Op 8 juni 2014 werd gesproken uit Romeinen 8:31-34. Dat is
een fijn gedeelte en zegt veel over Gods handelen met ons en
Zijn Zoon. Hoe zit het in ons leven als alles tegen lijkt te zitten?
Waar is God als het moeilijk is? God is voor ons, en heeft ons
altijd lief! Luister hier.
Woord vandaag
‘Heel fijn, het stukje dat God trouw is aan Zijn woord en Israël niet vergeet.’
Zeker, ook Israël zal, net als wij nu al, de diepte en reikwijdte van het kruis leren
kennen. Maar dat zal pas volkomen kunnen in de nieuwe schepping, als zij op
de nieuwe aarde zullen zijn. Daar zullen zij onderricht worden in de diepere
dingen van God door het evangelie van Paulus. Dat begint met de dood en op-
standing van Christus.
‘Dat is zo, omdat de hele oude mensheid medegekruisigd werd?’
Aan het kruis kwam voor God de oude schepping tot een einde. Uit het graf
kwam op die heerlijke derde dag de Zoon als de Eersteling van de nieuwe.
Hij moet in alles de Eerste zijn (Kolossenzen 1:18), daarom is Hij de Eerstgebo-
rene uit de dood. Hij is het Hoofd van de uitgeroepen gemeente, die Zijn li-
chaam is. Hij is tegelijkertijd het Hoofd van de nieuwe mensheid, zoals de
eerste Adam het hoofd van de oude was.
‘En wat wij nu hier overdenken zal Israël op de nieuwe aarde leren?’
Dat lijkt er wel op. Pas dan zijn de omstandigheden zodanig, dat zij ook open
staan voor de diepere geestelijke waarheden die Paulus mocht brengen als
apostel. De grotere heerlijkheid van Christus ten opzichte van Mozes en van
al hun aartsvaders en profeten zal pas dan goed duidelijk worden. Christus
Jezus zal zich dan ook in grotere heerlijkheid kunnen onthullen aan hen dan
nog op de oude aarde het geval was. Een illustratie hiervan vormt het feit,
dat dan de zon en de maan niet langer nodig zijn, maar de Heer zelf ook het
letterlijke Licht is. Een aanduiding van Zijn grotere geestelijke heerlijkheid!
Woord vandaag
‘We hebben écht evangelie, na D-day kwam ook de verlossing uit de dood!’
Zonder dat heb je geen goed nieuws, zegt Paulus in 1 Corinthiërs 15. Dat blijft
een monumentaal hoofdstuk. Nadat de Ene voor allen stierf, stierven allen. En
dat is, opdat zij die leven (met Hem, die Ene, opgewekt zijn), niet langer voor
zichzelf leven, maar voor Hem! Niet als ‘tegenprestatie’ of iets dergelijks, maar
dat is wat Hij, Christus Jezus, in ons als gelovigen geeft.
‘God heeft werkelijk een doel en plan voor allen.’
Jawel, ook Israël is in Gods plannen nooit uit beeld geweest. Israël op aarde,
de gemeente die het lichaam van Christus is, in de hemelen. Beiden uitgekozen
instrumenten om heel de schepping terug te brengen tot de Vader. Als we
heel even terugkijken in de loop van de afgelopen 2000 jaar, dan zien we in de
kerken als snel de verderfelijke vervangingsleer naar voren komen. Kerkvaders
beweerden dat de kerk/de gemeente het geestelijk Israël zou zijn. De uitdruk-
king ‘geestelijk Israël’ kom je nergens in de Schrift tegen.
‘Het leidde tot vele verschrikkingen voor Zijn volk.’
Men beweerde dat Israël definitief als volk afgedaan had en dat de kerk ervoor
in de plaats gekomen was. Dat is een schromelijk tekort doen aan al de beloften
die God aan Abraham, Izaak en Jakob gegeven had. Die waren niet aan voor-
waarden gebonden. Ondanks dat Israël ontrouw was, blijft God trouw aan wat
Hij gesproken heeft. Daarom schrijft Paulus in Romeinen 3:
Zal hun ontrouw de trouw van God buiten werking stellen?
Laat dat niet gebeuren!
God ís trouw, en daarom zal Israël in de bediening komen en zij zullen koningen
en priesters zijn onder het nieuwe verbond in de komende eon van de 1000 jaar.
Daarna zullen zij –nog steeds in het koninkrijk van de hemelen- samen met Hem
regeren op de nieuwe aarde. Zo zullen zij de volkeren doen delen in de enorme
zegen van Ieue, tegen Wie zij zullen zeggen met heel hun hart: U bent onze God
en Vader!
Woord vandaag
‘Vandaag is het 70 jaar geleden D-day herdenking.’
Dat is een beslissend moment geweest in de tweede wereldoorlog. Toen bestorm-
den de geallieerden de Normandische kust in Frankrijk. Vanaf dat moment werd
de bezettende macht teruggedrongen en uiteindelijk verslagen. Vrijheid voor het
westen van Europa.
Maar wat een oneindig veel belangrijker D-day was de 14e Nisan in pakweg het jaar
30 AD. Toen werd de Heer van de heerlijkheid (1 Corinthiërs 2:8) gekruisigd. Daar
schrijft de apostel Paulus regelmatig over. De enorme reikwijdte van het kruis op
Golgotha.
‘Wat groots was dat, Vader heeft Zijn overgegeven om ons.’
Het evangelie is, dat God Zijn eigen Zoon niet teruggehouden heeft. Hij kwam in
de handen van zondaren terecht. Vijanden hebben Hem gekruisigd aan een hout,
dat een verschrikkelijk martelwerktuig was. Dat was zonde, want daar hebben zij
de Zondeloze de straf als was Hij een misdadiger gegeven. God heeft Hem gegeven,
en zo zal Hij ons ook met Hem alles in genade schenken! Dat is wat!
‘Het blijft een machtig evangelie. Echt goed nieuws!’
Dat het voor allen is en dat op grond van het kruis ook daadwerkelijk allen gered
worden, ja. Dát is goed nieuws. Te midden van een wereld die weg lijkt te zinken
in chaos, spreekt dat evangelie onze harten aan. Al die vijanden, God heeft vrede
gemaakt in het bloed van Zijn kruis. En op basis daarvan verzoent Hij allen, zowel
de zichtbare (mensen) als de onzichtbare (geestelijke machten en krachten), met
Zichzelf. De totale verzoening van heel de schepping, niets minder dan dat. Dáár-
voor was de 14e Nisan de ware D-day!
Woord vandaag
‘Het gaat dus om leven vanuit het volbrachte werk op Golgotha?’
Het leven ontvangen we van de Opgestane Heer. De opwekking van Hem
uit de doden wordt soms onderbelicht. Daarom is het goed, daar veel aan-
dacht aan te geven. We hebben nieuw leven ontvangen doordat Hij werd
levendgemaakt op de derde dag. Geweldig goed nieuws, en zonder dat is
geen evangelie mogelijk. Dat alles neemt uiteraard niet weg, dat aan het
kruis –dat aan de opstanding voorafging- de oude mens zijn einde vond.
‘Dat raakt ons wel degelijk.’
Als we bezig zijn in ons leven om de hemel te verdienen, dan zitten we
er naast. Velen gaan elke zondag naar een bijeenkomst in de hoop het
goed genoeg te doen om in de hemel te komen. Sommigen menen zelfs
dat –ondanks al deze inspanningen- je maar moet afwachten of je uitver-
koren bent. Misschien dat je zelfs op je sterfbed tot bekering komt, als
God dat geeft. Dat alles is echter religie. Geen geloof. Geloof vertrouwt
op de uitspraken van God.
‘Traditioneel ‘geloof’ is riskant?’
Wanneer we leven om elke zondag aan onze verplichtingen te voldoen
of dat we zeggen de bijbel te geloven van kaft tot kaft, dan lopen we een
grote kans dat we wegzinken in onderlinge vijandschappen en strijd.
Wanneer we gaan zien, dat God ons al een plaats in de hemelen gegeven
heeft, en niet alleen aan ons, maar aan allen, die Hij roept, dan zullen we
onze tijd met vreugde aan de Heer geven. En leven in afhankelijkheid van
Hem, die ons liefheeft.