Woord vandaag

Machtig evangelie, dat wij geloven, dat in Christus allen levend
gemaakt zullen worden.’

Er bestaat geen schriftuurlijk argument om dit te ontkennen. Paulus
maakt duidelijk, dat alle vijanden en alle vijandschap buiten werking
gesteld zal worden. En die laatste vijand is de tweede dood, dat kan niet
anders. Als je leest dat de eerste dood en het dodenrijk (hades) in het
meer van vuur geworpen worden, dan is daarna sprake van de tweede
dood.

‘In feite is het heel eenvoudig. Zo te zien moet die tweede dood wel de
laatste zijn.’

Je kunt er niet omheen: Christus zal regeren totdat alle vijanden buiten
werking gesteld zijn. Dan pas zal de tweede dood als laatste vijand uitge-
schakeld worden en is er geen dood meer. Alleen leven. Zo zal God alles
weer terug brengen uit de dood. Christus is de Levensvorst. Hij alleen
heeft onsterfelijkheid en is nu aan Gods rechterhand. Zijn stem zal uit-
eindelijk leven betekenen voor alle mensen!

‘Fantastisch. Wat een enorm uitzicht genieten wij als gelovigen.’

Dat wij enorm veel mogen zien, is geen verdienste van onszelf, het is
door Gods genade. En Gods genade is, dat allen zullen léven. Dat is
het sublieme, ware evangelie dat de leraar van de natiën brengt. Het
heeft nog niets aan kracht verloren. God gaat dat door Christus waar
maken. Niet de tegenstander, niet de dood, niet het kwaad, maar Gód
heeft het laatste woord!

‘Dat is zo, als Hij dat wil, dan gebeurt het ook.’

Alle vijanden worden buiten werking gesteld en de liefde van God zal
over alles triomferen. Het grote einddoel wordt door het kruis en de
opstanding van Christus bereikt. Alles is betaald, de mensheid is los-
gekocht en zal uiteindelijk de verlossing meemaken: leven zonder
einde! Wij kijken omhoog en vooruit en verwachten alles van God!

Woord vandaag

‘Die tweede dood, daar lees je eigenlijk maar heel weinig over.’

Dat klopt ja, in feite wordt deze twee keer genoemd. Verder wordt wel
door Paulus hele fundamentele waarheden over het verdwijnen van
de dood bekendgemaakt. Onder andere in 2 Timotheüs 1:10 waar staat,
dat Christus Jezus de dood tenietgedaan heeft (hSV). Op zich is dat juist,
alleen als je weet, dat het woord ’tenietdoen’ daar als een feit wordt aan-
gegeven, een feit dat niet tijdgebonden is, dan wordt het geweldig.

‘He wacht even, wat bedoel je met ‘een feit dat niet tijdgebonden is’?’

Het woord staat in een bijzondere Griekse tijdsvorm, de aoristus. Diep-
gaande bestudering van dit in de Grammatica’s als een lastig werk-
woordsvorm, heeft aangetoond, dat het om iets tijdloos gaat. Er wordt
eigenlijk een feit vastgesteld, dat tijdloos is. Met andere woorden: er
staat geen verleden tijd ’tenietgedaan heeft’, maar ’tenietdoen’ of ‘opheft’.

‘Oei, dit is wel moeilijk hoor, maar er staat dus: ..’Christus Jezus, die de
dood opheft’?’

Zo is het. Zo lang Hij nog dood tegenkomt, heft Hij die op! Dus als Hij ergens
in de toekomst de tweede dood als het ware tegenkomt, dan heft Hij die op
Vaders tijd op! Hij is de Levende, Hij heeft als eerste mens onsterfelijkheid
ontvangen van Vader en Hij geeft dat door! Wat is dat toch geweldig, vind je
niet? God wordt écht alles in allen, niet in een klein percentage van de mens-
heid, maar in allen!

‘Dan heb je wel een echt evangelie, maar wel weinig bijval uit de christelijke
hoek.’

Paulus was wel wat eenzaam geworden aan het einde van zijn leven; hij zat
echter niet bij de pakken neer, maar was bezig met de Schriften. Hij gaf nog
wijze instructies mee aan Timotheüs, waar wij ook zeer zeker onze winst mee
kunnen doen. Hij wees in zijn laatste brief nog duidelijk naar het onderscheid
maken in verschillende delen van de Schrift en dringt vooral aan op verkondi-
ging van de Schriften!
Hij zag uit naar het (op-)hemels koninkrijk; de bediening boven!

Woord vandaag

‘Het is een bijzonder onderwerp, die tweede dood. Velen beweren,
dat het in 1 Corinthiërs 15:26 om de eerste dood gaat.’

Het is allemaal niet helemaal eenvoudig, als je je erin gaat verdiepen.
Een wat lastige tekst in dat verband is Openbaring 14:9-11 waar ook ge-
sproken wordt over vuur en zwavel en rook en pijniging. Het lijkt dan
net, of het daar om de poel van vuur gaat. Sommigen leren zelfs daar-
uit, dat de tweede dood iets anders is dan wij denken.

‘Zo ja, daar ga ik ook eens even wat langer over nadenken. Maar die tekst
uit 1 Corinthiërs 15:26 dan?’

Velen beweren -soms met een wat triomfantelijk toontje- dat het daar
om de eerste dood gaat, omdat er niet staat dat het de tweede dood is, die
buiten werking gesteld wordt. Zij missen echter het punt waar het in dat
gedeelte om draait. Gods woord zit werkelijk fantastisch in elkaar. En de
geweldige verklaring, dat God Redder van alle mensen is, inzonderheid
van de gelovigen, is er een om gewoon te geloven.

‘Akkoord, het is geweldig, dat wij gewoon geloven wat er staat. Daarnaast
kun je toch wel onderzoeken ‘of deze dingen zo zijn’?’

Natuurlijk, de Schrift zelf moedigt die houding aan, en de Heer zelf zei tegen
zijn geleerde volksgenoten dat zij de Schriften zouden onderzoeken, in Jo-
hannes 5:39. Daarbij doelde Hij vanzelfsprekend op de Tenach. Hij geeft aan,
dat die van Hem getuigen. En zo is het!
Zelfs bij Zijn discipelen moest Hij het verstand en het hart openen, zodat zij
gingen verstaan, dat de Schriften van Hém spreken. Zo gaat het steeds. Als
gelovigen de bijzondere waarheden uit Paulus’ latere brieven gaan verstaan,
dan komt dat door ‘de geest van wijsheid en onthulling in erkenning van Hem’
waarvoor Paulus bidt in Efeziërs 1:17!

Woord vandaag

‘Zeg, jij maakte gisteren een fout tijdens je spreekbeurt. Je zei, dat het
volk werd uitgeleid uit Egypte onder Jozua, maar dat was Mozes.´

Klopt ja, heb het gemerkt. Onder Jozua ging men het land Kanaän in.
Dat was wel een verlossing uit de woestijnperiode. In een type was
dat als het ware dood en opstanding. Men trok door de (doods-)
jordaan en kwam daar weer uit en ging bij Gilgal het land in. Mozes
kon niet binnengaan, hij bleef in het land Moab.

‘Hij kon niet binnengaan omdat hij twee keer tegen de rots sloeg?

Dat was de reden. Eerst sprak hij tegen de rots en later moest hij
één keer tegen de rots slaan, maar hij sloeg twee keer. Zo was het geen
goed type meer! Want de rots die met hen meeging was Christus! Hij
zou geslagen worden (het kruis), en dat eenmaal. Dat was eens voor
altijd. Eén stierf voor allen.

‘En het volk. Daarvan ging toch een hele generatie niet naar binnen?’

Men ging niet het land Kanaän binnen door ongeloof. Men vertrouwde
Jahweh niet, omdat er allemaal grote mensen in het land waren gezien.
Slechts twee verspieders (Jozua en Kaleb) gaven wel blijk van geloof en
gingen later het land in. Jozua zelfs als leider van het volk. Bij de start
van zijn leiderschap sprak Jahweh hem moed in, zoals wij in Jozua 1
lezen. Natuurlijk is ook hij een prachtig type van onze Heer zelf.

‘En hoe zit met ons?’

Wij gaan door geloof het hemels Kanaän binnen. Wij hebben in Christus
Jezus een hemels lotdeel ontvangen. Net zoals onder Jozua het land door
loting aan de zonen van Israël toebedeeld werd, zo hebben wij een ‘gebied’
(lotdeel) in de hemelen en te midden van de hemelingen toegewezen ge-
kregen. Wat een heerlijkheid. Ons burgerschap is dan ook daar, boven, bij
Hem! Wat een reden weer om God te danken!