Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

ons onophoudelijk herinnerend 
jullie werk van het geloof en de 
moeite van de liefde en de 
volharding van de verwachting 
van onze Heer Jezus Christus, 
voor onze God en Vader
    1 Thessalonicenzen 1:3

De verwachting is kenmerk 
van 1,2 Thessalonicenzen. Er 
waren diverse vragen over 
hun toekomst. Vooral over hen 
die in Christus gestorven zijn.
Paulus geeft hierop antwoord 
in 1 Thes.4:13-18.
Onder-blijven; dat is letterlijk 
volharding. 
Wat geeft steeds moed, kracht 
om door te gaan?
De heerlijke verwachting die 
wij koesteren. Christus Zelf ís 
onze Verwachting! (1Tim.1:1).
In vers 10 van dit hoofdstuk is 
dat aan de orde. Ook Jesaja
zei: wie Jahweh verwachten,
putten nieuwe kracht (40:31)! 

Tegen de Zoon echter:
“Jouw troon, o God, is voor
de eon van de eon,
En de roede van de
rechtmatigheid is de
roede van Jouw koninkrijk”
         Hebreeën 1:8

Dit zegt de Vader tegen Zijn
Zoon. De uitdrukking: voor
de eon van de eon komt in
de Griekse Schrift verder
niet voor. Het komt uit de
Koningspsalm 45. In vers 7
staat daar voor de olam en
verder. Nu blijkt dit te gaan
over de vijfde eon, die de
vrucht is van de vierde.
De Zoon regeert in die vijfde,
dat is dan het koninkrijk van
de Zoon. De vierde eon, de
1000 jaren, is het koninkrijk
van de Christus. De wijziging
van titel Christus naar Zoon
wijst op de verzoening die
dan dé geestelijke zegen is,
ook op aarde, totdat al de
natiën die verzoening van
de wereld werkelijk beleven!

 Tegen de Zoon echter:
“Jouw troon, o God, is voor
de eon van de eon,
En de roede van de
rechtmatigheid is de
roede van Jouw koninkrijk”
         Hebreeën 1:8

De Zoon is aanzienlijk hoger
dan de boodschappers, of
zij nu hemels of menselijk
zijn. De Zoon ontvangt de
troon. Hij regeert straks op
aarde, dat zal het koninkrijk
van Christus zijn, iets meer
dan 1000 jaar in de dag van
Jahweh. In verband met die
tijd en de eon daarna zegt
de Vader tegen Hem:
“Jouw troon, o God…”
Hier wordt de Zoon dus met
God, Plaats-er, aangesproken.
De Zoon regeert en vervult
de functie van Plaats-er zijn
in de komende eonen.
In het verleden werden zelfs
mensen Elohim (God), ofwel
beschikker/onderschikker
genoemd, zoals Mozes voor
de Farao in Exodus 7:1.
De Zoon zal regeren tot aan
het einde van de eonen.

En tegen de boodschappers 
zegt Hij inderdaad:   
“Die Zijn boodschappers 
maakt tot winden, 
En Zijn dienaren tot 
een vuurvlam.”
          Hebreeën 1:7

Een citaat uit Psalm 104:4
waar een parallellisme is
gebruikt. De boodschappers
(hemelse), Gods dienaren,
zet Hij in om door te geven 
wat Hij wil. Op bijzondere
momenten, Abraham weet
dat, greep God in. De tekst
vergelijkt ze met winden die
zomaar iets veranderen. De
vlam van vuur wijst op het 
gericht. 
Bij Gideon (Richt.6:21) en bij 
Jesaja (hoofdstuk 6) zien wij
boodschappers en vuur. In de
beide situaties is sprake van
een gericht. 
Bij komst van het koninkrijk
spreekt Johannes de doper 
over de Heer Jezus. Die ging
als Boodschapper van God in 
Israël optreden. 
Hij was het, Die zou dopen in
heilige geest en met vuur. 
Het gericht kwam niet veel 
later, na de komst van de 
heilige geest.
De leiders van Israël wezen 
de Koning en het evangelie 
van het koninkrijk af, waarop 
het gericht (vuur) kwam.  

Wanneer Hij dan de 
Eerstgeborene weer de 
bewoonde aarde 
binnenleidt zegt Hij: 
“En aanbidt Hem, alle 
boodschappers van God!”
       Hebreeën 1:6

De boodschappers van God
hier bedoeld, zijn hemelse,
volgens het tekstverband.
Dat neemt niet weg, dat ook
menselijke boodschappers
Hem aanbidden wanneer Hij
weer op aarde komt.
Boodschappers brengen zeer
goed nieuws over, als het om
Gods woord gaat. 
Wij lezen in Zijn woord echte
geweldige dingen in Paulus’ 
evangelie. De Hebreeën van 
de dagen van Handelingen 
kregen deze brief aangereikt 
om meer naar die apostel te
gaan luisteren. 
Zijn evangelie brengt ons op 
de knieën om de Vader en de
Zoon te aanbidden, met gebed
en lofprijzing, in woorden in 
de praktijk van iedere dag.