‘Zeg. Ik ben nog steeds onder de indruk van Kolossenzen 1.’
Dat is ook een hoofdstuk om te lezen, te overdenken, te bestuderen
 en je over te verwonderen. Dat de Zoon van Zijn liefde niet alleen de
 Eerstgeborene van heel de schepping is, is fantastisch, en dat Hij ook
 de Eerstgeborene uit de doden is, is heel geweldig. De dood is over-
 wonnen! Er is nog wel sprake van dood en later de tweede dood. En
 toch zal de Zoon allen levendmaken, omdat Hij de Opgewekte en de
 Levendgemaakte is.
‘Heel goed, wat een plan van Vader he, om het zo te doen.’
Nou en of. Hij zal het uitwerken, precies zoals beloofd in de Schriften.
 De Zoon is ook het Hoofd van het lichaam, de uitgeroepen gemeente.
 Daardoor krijgt die gemeente een bijzondere plaats te midden van al
 dat enorme dat van de Zoon gezegd wordt. Het laat daarmee de hoge
 plaats zien,  die wij als leden van dat lichaam innemen. Geen enkel
 spoor van ons eigen werk zit daarbij. Integendeel. Het is louter pure
 genade, overstromende genade, die wij ontvangen. Voor niets!
‘Staat dus haaks op de religies en filosofiën.’
De Zoon is het complement van God en van ons. Daarnaast is Hij het,
 in en door en tot Wie het al geschapen is. Alle ware filosofie gaat van
 Hem uit en komt bij Hem uit. Het bestaan van het universum en van
 de mens vindt zijn antwoord in: de Zoon van Zijn liefde.
 Door Hem komen wij bij God uit en daarom is religie onnodig, nu Hij
 al het werk heeft gedaan wat nodig was om tot God te kunnen na-
 deren. Opgewekt uit de doden en daarom zal er uiteindelijk leven zijn
 voor iedereen!