‘Bijzonder, die wijsheid van Vader, die wij door de Spreuken heen
vasthouden.’
Zoals we gisteren gezien hebben, is het voor ons in het bijzonder
de wijsheid van God in verborgenheid, die dus verborgen was en
door Paulus onthuld wordt. Als we de wijsheid omhelzen dan zal
zij ons heerlijkheid brengen; de vrucht van wat God in ons werkt.
In ons persoonlijk, de doorwerking van Zijn liefde in ons hart en
leven naar de ander toe.
‘Zij (de wijsheid) brengt ons heerlijkheid als wij die wijsheid in
onze armen sluiten.’
Vanzelfsprekend is dat een stijlfiguur voor het aanvaarden van
de wijsheid: het woord van God. Steeds minder mensen willen dat
nog; het woord van God duidelijk naar zich toe krijgen.
Paulus was een verkondiger, leraar en apostel en sprak soms zelfs
zo lang dat men slapend uit het raam viel. Men had toen wel oren
naar dat unieke evangelie. Vandaag de dag wil men liever zelf over
het woord discussiëren, dan eruit horen en dat meenemen en toe-
passen.
‘Als je discussieert over het woord van God, is dat fout?’
Het gaat niet om fout of goed, maar om wat uit het discussiëren
blijkt, namelijk dat men zich stelt boven het woord van God en
in de discussie bepaalt wat waar of niet waar is.
Ieder heeft dan een mening of een opvatting – en de waarheid?
Die is zoek en blijft verloren in de kakafonie van opvattingen.
Dat is dan ook precies wat de tegenwerker wil: laat ze maar lek-
ker discussiëren, dan komen ze er met zijn allen nooit uit.
‘Nee, zo bekeken schiet het niet echt op.’
Het getuigt ook niet van wijsheid het zo aan te pakken. Al wat
aan wat woord van God naar de mens toekwam, gebeurde niet
door middel van discussie, maar door prediking, verkondiging.
Paulus en Barnabas brachten de boodschap van de liefde van
God in Christus Jezus, daar valt niet veel over te discussiëren,
dat is iets om te geloven. Het geloof in de beloften van God, dát
bouwt op, geeft je leven richting en verwachting!