Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

18 mei 2019

‘Eén met Christus zijn.’

Dat ís het lichaam van Christus, nu al.
Hij is het Hoofd, Christus Jezus, en wij
gezamenlijk zijn leden. Zo is het dezelf-
de eenheid als bij Adam en Eva. Daar-
in is de wil van God uitgedrukt, dat al
het geschapene één is. Enerzijds is er
de tegenstelling, maar die wordt opge-
heven door die ene geest, die in allen
werkt. Dat is geen theorie, maar werkt
in de praktijk uit door onderschikking
op alle niveaus, in allerlei verbanden.

‘Vinden we dit terug in Gods woord?’

De schepselen zullen dit ervaren, niet
als afgedwongen, maar vrijwillig. Ter-
wijl het in wezen door Gods geest be-
werkt wordt in de harten. Eergisteren
lazen we 1 Corinthiërs 12:13 de ware
doop: die in Gods geest. Als voorberei-
ding op die onthulling staat in vers 4-6
dat het gaat om dezelfde geest, dezelf-
de Heer, dezelfde God. Je leest over
verschillende genadegaven, bediening-
en en werkingen. Zo blijkt dit dezelfde
God te zijn,  Die alles in allen werkt.

‘Mooi, God centraal hierin.’

Ja, en juist tegen de donkere achter-
grond van de verdeelde gemeente in
Korinte schrijft Paulus dit. In allerlei
mensen werkt God alles uit. In won-
derlijke eenheid van de geest. Hoewel
er grote verscheidenheid in en door
mensen is, blijkt het toch één te zijn.
Dat is Gods plan; zoals we zien komt
dat uit de ene God voort. In de schep-
ping is diversiteit (twee) die uiteinde-
lijk uitkomt in die ene (één) God, de 
Oorsprong van alles en allen.

17 mei 2019

‘De eenheid van de geest.’

In het lichaam van Christus is als eerste 
de geweldige eenheid van de geest aan-
wijsbaar aanwezig. Voor alle leden is het
zo, dat zij in één geest naarbinnen één li-
chaam gedoopt zijn. En die geest zal zich
onmiskenbaar laten zien door alle leden. 
Daar waar men afwijkt zal zich dat doen
voelen. Het gaat om de waarheid van het
woord van God. Al wat geschreven is, is
tot ons onderricht opgeschreven. En is tot
onderwijzing, geen directe waarheid voor
ons.

‘De brieven van Paulus.’

Die zijn direct aan ons gericht. Al ande-
re Schriften werden aan Israël gericht
en slaan niet rechtstreeks op ons. Niette-
min zouden wij de eenheid van de geest
van God uitleven en ons niet in verwar-
ring laten brengen door degenen die af-
wijken van het woord van God. In elk ge-
val zijn wij het, die eenheid van de geest 
bewaren en steeds vrede houden met alle
mensen.

‘Het is steeds anders dan je denkt.’

We zouden leren denken uit de eenheid
van de geest. Al het andere wijkt af. Als
mens ben je geneigd mee te gaan in ver-
deeldheid maar word je door de Schrift
gecorrigeerd. God wil dat wij vrede hou-
den met alle mensen, inzonderheid de
gelovigen. Dat is dezelfde lijn als: God
redt alle mensen, inzonderheid de gelo-
vigen. En daarin verblijden wij ons, met
al die anderen die óók -nu- geloven.

16 mei 2019

‘De eenheid van de geest.’

Zoals we gezien hebben, is die met al
de gelovigen. Geloof in de uitspraken
van God is nog iets anders dan alleen
verstandelijk geleerd hebben wat de
heilsfeiten zijn. Dat hoeft nog niet de
aanwezigheid van nieuw leven in Hem
te zijn. Elk lid van het lichaam is in die
ene geest gedoopt:

want ook in één geest zijn wij allen 
naarbinnen één lichaam gedoopt; het-
zij Joden, hetzij Grieken, hetzij slaven,
hetzij vrijen: ook zijn wij allen met één
geest gedrenkt
                              1 Corinthiërs 12:13

Juist tegen de achtergrond van de ge-
splitste gemeente in Corinthe spreekt
dit extra aan. 

‘Die ene geest, dat is het.’

Die geest werkt ook geloof in de leden.
Wanneer mensen zeggen niet te gelo-
ven in de opstanding, dan kun je je er-
gens afvragen of zij wel echt gelovigen 
zijn. We weten het niet altijd. Ook de
waarheid van Gods woord betwijfelt
men regelmatig, ook al zegt men wel
in Jezus Christus te geloven. Lastig om
vast te stellen voor ons wie een waar
gelovige is. In elk geval zal de houding
naar Gods woord toe ons iets kunnen 
zeggen over de ander. Uiteindelijk is 
het Vader, Die roept.

‘Hij heeft ons lief.’

Dat sowieso en bovenmate. We zijn in
Christus gezegend met iedere geeste-
lijke zegen te midden van de hemelsen;
geen zegen op aarde. Velen weten daar
weinig tot niets van. Dat komt door de
de verwarring die leringen van mensen
oplevert. En dat is eindeloos veel. Bleef
men maar bij de woorden van de Schrift
zelf! Dat bewaart voor afdwaling en dus
voor zwerven, Juist op geestelijk terrein
is veel afwijking van de waarheid aan de
orde. Goed is: blijven bij de brieven van
de apostel van de natiën. 

15 mei 2019

‘Eenheid in de gemeente.’

Dat is wel zo, wanneer we het vanuit 
God zien. De eenheid van de geest is 
er, en die zouden wij bewaren met de 
band van de vrede. Mensen zullen di-
rect zeggen, dat de christenheid hope-
loos verdeeld is. En daaruit verlangen 
zij naar eenheid. Maar waarin? Deze
maand, op 29 mei, tekenen 40 kerken 
een verklaring van verbondenheid, die 
ook wel eenheidsverklaring wordt ge-
noemd. Tegen een verbrokkelde pro-
testantse kerk.

‘Men streeft naar meer eenheid.’

Het struikelblok voor de vrijzinnigen 
(remonstranten) bij PKN is dat men de
dordtse leerregels bij het ontstaan op 
1 mei 2004 hebben opgenomen in de
kerkorde. Zo’n voorbeeld maakt duide-
lijk, dat de leer van de kerk heel taai is. 
Men bleef op aandringen van orthodo-
xe, calvinistische vleugel van de kerk,
bij deze leerregels. De fatale uitverkie-
zingsleer bleef. En dat veroorzaakt nog
steeds verdeeldheid. Zo zijn er talloze
leringen en leerstukken die de gelovi-
gen verdeeld houden. 

‘Eenheid van de geest bewaren.’

We zijn in feite één met allen, die ge-
loven dat Jezus stierf en opstond, zo-
als Paulus dat in 1 Thessalonicenzen 
4:14 zegt:

want indien wij geloven dat Jezus 
stierf en opstond, zo ook zal God
hen die te rusten zijn gelegd, door 
Jezus tezamen met Hem mee voeren

Hier klinkt de voorwaarde: indien. Es-
sentieel is, dat wij geloven dat Hij uit
de dood is gewekt. Een traditioneel 
verstandelijk de feiten weten, dat is
nog niet direct geloven. De eenheid
van de geest is daar met alle gelovi-
gen, ongeacht wat zij verder zelf me-
nen of geleerd is. 

14 mei 2019

‘Alles komt bij God.’

Dan wordt het één. De eerste letter
van het Hebreeuwse alfabet is de 1,
de Alef. Dat is de letter van God. God
is één en er is ook één God. Absoluut
gesproken, want er zijn er die bij ge-
legenheid óók God genoemd worden.
Dat is omdat de titel God (AL) in feite
Onderschikker betekent. God, de God
van Israël, de ene ware God, de Vader
van onze Heer Jezus Christus, zet an-
deren in in Zijn plan om mee te wer-
ken de rest tot onderschikking te lei-
den, in Zijn liefde. 

‘Daar gaat het heen.’

We lezen ervan in 1 Corinthiërs 15:27,
28. Daar wordt dat woord onderschik-
ken liefst 6 keer gebruikt. Dan is Zijn
plan voltooid, God zal uiteindelijk alles
in allen zijn. De grote eenheid waar al-
les naartoe werkt. De deling of twee-
heid die we meemaken, is bedoeld om
te komen tot de grote eenheid als alles
naar Hem is teruggekeerd. 
Die geweldige eenheid komt als eerste
tot uitdrukking in de uiterst nauwe sa-
menwerking van Vader en Zoon:

Ik en de Vader zijn één
                                   Johannes 10:30

‘Dat wordt anders uitgelegd.’

Ja, het wordt als steuntekst gekozen in
verband met de fictieve 3-eenheid. Dat 
is een onbijbelse leer, dus die laten we
links liggen. De eenheid is, dat de Zoon
de wil van de Vader (en niet Zijn eigen
wil) doet. De geest van Vader werkt in 
en door de Zoon om tot dat ene doel te
komen. Vervolgens komt het lichaam 
van Christus naar voren, die als zonen
óók de wil van Vader willen doen. Om-
dat God het is, Die zowel het willen als
het werken in die zonen bewerkt.