Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Vandaag weer een verrassende wending net als gisteren?’

Het is in het Hebreeuws net weer anders dan in de vertalingen:

Ik doe je gaan in de weg van de wijsheid
ik doe je treden op de wegen van oprechtheid

Salomo zegt dit tegen zijn zoon (vers 10) en heeft aan zijn zoon,
zijn erfgenaam, de wijsheid onderwezen en nu kan de zoon op
weg gaan met die wijsheid in zijn hart. Als die zoon die wijsheid
bewaarde, dan zou hij ook juist handelen als koning.

‘Maar dat geldt ook voor ons als mensen?’

Ja, geldt natuurlijk ook voor ons als zonen. Wij luisteren naar de
grote Salomo, de Heer Jezus Christus, die ons aanspreekt. Wan-
neer wij Zijn woorden aannemen en dus Zijn wijsheid horen, dan
worden wij automatisch op de weg van de wijsheid gebracht. We
ontwikkelen een vaste wandel, op basis van de juiste principes.

‘We hebben het voorrecht, dat wij gelovigen zijn en die wijsheid
mogen kennen!’

Zeker, en we worden bovendien oprecht in de weg die we gaan. Het
mooie is, dat het woord ‘oprecht’ in het Hebreeuws verwerkt zit in de
naam Israël, die Elohim aan Jakob gaf na de worsteling bij de Jabbok.
Het was niet langer ‘Jakob’ (de ijveraar, de hiel), maar Israël! Hij liep
wel mank, maar ging verder zijn weg in oprechtheid met Elohim!

‘Wonderlijk, hoe God Jakob vrijstelde door met hem te worstelen.’

Jakob bleek vasthoudend te zijn, daar verwijst zijn naam ook naar.
Hij leidde het leven van Jakob, ook op de momenten, dat Jakob een
eigen weg insloeg en via Luz bij oom Laban belandde. Daar ontving
hij rijke zegen en bouwde een heel gezin op. Allemaal in de 20 jaar,
dat hij via een omweg toch weer bij Bethel kwam: huis van God!

Op 31 mei 2011 werd Daniel 4 gelezen en besproken,
de tweede droom van Nebukadnezar. De boom die
omgehouwen wordt. Een uiterst intrigerend hoofdstuk!
Klik hier om te luisteren.

Bijlage: Daniel 4

‘Vandaag weer een waar de woorden van de vader genoemd
worden.’

Luister, mijn zoon, en neem mijn uitspraken aan:
zij zullen toenemen (in) de jaren van je leven.  (vers 9)

Deze Spreuk is wat anders dan in de vertalingen, wat meer
neergezet vanuit het Hebreeuws. Het is niet zo, dat het luis-
teren naar en aannemen van de uitspraken van Salomo er-
voor zorgt dat je langer leeft. Het woord ’toenemen’ wijst
terug naar ‘mijn uitspraken’ uit de eerste regel.

‘Dus de uitspraken van Salomo zullen toenemen gedurende
de jaren dat je leeft?’

Als je naar het woord van God blijft luisteren, zul je toenemen
in de kennis, inzicht, begrip en wijsheid, die in de uitspraken van
God naar voren komen. Het is bijvoorbeeld mooi, als je al jong
met die woorden van God vertrouwd raakt. Denk aan de Schepper
als je jong bent, zegt de Prediker.

‘Toch zijn er vandaag veel jonge mensen, die misschien wel bij
Zijn woord zijn opgegroeid, maar dat loslaten.’

Het gaat erom, dat het woord van God in het hart landt en dat het
in het hart gaat leven zodat de mens eruit en erdoor gaat leven.
Mensen worden veel en vaak afgeleid van wat er werkelijk toe doet.
De tegenwerker is erop uit, dat woord van God af te breken bij men-
sen en het te verdraaien en liefst te ontkrachten. Daarom zit er gro-
te wijsheid in deze Spreuk, je bent zoon van Hem: blijf Zijn uitspra-
ken horen en aannemen!

‘Wat zou onze volgende Spreuk betekenen?’

Het is wel een mooie (4:8):

Zij zal op jouw hoofd geven: een krans van genade
met een kroon van pracht zal zij jou belonen

De wijsheid, als jij die verwerft, zal jou genadevolle gedachten
geven. In feite kun je zeggen, dat de wijsheid je gedachten door
genade laat regeren. Dat wat op je hoofd zit, oefent macht over
je denken uit. De wijsheid van God zorgt ervoor, dat je, als je die
diep in je hart hebt gesloten, anders reageert op andere mensen.

‘Wat betekent dat?’

Je behandelt die mensen vanuit jouw veranderde hart en gedach-
ten. Genade is het, wat je anders doet reageren op hoe mensen
naar jou toe zijn. De scherpe kantjes gaan van je reacties af. Je
bent milder (en dus wijzer) in hoe je reageert, zeker als mensen
onmogelijk kunnen zijn. En dat heeft weer zijn uitwerking.

‘Het zou fijn zijn, als gelovigen onderling dat tonen.’

We kunnen er zeker van zijn, dat als de genade van God gaat door-
werken bij gelovigen onderling, er bijzondere dingen gebeuren.
De wijsheid komt pas na aanhoudend bezig zijn met de Schrift en
na jaren ervaring. Paulus bidt zelfs om de geest van wijsheid en
onthulling in erkenning van Hem. en dan gaat het om het bijzon-
dere Efeze-geheimenis. De leden van het lichaam van Christus
blijken in dat geheimenis een heel aparte plaats te hebben in Gods
plan: de hoge positie met Christus Jezus delen en zo die wijsheid
aan de hemelingen bekendmaken!

‘Verder zullen wij ook Zijn genade in mildheid tonen.’

De overstijgende rijkdom van Zijn genade mogen wij tonen en
dat zal voor al die hemelse machten heel wonderlijk zijn. Het is
ongelooflijk wat een toekomst nog voor de gemeenteleden in
het verschiet ligt. Die verwachting, dat uitzicht, laten wij daar
God voor danken!

‘Bijzonder, die wijsheid van Vader, die wij door de Spreuken heen
vasthouden.’

Zoals we gisteren gezien hebben, is het voor ons in het bijzonder
de wijsheid van God in verborgenheid, die dus verborgen was en
door Paulus onthuld wordt. Als we de wijsheid omhelzen dan zal
zij ons heerlijkheid brengen; de vrucht van wat God in ons werkt.
In ons persoonlijk, de doorwerking van Zijn liefde in ons hart en
leven naar de ander toe.

‘Zij (de wijsheid) brengt ons heerlijkheid als wij die wijsheid in
onze armen sluiten.’

Vanzelfsprekend is dat een stijlfiguur voor het aanvaarden van
de wijsheid: het woord van God. Steeds minder mensen willen dat
nog; het woord van God duidelijk naar zich toe krijgen.
Paulus was een verkondiger, leraar en apostel en sprak soms zelfs
zo lang dat men slapend uit het raam viel. Men had toen wel oren
naar dat unieke evangelie. Vandaag de dag wil men liever zelf over
het woord discussiëren, dan eruit horen en dat meenemen en toe-
passen.

‘Als je discussieert over het woord van God, is dat fout?’

Het gaat niet om fout of goed, maar om wat uit het discussiëren
blijkt, namelijk dat men zich stelt boven het woord van God en
in de discussie bepaalt wat waar of niet waar is.
Ieder heeft dan een mening of een opvatting – en de waarheid?
Die is zoek en blijft verloren in de kakafonie van opvattingen.
Dat is dan ook precies wat de tegenwerker wil: laat ze maar lek-
ker discussiëren, dan komen ze er met zijn allen nooit uit.

‘Nee, zo bekeken schiet het niet echt op.’

Het getuigt ook niet van wijsheid het zo aan te pakken. Al wat
aan wat woord van God naar de mens toekwam, gebeurde niet
door middel van discussie, maar door prediking, verkondiging.
Paulus en Barnabas brachten de boodschap van de liefde van
God in Christus Jezus, daar valt niet veel over te discussiëren,
dat is iets om te geloven. Het geloof in de beloften van God, dát
bouwt op, geeft je leven richting en verwachting!