‘Zeg, die enkele uren van het lijden en sterven van de Zoon waren eigenlijk
allesbeslissend voor Gods plan.’
Hij was als Zoon uit de enorme heerlijkheid bij de Vader op aarde gekomen.
Als Mens. Dat moet ook voor de hemelse machten en krachten een zeer
bijzonder gebeuren geweest zijn. Zij namen waar, dat Degene die boven
hen stond in het universum, nu als Mens op aarde kwam! En het was voor
de diabolos (door elkaar werper) zo belangrijk Hem aan te vallen, dat hij dat
zelf deed in de wildernis (Mattheüs 4).
‘Daar weerde de Heer de aanvallen af met Zijn Woord.’
En nu in de slotfase van Zijn aardse leven ging het heel diep. Omdat de Heer
mens was, greep het Hem erg aan. De dood van het kruis! Dat zou gaan ge-
beuren. Dat was de grote omwenteling in Gods voornemen van eonen.
Toen de Heer in Gethsemane was, werd de druk op Hem heel groot. Daarom
ging Hij de hof in en bad. De woorden ‘Abba, Vader’ drukken een roep om
hulp uit. Hij moest deze weg gaan.
‘Hij heeft het alles volbracht, dat is groots en daardoor kunnen wij leven!’
We lezen over het geloof van Jezus Christus. Dat heeft Hij getoond tot en met
de dood van het kruis. Hij was gehoorzaam –dus gelovig- aan het Woord van
Vader. En dat brengt de redding van heel de wereld tot stand, uiteindelijk.
Wat een zegen en heerlijkheid van genade levert de weg die de Zoon ging, op!