Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

21 april 2019
‘Hij werd opgewekt.’

Dat is wat Hij Zelf had aangekondigd;
Hij stierf in het diepe vertrouwen dat
Vader Hem zou opwekken. En zo ge-
schiedde! Een bewezen feit, dat niet
weersproken kan worden. Vanaf Zijn
opwekking werd Hij gezien (niet: ver-
scheen Hij) door Kefas (Petrus), de
twaalf. Daarna werd Hij gezien door
meer dan 500 broeders tegelijk, en
ten slotte aan de apostel zelf, toen
hij nog Saulus heette, en in ongeloof
tekeer ging tegen juist die Heer, Die
hem later vrije, overstromende gena-
de schonk.

‘Hij werd levendgemaakt.’

Als Eersteling en dat is een woord uit
de oogst. Als die eersteling binnen is
gaat heel de oogst komen. Onafhan-
kelijk of we dat geloven of niet; Gods
woord is:

want evenals in Adam allen sterven,
zo zullen ook in Christus allen levend-
gemaakt worden
                             1 Corinthiërs 15:22

Een prachtige parallel en voluit goed
nieuws. Het feit dat Christus stierf, be-
graven en opgewekt werd in de derde
dag vormt het evangelie. De levendma-
king van allen is iets geweldigs. Het zal
in fasen (rangorden) gebeuren; de Eer-
steling is er al: Christus.

‘Het draait om Hem.’

In diepste zin rekent God met Adam en
Christus als het om de mensheid gaat.
Nu Christus als Eersteling is opgewekt
en levendgemaakt, is er de garantie dat
heel de oogst binnengehaald wordt. In
Zijn aanwezigheid zullen twee groepen
levendgemaakt worden: allen, die van
Hem zijn. Dat betreft de gemeente en
de heiligen uit Israël. Vervolgens zal de
rest van de mensen komen. Christus
geeft dan Zijn koningschap aan God
de Vader over. De tweede dood is dan
buiten werking gesteld.
Dat is groots, fantastisch.

20 april 2019
‘Hij werd begraven.’

Dat was overeenkomstig de Schriften
zegt Paulus in 1 Corinthiërs 15:1-3.
En hij benoemt dat als onderdeel van
het evangelie dat hij mocht brengen.
De profeet had daar iets over gezegd:

Hem werd een graf bij de slechten ge-
geven, een rotsholte van de rijke, in
Zijn dood                        Jesaja 53:9

Dit werd nauwkeurig vervuld; Hij is
begraven in een nieuw graf. Dat was
bezit van de rijke Jozef van Arimatea.
Geen gebrek aan bewijs, het is door
ooggetuigen precies vastgelegd.

‘Hij werd later opgewekt.’

Dat zou op de derde dag gebeuren.
God heeft Zijn ziel niet in het ‘doden-
rijk’ (het onwaarneembare) overgela-
ten. Zijn geliefde Zoon zou geen be-
derf zien, lezen we in Handelingen
2:27, dat een citaat is uit Psalm 16.
De periode dat het verderf zijn werk
kon doen, zou te kort zijn. De vroe-
ge ochtend van de derde dag was
het, dat Hij opgewekt werd door de
Vader. Zo begon voor Hem de stra-
lende ochtend na Zijn dood.

‘Ook wij met Hem begraven.’

Dat betreft onze oude mens, zegt
Romeinen 6:4. Wij zijn gezamenlijk
met Hem begraven door de doop in
de dood. Dat is niet in water, maar in
Zijn dood. Een puur geestelijk gege-
ven. Onze oude mens is voor God in
elk geval dood en begraven, en wij
zouden zo rekenen. Dat is de enor-
me waarde van Zijn werk op Golgo-
tha. Iedere gelovige kan in alle vrij-
heid rekenen zoals God rekent. Wat
een voorrecht dat wij deze waarhe-
den hebben kunnen aanvaarden,
doordat God in ons werkt.  

19 april 2019
‘Hij stierf voor allen.’

Paulus stelt in zijn tweede brief aan
de Corinthiërs vast, dat:

indien Eén voor allen stierf, zij dan
allen stierven

Daarmee is voor God al een einde ge-
komen aan de oude mensheid. Met
de roeping van het lichaam van Chris-
tus komt de nieuwe mensheid naar
voren. Dat lichaam is de voorhoede.
Eerst moest het einde van het vlees
(de afsnijding) gebeuren, daarna kon
de doorbraak van de geest van God
komen en de leden verzegelen.

‘Toegang tot de Vader.’

Toen Hij stierf, werd de voorhang in
de tempel van boven naar beneden
in tweeën gescheurd. Teken, dat het
oude verbond voorbij was. Toegang
tot de Vader zonder voorwaarden is
vanaf Zijn dood en opstanding iets,
dat zelfs de Israëliet niet had. Alleen
de hogepriester mocht één keer per
jaar in het heilige van de heiligen ko-
men. Daar was de heerlijkheid van
Jahweh, maar die was sinds het pro-
feteren van Ezechiël er niet meer.

‘Hij gaf Zijn geest aan Vader.’

Dat was het laatste, toen Hij zei:

Vader, in Uw handen beveel Ik mijn
geest

was het lijden voorbij, nu kon Hij de
dood ingaan, wetend dat Vader Hem
zou opwekken op de derde dag. Dat
had Hij zelf vier keer aangekondigd.
Zo was het een welbehagen voor de
Vader, de kracht van de Allerhoogste
zou Hem levendmaken. In Romeinen
5 staat: we zijn met God verzoend en
dat is door de dood van de Zoon. En
we leven in Zijn leven, nu. Zo diep is
het gegaan, met heel fijn resultaat.

18 april 2019
‘Door lijden naar heerlijkheid.’

We zijn blij met wat we weten. Lijden
overkomt ons allemaal. De Zoon heeft
geleden in Zijn omwandeling op aarde.
Hij leed onder wat Hij zag bij Zijn volk,
de tegenstellingen tussen de farizeeën
en de tollenaars. Hem werd verweten
dat Hij omging met zondaren, hoeren
en tollenaars, terwijl Hij ze opzocht uit
liefde. Hij kwam om te zoeken, te red-
den wat verloren was. Dat deed Hij in
de wil van de Vader, Die grote vreugde
aan Hem had voorgesteld. Dat is ook
voor ons zo.

‘Geweldig is dat.’

Rijk, dat zijn we. In Christus Jezus zijn
we de rijksten van de aarde. Gods lief-
de was de basis, daaruit spaarde Hij de
geliefde Zoon niet. Gods liefde was de
bron van het plan/voornemen van de
eonen. Een schepsel kan niet verhinde-
ren hoe God dat uitwerkt. Als de over-
sten van de wereld iets vermoed had-
den, dan zouden zij de Heer van de
heerlijkheid niet gekruisigd hebben. De
verborgen wijsheid van God bepaalde,
dat de natiën en Zijn volk grote heerlijk-
heid zouden krijgen. Christus Zelf zal
de grootste heerlijkheid ontvangen.

‘Ik kan bijna niet wachten.’

Daarvoor heeft Hij het lijden kunnen
doorstaan. In afhankelijkheid van Zijn
God en Vader. Die heeft Hem levend
gemaakt op de derde dag. In de toe-
komst zal Israël Hem zien Die zij door-
stoken hebben. Hij liet dat zien aan
Thomas, en die geloofde. Daarin was
hij een type van het volk Israël dat in
de nabije toekomst zal rouwklagen in
Zijn aanwezigheid. Dan zal Hij onder
meer Zijn voeten op de Olijfberg zet-
ten. Als de grote Koning.

17 april 2019
‘Jezus Christus moest veel lijden.’

Hij leed door de handen van zondaren.
Hij werd gekruisigd uit zwakheid, maar
Hij leeft door de kracht van God. In het
licht van de opstanding is het kruis wel
noodzakelijk. Maar dat Vader Hem op-
wekte, plaatst dat in het juiste perspec-
tief. Om de zonde moest Hij gekruisigd
worden. Het kruis is voor de Grieken in
wezen dwaasheid. Joden verlangen te-
kenen, niet een kruis. Voor God is het
diepe wijsheid, om zo de zonde weg te
doen en de mensheid te redden.

‘Hij onderging dat lijden.’

De weg van Golgotha is de weg van de
verootmoediging en onderschikking.
Wat een groot voorbeeld was de Zoon
daarin! Paulus spreekt daar met diep
ontzag en eerbied over. De Zoon werd
verootmoedigd (vernederd) en dat was
tot de dood van het kruis. Dieper kon
het niet gaan. Hij heeft geleden en dat
was genoeg. Nu konden mensen door
het evangelie gerechtvaardigd worden
om niet, in Zijn genade. Dit is voor u en
jou en mij gedaan.

‘Heel fijn, ik ben dankbaar.’

Hij sprak wel, terwijl Hij leed. Woorden
die een gewoon mens nooit in zo’n situ-
atie zou uitspreken.  Hij stierf, de Recht-
vaardige voor onrechtvaardigen. De ene
Zoon van God met rovers aan het kruis
genageld. Met Hem werd de hele oude
mensheid meegekruisigd (Romeinen 6)
en zou zouden wij rekenen. Dat is geen
kwestie van gevoel, maar van geloof dat
het echt zo is, en het vertrouwen dat de
Vader het niet verkeerd doet.