Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Het bemoedigt mij steeds, als ik hoor van de genade zoals Paulus
die verkondigde.’

En dat is niet de enige die over genade van God schreef. Dat gebeurt heel
de Bijbel door. Er zijn vele situaties te bedenken, waarin mensen van het
volk Israël formeel volgens de Thora gestenigd hadden moeten worden,
maar dat het gericht niet kwam. En dat God ook niet aandrong op een
vergelding van de gedane zonde.

‘Maar als ik naar Ananias en Saffira kijk, dan zie je dat zij geld achterhiel-
den en de apostelen bedrogen, en zij werden onmiddellijk gedood.’

Hun vergrijp zouden wij minder ernstig opvatten als bijvoorbeeld David
en Batseba, waarbij Uria via een omweg weliswaar, maar toch door David
de dood in werd gejaagd. En David hoefde niet gestenigd te worden, terwijl
dat strikt genomen volgens de Thora wel moest gebeuren! Waarom mocht
David wel blijven leven en Ananias en Saffira niet?

‘Ik zou het eigenlijk niet weten. Meet God dan met twee maten? Dat veraf-
schuwt Hij toch juist?’

Het is een kwestie van verschillende tijden. Bij Ananias en Saffira waren
de krachten van het koninkrijk van de hemelen op aarde werkzaam. In dat
koninkrijk zal gerechtigheid regeren en zonde direct onderdrukt worden.
‘De ziel die zondigt zal sterven’. Gevolg van deze drastische ingreep was dat
er grote vrees op de gemeenten viel. Zij lieten het wel uit hun hoofd om dit
soort dingen te doen. Door de heilige geest hadden de apostelen door wat
het verborgen motief was.

‘En bij David was de heerschappij van de Thora het principe?’

Jawel, maar er was ook vergeving mogelijk, dat bleek in die situatie van
David waarin hij ernstig zondigde tegen de mensen en tegen God. De pro-
feet Nathan kwam een jaar later bij hem en confronteerde David.
Dat bracht een heel proces van verdriet en berouw bij David teweeg. Hij
ontving vergeving van Jahweh. Onder de Thora moest de mens zelf, van-
uit zijn eigen kunnen, de Thora gehoorzamen. Maar de zonde moest toe-
nemen, zegt Paulus! Morgen verder!

‘Dat blijft een geweldige zekerheid, die van de genade zoals Paulus
die verkondigde.’

Deze geweldige boodschap wordt helaas door velen niet geloofd.
Men zit vaak gevangen in het traditionele denken. Tradities hebben
een lang leven. De Engelsen zeggen: ’tradition dies hard’. De traditie
heeft een lang leven en is taai. Merkwaardiger is het dan, als je leest
van de gemeenten in Asia destijds, dat zij van Paulus werden afgekeerd.

‘Waarom is dat merkwaardig?’

Omdat zij uit hun tradities van de goden die zij dienden, waren verlost.
En nu werden zij onder de tradities van het judaïsme gebracht, nadat zij
door het bevrijdende paulinische evangelie waren geroepen. Met andere
woorden: zij werden onder de regels en wetten van de judaïsten gebracht.
Ongetwijfeld met de Thora van Mozes als leidraad, en zo langzaam maar
zeker weggetrokken van de verfrissende boodschap van genade.

‘Dat bracht hen in een heel ander denken?’

Ja, zij werden gevangen in het denkmodel van de judaïsten. Het was een
val van de tegenstander waarin zij verstrikt raakten. Paulus schrijft
erover in zijn tweede brief aan Timotheüs:

25 ‘….met zachtmoedigheid hen onderwijzen die zich verzetten.
Misschien geeft God hun eens bekering, zodat zij tot erkenning van
de waarheid komen
26 en zij weer mogen ontwaken uit de strik van de duivel, door wie zij
levend gevangen waren om zijn wil te doen.’ 2 Timotheüs 2:25,26 , hSV

‘Bijzonder, als je eenmaal de genade hebt leren kennen door het evange-
lie van Paulus, dan wil je toch niets anders meer.’

Toch worden mensen daaruit weggetrokken en vallen terug in een vorm
van wettisch denken en werken doen. Daarmee vallen ze uit de genade, zoals
Paulus zegt in Galaten 5:4. Dat is een van de ‘valkuilen’ voor de gelovige:
religie, religieus bezig zijn. De andere ‘valkuil’ is filosofie. Het antwoord op
beide is: Christus Jezus!

‘Mooi die beelden van Christus in de natuur. Het zit er vol mee?’

Als God spreekt, gaat het over Christus. Dat is in Zijn woord zo, maar ook
in de natuur, of in de sterren. Het maakt eigenlijk niet uit, het gaat steeds
weer over Christus, de kracht van God en de wijsheid van God. God werkt
nooit buiten Hem om. Wij zijn leden van het lichaam van Christus, dat
zouden we ons realiseren. Het grote moment van de bazuin komt snel
dichterbij. God zal ál Zijn beloften in Hem vervullen!

‘Mensen nemen het je misschien niet in dank af, dat je steeds weer over de
toekomende dingen spreekt.’

Als je af gaat op wat mensen -ook medegelovigen- allemaal vinden wat wel
en wat niet gesproken zou worden, dan kun je wel stoppen. Dan kun je niets
meer zeggen. Heel Gods woord is profetisch en spreekt over toekomende
dingen. Waarom zouden wij daar ons dan niet mee bezig mogen houden?
Zelfs de profeten onderzochten hun eigen profetieën op verborgenheden
die te maken hadden met toekomende heerlijkheid van de Messias Jezus.

‘Eigenlijk heel vreemd, dat men vindt dat je dat niet zou kunnen doen.’

Nog vreemder wordt het, als je beseft dat de Heer Jezus voortdurend sprak
over het komende koninkrijk op aarde. Hij had nog wel meer te zeggen,
maar dat konden Zijn discipelen toen niet dragen. Later onthulde Hij nog
veel meer via Paulus over ‘de heerlijkheid daarna’. Nee, je kunt er niet om-
heen: zonder verwachting van de heerlijkheid in de toekomst heb je nu
niets. Dan heb je geen dragende kracht in het heden!

‘Na lijden komt heerlijkheid.’

Absoluut, Paulus zei het tegen de Korintiërs: ‘broeders, de tijd is kort’, laten
wij die benutten, want de heerlijkheid stond ieder moment aan te breken.
En dat is nu nog zo. We leven in en onder overstromende genade, God doet
het in ons leven. Hij draagt. Hij geeft de kracht. Hij bewerkt álles!

‘Mooi wat wij gisteren lazen bij Paulus, dat de wijsheid van deze
wereld dwaasheid voor God is.’

Dat zegt hij, terwijl de Griekse wijsgeren zeer grote invloed hadden op
het denken van de mensen van die tijd. Door de grote veroveringen van
Alexander de Grote was er een Grieks wereldrijk in korte tijd gekomen
en werd het Grieks ook een wereldtaal. De Heer Jezus kon onder andere
Grieks spreken. Het was toen in grote delen van het Romeinse rijk de
spreektaal, de omgangstaal. Vandaar dat het NT ook in het Grieks tot ons
gekomen is, en er een Griekse vertaling van Tenach is.

‘God zelf heeft deze dingen zo bedoeld? Hij wilde dat het NT in het Grieks
geschreven zou worden?’

Ja, want alles is uit God, dat zegt de apostel Paulus diverse keren. Als je
om je heen kijkt in de natuur, dan zit alles zó wonderlijk mooi in elkaar,
dat heeft God geschapen. Hij verwijst door Zijn natuur overigens ook
naar Zijn  Zoon, Christus Jezus. De natuur zit vol met typen van Hem, die
de grote uitvoerder van Gods plan van eonen is.

‘Noem dan eens een type van Christus in de natuur.’

De graankorrel, of het nu tarwe is, of gerst of enig andere soort, het ver-
wijst naar Hem, die zei, dat als de graankorrel niet in de aarde valt….en
sterft, er geen vrucht kan komen. Daarmee verwees Hij allereerst naar
zichzelf als dé graankorrel/tarwekorrel die in de aarde zou vallen en ster-
ven, en ook weer zou opstaan uit de doden! En dat geeft ontzaglijk veel
vrucht, een grote halm die veel korrels als vrucht heeft!

23 Maar Jezus antwoordde hun: Het uur is gekomen dat de Zoon des mensen
verheerlijkt zal worden.
24 Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Als de tarwekorrel niet in de aarde valt en
sterft, blijft hij alleen, maar als hij sterft, draagt hij veel vrucht.

Johannes 12:23,24, hSV

‘Geweldig uitzicht wat wij hebben. Alles zal uiteindelijk volledig
op God gericht zijn.’

Dat is wat de apostel Paulus bekend mocht maken. Hij was de door
God geroepen apostel om als geen ander duidelijk te maken, dat álles
uit God is. Romeinen 11:36 geeft een werkelijk meesterlijke samen-
vatting van hoe het in werkelijk zit. Alles is uit God. En alles is door
God. En alles zal ook tot God (in) zijn.

‘Paulus zegt het wel erg helder. Als God je ogen opent, net zoals Hij de
ogen van Paulus opende, ga je de waarheid zien.’

‘In begin schiep God de hemelen en de aarde’.  Deze woorden, die in het
Hebreeuws precies uit 28 (4×7) letters bestaan, zeggen meer dan die ene
geleerde Stephen Hawking zegt. In zijn nieuwste boek schijnt hij te bewe-
ren, dat het heelal uit niets is ontstaan, en dat er volgens hem geen hand
van God nodig was om het te doen ontstaan.

‘Je zou zeggen, dat hij daarmee grote dwaasheid uitkraamt.’

Dat heeft er alles van. Hij zit volledig gevangen in het natuurweten-
schappelijk denken. Dat model beheerst hem en zijn denken volledig,
en daarom moet hij wel tot dergelijke onzinnige conclusies komen.
Het zal door de atheïsten van deze wereld ongetwijfeld juichend ont-
vangen worden, hoewel hij zijn stellingen niet kan bewijzen.
Het is theorie. Hij was er niet bij, net als Job, toen God de hemelen en
de aarde creëerde.

‘Daar zeg je wat. Het is toch veel eenvoudiger, als je gewoon de waarheid
van God gelooft, Hij is de schepper van alles.’

Ja, je hebt meer aan 28 Hebreeuwse letters in de volgorde waarin God ze
plaatste in Genesis 1:1, dan de zogenaamde wijsheid van deze wereld, die
inderdaad dwaasheid voor God is. Het betoog van Paulus in 1 Corinthiërs 1
is wat dat betreft erg duidelijk. Je kunt beter redeneren vanuit God en
Zijn Christus, want Hij ís de wijsheid van God!

Maar uit Hem bent u in Christus Jezus, die voor ons is geworden wijsheid
van God en gerechtigheid, heiliging en verlossing, 1 Corinthiërs 1:30 hSV