Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Zonder twijfel. Hij was op weg naar Damascus, terwijl hij dreiging
en moord blies tegen de discipelen van de Heer Jezus, tegen hen,
die van ‘de weg’ waren. Dat laat zien wat in het hart van Saulus was,
toen hij zo tekeer ging. Geen liefde voor hen, die in zijn ogen zo ver
waren afgeweken van zijn weg en een in zijn ogen valse messias
volgden.

‘De tegenstelling met de latere Paulus, de apostel van de liefde van
God, is heel groot.’

Dat is wel zo, ja. Het grote werk van de geest van God in hem, deed een
vrucht komen van liefde, vreugde, vrede, geduld, goedheid, zachtmoe-
digheid, trouw, mildheid en inhouding (zelfbeheersing). Dat was dus
niet de vrucht van zijn eigen werken, maar die van de geest van God.
Het was evenmin de vrucht van Hebreeuws denken.

‘Dat Joodse denken raakte hij toch kwijt?’

‘Dat is inderdaad nogal wat zeg, hij had de hoogste plek op aarde bereikt.’

Als je binnen het uitverkoren volk Israël zo’n positie als hij bereikte,
stond je in feite aan de wereldtop. Dan wordt het des te merkwaardiger,
dat hij dat alles voor afval en vuilnis achtte. Het was namelijk alles in
het vlees. Daar gelden deze privileges, deze voorrechten. In de oude
schepping. Maar in de nieuwe schepping maakt dat allemaal niet meer
uit.

‘Kun je dat nader toelichten?’

Mooi, hoe Paulus ook, door de geest van God geleid, de Tenach
in de diepte laat zien. Diepte die God er al in had gelegd, en die
door de uitleggers en de rabbijnen nooit gezien was. Waarom?
Omdat die de geest van God niet in zich hebben, zoals de leden
van het lichaam van Christus wel verzegeld zijn met de geest
van de belofte, de heilige.

‘Steeds goed om dat te beseffen; we zijn niet van onszelf, maar
van Hem, door Zijn geest!’

Dat is ook wat in ons bepaalt hoe wij denken, en dat denken van ons
wordt omgevormd door de inwerking van de Schrift. De geest van
ons denken wordt bepaald door Zijn geest en Zijn woord, als het goed
is. Zo niet, dan worden wij geregeerd door vleselijk denken, denken
van, naar, rondom en op het vlees gericht.

‘Dat bepaalt tevens ons gedrag als gelovigen.’

De boodschap van genade en verzoening en vrede op grond van het
volbrachte werk van Jezus Christus is uniek en hét evangelie voor
vandaag en eigenlijk: alle toekomende tijden. Het overstijgt de tijd
en strekt zich feitelijk uit over het hele plan van eonen van begin tot
eind. Het Lam was al gekend vóór de nederwerping van de wereld,
schrijft zelfs Petrus in 1 Petrus 1:19,20.

‘Wat een machtig uitzicht biedt dat!’

We staan te weinig stil bij deze kostbare woorden van God. Als Híj het
Lam al kende vóór de nederwerping van de wereld, dan blijkt daaruit
dat Hij al vóór het zondigen van de eerste mens Adam al voorzien had
in het Lam dat de zonde van de wereld zou wegdragen (Johannes 1:29).
Dat is een opmerkelijke parallel met wat Hij zegt bij Abraham, als Hij
zich onthult : ‘God zal zichzelf voorzien van het lam voor het brand-
offer, mijn zoon…’ (Genesis 22:8).

‘Ook bij de binding van Isaäk blijkt Gods voorzienigheid!’

Klopt, en dat maakt, dat je gaat lachen van vreugde om de verlossing
die dat teweegbrengt. Net zoals Isaäk losgemaakt werd van het altaar
omdat er een ander schepsel was dat geslacht werd, zo werd in feite de
hele mensheid ‘losgemaakt’, in Gods ogen, op voorhand. Waarom?
Omdat Vader tevoren al had voorzien! Voor Hem was het geen verras-
sing, dat de mens zondigde. Het liep Hem niet uit de hand.

‘Daardoor kon God Zijn liefde tonen!’

‘De gemeente is al snel verworden tot een groot huis?’

Ja, het kerkelijke denken heeft zich na Constantijn de Grote gericht op
aardse macht en bezit, in tegenstelling tot waar Paulus op wijst in de
Efezebrief, de hemelse bediening, dat de gelovigen gericht zouden zijn
op wat boven is, niet op wat op de aarde is, en zo voorts. Van daaruit
heeft Rome veel macht en bezit op aarde, nog steeds.

‘Wij zouden gericht zijn op heel andere dingen.’

Precies. Nog steeds richt de mens zich op het aardse, het ondermaanse.
Terwijl wij zouden kijken omhoog richting de zon, en vooral verder naar
Hem van Wie de zon een type is: Christus, de Heer van de heerlijkheid.
Hij heeft zich eerst ontledigd, daarna vernederd en heeft de gestalte van
een slaaf aangenomen. Hij werd mens en werd zelfs vernederd tot de dood
van het kruis. Daarna heeft God Hem opgewekt en Hem de Naam boven
alle naam geschonken. Hij heeft de hoogste positie nu.

‘Dat is toch voor velen onbekend. Deze uiterst hoge positie van Christus.’

Ja, en dat niet alleen: ook wat Hij nu vandaag doet is voor velen onbekend.
Men is geneigd de evangeliën te lezen -hoe goed ook-  en zich volledig te rich-
ten op het aardse leven van de Heer. Men verwacht daaruit nu dezelfde teke-
nen en wonderen. Maar dat is niet het werk wat Hij  nu doet. Dat is een van de
grote misvattingen van de christenheid. Hij is nu bezig met de roeping en vor-
ming van Zijn lichaam.

‘En wat doet Hij nog meer dan?’