het
volgens andere uitdrukkingen op de vierde dag zou moeten zijn. Dit
gaat niet aan, want het was werkelijk de derde dag. Op de 14e nisan, de
dag dat de Israëlieten het paaslam moesten slachten, op die dag werd Hij
gekruisigd en stierf Hij. Vlak voor zonsondergang (ongeveer 18:00) werd
Hij in het graf gelegd. Zo telt deze dag als de eerste dag dat Hij in het graf
lag. Op de 15e nisan, dat is de eerste grote extra sabbat die hoort bij het
feest van de ongezuurde (broden), lag Hij ook in het graf, dat is de tweede
dag dat Hij in het graf lag. Morgen kijken we verder!