Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Het feit, dat wij uitzien naar de bazuin van God is ook leven in geloof.
Het is geen zaak van zenuwachtigheid, maar van uitzien naar wat God
gaat doen. Dat geldt voor het hele wereldgebeuren. We zien hoe God
alles uitwerkt. Druk op Israël zal alleen maar toenemen, dat staat er.
En alle pogingen die druk weg te nemen, zullen stranden. Er staat het
volk nog heel wat te wachten.

‘Je doelt nu op de grote verdrukking waar de Heer Jezus van spreekt?’

Zeker! Dat zal moeten komen, het is onontkoombaar, God gaat Zijn
voorgenomen weg niet wijzigen. Het staat geschreven, dus zal het
gebeuren ook. Niet prettig, maar het moet.

‘Wij leven ons leven met Hem en wachten af? Is dat niet erg passief?’

Je vergeet kennelijk, dat zo’n leven heel erg actief kan zijn! In die drukte
zijn we in ons hart gerust, omdat wij weten, dat God alle dingen doet
meewerken tot het goede. Het is Zijn hand, die wij zien in alle dingen.
Dat is iets wat je leert gaandeweg. Daarop vertrouw je en tegelijk zit je
niet stil, ben je actief.

‘Het leven in geloof is eigenlijk heel mooi, omdat je niets moet of hoeft,
je leeft ontspannen uit de hand van God.’

De gelovigen die in Hebreeën 11 genoemd worden, keken uit naar
iets beters. Dat deden zij door de beloften die zij ontvingen.
Abraham verwachtte de stad met fundamenten, hij heeft die in zijn
leven nooit aan kunnen raken. Hij ging op weg in zijn leven, met het
woord dat God hem gaf. Hij leefde in geloof.

‘Dat klopt ja, maar wat doe je ermee? Het geeft een verwachting. Maar
je leest niet hoe je moet handelen elke dag.’

De Bijbel is geen kookboek a.h.w. met kant-en-klare recepten voor ieders
persoonlijke leven van dag tot dag. Paulus schrijft wel gericht op de prak-
tijk, maar houdt dat toch algemeen. Hij heeft het over gehoorzaamheid en
onderschikking als een logisch gevolg van de ontvangen beloften.
Het is logisch dat een werknemer zich onderschikt aan een werkgever, het
is voor de gelovige normaal.

‘Ja, ok. Maar wat nou als die werkgever fraudeert? En jij ziet dat en werkt in
dat bedrijf?’

Denk je dat die werkgever dat niet weet? Die er bewust mee bezig. Als hij de
belastingdienst wil oplichten, dan draagt ooit de overheid dat zwaard niet
zomaar, maar zal die werkgever dat ondervinden.

‘Oke, duidelijk. Maar wat nou als je werkgever een onmogelijk mens is?’

Wat denk je zelf? Wat staat er dan? Wat schrijft Paulus?

‘Nou ja, dat wij ons als werknemers zouden onderschikken.’

Het gaat zelfs om eigen familie! Broers die elkaar doodslaan; het gebeurt
in geestelijk opzicht vandaag net zo goed, binnen groepen gelovigen.
Daar waar de een de ander haat, staat dat gelijk aan elkaar ombrengen.

‘Ligt dat echt zo scherp?’

Volgens de apostel Johannes wel ja. Die refereert aan de geschiedenis
tussen Kaïn en Abel en merkt daarbij op, dat het elkaar liefhebben van
God is en het elkaar ombrengen uit de diabolos, de tegenwerker. Die is
een mensenmoorder vanaf het begin. En: hij staat niet in de waarheid.

‘Kaïns werken waren boos, staat er bij he in 1 Johannes 3:11,12. Dat heeft
dan met de boze te maken?’

Precies. Die is er op uit tweespalt, twist en nijd aan te wakkeren, vooral
tussen broeders. Hij is daar voortdurend op uit. Doet zich voor als een
boodschapper van het licht, maar spreekt als de slang. En probeert zo
gedachten te verwarren en daardoor de gelovigen tegen elkaar op te
zetten.

‘Best wel akelig, dat ie zo bezig is. Hoe kun je dat herkenen?’

Steeds het woord er bij houden! Het woord van God laat zien hoe het zit!
Als je steeds blijft luisteren naar wat God uitspreekt, en je volgt de bijbelse
principes, dan zul je goed uitkomen. Kaïn deed dat bijvoorbeeld niet. Hij
volgde zijn eigen weg en handelde niet naar wat God gezegd had. Abel wel.

‘Kun je zeggen dat Kaïn een eigen idee had van hoe je God dient?’

Ja, en zo zijn er velen vandaag. Zij volgen in hun religieuze beleving, met
vage, mystieke dingen hun eigen gevoel en denken. ‘Ik heb er een goed
gevoel bij’ wordt dan de norm in plaats van wat Gód zegt.
Of men richt de diensten in naar de mens, met veel nadruk op gevoel,
beleving; soms denk je weleens dat men een zondagse dienst tot een
‘event’, een belevenis wil maken. Met moet iets meemaken, het moet
oor en oog strelen.

‘Terwijl het toch zou draaien om het woord van God. dat moet klinken,
althans wat mij betreft. Ik kom voor het woord. Dat staat ver bovenaan.’

Absoluut. En die genade in het licht van 1 Korintiërs 15 is de kracht
van Zijn opstanding die ons werkt! Dié kracht gaf de apostel de energie
om zoveel te kunnen reizen, spreken, genade te schenken, geduld te
hebben met broeders, gemeentes en te volharden daarin!

‘Zo past die uitspraak in dat hoofdstuk inderdaad. Dat was dus het
geheim van Paulus: de kracht van de opstanding van Christus.’

Ja, en dat bedoelt hij ook in Filippenzen 3, als hij schrijft over de uit-
opstanding uit de doden; dat is de kracht van Zijn opstanding nú in
ons leven ervaren. En Paulus strekte zich ernaar uit, Hém te kennen,
Christus, de verheerlijkte Heer aan Gods rechterhand.

‘Die kracht kan het enige zijn waardoor wij echt alle roem aan Hem
geven; het sluit je eigen kracht uit.’

Dan heb je het ook nooit meer over werken als voorwaarde op welke
manier dan ook; het is een uitwerking van Zijn kracht (Zijn woord en
geest dus) in ons. Dán wandel je in de goede werken die God tevoren
bereid heeft, opdat wij daarin zullen wandelen (Efeziërs 2:10).

‘Toch weer fijn om het zo te horen. Je hebt het elke keer weer nodig
om te lezen en tot je te laten doordringen.’