Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Zo is er veel, erg veel verwarring op het geestelijk erf. Soms wel verbijste-
rend veel.’

Men staat vaak niet open voor de heldere lijnen van de Schrift. Die zou je
volgen om de zaken helder voor ogen te hebben. Zeker ook voor wat betreft
de toekomst. Maar als je daar wat vaker over spreekt, krijg je – zoals het mij
overkwam, afgelopen zondag, nadat ik gesproken had – het woord ‘stokpaard-
je’ naar je hoofd geslingerd. Maar het viel mee, aldus degene die dat woord
gebruikte, want tijdens het spreken ging het tegen de verwachting in – niet
over de toekomst.

‘En daar kon je het mee doen?’

Die belaagden hem zeer regelmatig, en dat erg serieus hoor. Men had hem wat
graag willen doden. Daar had men heel wat voor over gehad. Die lastige Paulus.
Leert toch net weer anders dan anders, zo tegen de tradities in. Voldoet niet aan
de kerkorde van de Joden en evenmin aan de huidige kerkelijke en evangelische
belijdenissen. God de redder van alle mensen? Nee nee nee, dat kan niet!
Je moet er wel eerst wat voor doen!
Niettemin is en blijft het genade, volgens Paulus. En daar daar het om.

‘Wat vind jij nu van dat artikel van die dr. G. v.d. Brink in het Nederlands Dagblad
van afgelopen maandag waarop André Piet reageerde?’

Typisch voorbeeld van iemand die de wetenschappelijke wereld niet te hard wil
afvallen en zich houdt aan de conclusie, dat de Griekse vorm hier een overtreffende
betekenis moet hebben, terwijl er een vergrotend woord staat. Kan hij dr. voor zijn
naam hebben staan, maar dat zegt mij niets. Het gaat erom, of hij ook gelooft wat er
precies staat. Zoals men zo vaak doet, rent hij achter de conclusie aan.

‘Dit scherpt je wel in je lezen van de Schrift!’

In mijn  boekenkast staat een serie SBOT, studiebijbel oude testament. Dat wordt
samengesteld door een groepje theologen, onder redactie van een andere theoloog,
drs. G. v.d. Brink. ook daarin gebeurt het, dat men conclusies volgt in plaats van de
tekst zelf. Schijnt dus regelmatig voor te komen.
Net zoals men de heldere uitspraak van de apostel Paulus, dat God redder van alle
mensen is, niet wil accepteren.

‘Vreemd, dat men liever wil vasthouden aan conclusies van mensen dan aan het
woord van God zelf.’

Laten wij ons dan verheugen in wat God zelf wel gezegd heeft. We vergeten soms, dat
de god van deze eon de gedachten, het denken van de mens verblindt. Zo loopt men in
waanwijsheid en volgt men de filosofie, die door Paulus ‘ijdele (lege) verleiding’ wordt
genoemd.

‘Waarom weet je zeker, dat God alles doe meewerken ten goede?’

‘Omdat Hij alleen bij machte is, ook uit het kwade het goede voort te brengen.
De dingen kunnen soms zo enorm in ons leven tegenzitten, dat je niet weet
waartoe dat allemaal is. God weet dat wel, en zal het ons op Zijn tijd laten zien.
Juist op momenten, dat wij denken dat alles ons uit handen loopt, loopt het
Vader nooit uit handen. Wij kunnen alleen kijken naar hoe Vader het dan doet.

‘Dat lijkt soms heel gevaarlijk, je moet toch soms ingrijpen?’

Ja, er zijn van die momenten, dat je echt moet ingrijpen. Veel dingen hebben zo
hun loop en die moeten dat ook hebben. Soms bevind je je op weg in je leven en
lijkt dan wel een kant op te moeten gaan. Het lijkt dan zo onontkoombaar, je kunt
er gewoon niet onderuit. Het gaat dan een bepaalde kant op. Kennelijk moet dan
dat wat wacht meegemaakt worden. Het moet zo zijn.

‘Paulus kende dat principe toch ook? Hij wilde een kant op gaan, maar werd ver-
hinderd. Toen moest hij blijven waar hij was of die andere kant op.

Gods leiding is niet altijd direct duidelijk. Vaak kun je als gelovige het beter in
gebed brengen en rustig (geloofsrust!) afwachten wat de Heer duidelijk maakt.
En dat zal Hij belonen! Als Hij ons zo geraakt heeft, zal Hij met ons doorgaan en
dat op Zijn tijd en Zijn manier. Wat in de nabije toekomst wacht, is heerlijkheid
op de dag van Christus. Die heerlijkheid zal alles overtreffen. Goed dat een te be-
denken als we zo overdag wat bezig zijn met van alles en nog wat.

‘Soms verlang je wel terug naar het eerste begin van de gemeente. Zo in
pure vorm, zonder dat het geïnstitutionaliseerd is.’

We kunnen niets van onszelf. Al wat we kunnen doen is door Hem. En Hij bepaalt de
gang van ons leven en van hen die we kennen en voor wie we bidden. Uiteindelijk
bewerkt Hij álles in overeenstemming met de raad van Zijn wil! En het is altijd ten
goede. Hij werkt de dingen in ons leven uit, ten goede. Het gaat immers nooit buiten
Zijn liefde om! Hij heeft ons allen (en al die anderen ook) onuitsprekelijk lief!

De werken van de gelovige komen aan
de orde in 1 Corinthiërs 3:10-15. Hoe zit dat eigen-
lijk met die werken? Hoe leven wij daarmee? Deze
en andere vragen komen in deze spreekbeurt aan
de orde. Luister hier en kijk hier mee.