‘Vandaag is het 70 jaar geleden D-day herdenking.’
Dat is een beslissend moment geweest in de tweede wereldoorlog. Toen bestorm-
den de geallieerden de Normandische kust in Frankrijk. Vanaf dat moment werd
de bezettende macht teruggedrongen en uiteindelijk verslagen. Vrijheid voor het
westen van Europa.
Maar wat een oneindig veel belangrijker D-day was de 14e Nisan in pakweg het jaar
30 AD. Toen werd de Heer van de heerlijkheid (1 Corinthiërs 2:8) gekruisigd. Daar
schrijft de apostel Paulus regelmatig over. De enorme reikwijdte van het kruis op
Golgotha.
‘Wat groots was dat, Vader heeft Zijn overgegeven om ons.’
Het evangelie is, dat God Zijn eigen Zoon niet teruggehouden heeft. Hij kwam in
de handen van zondaren terecht. Vijanden hebben Hem gekruisigd aan een hout,
dat een verschrikkelijk martelwerktuig was. Dat was zonde, want daar hebben zij
de Zondeloze de straf als was Hij een misdadiger gegeven. God heeft Hem gegeven,
en zo zal Hij ons ook met Hem alles in genade schenken! Dat is wat!
‘Het blijft een machtig evangelie. Echt goed nieuws!’
Dat het voor allen is en dat op grond van het kruis ook daadwerkelijk allen gered
worden, ja. Dát is goed nieuws. Te midden van een wereld die weg lijkt te zinken
in chaos, spreekt dat evangelie onze harten aan. Al die vijanden, God heeft vrede
gemaakt in het bloed van Zijn kruis. En op basis daarvan verzoent Hij allen, zowel
de zichtbare (mensen) als de onzichtbare (geestelijke machten en krachten), met
Zichzelf. De totale verzoening van heel de schepping, niets minder dan dat. Dáár-
voor was de 14e Nisan de ware D-day!