‘We dwaalden wel af gisteren, maar toen ik er over nadacht drong
het tot mij door dat het allemaal in elkaar grijpt. Leven in geloof
is leven uit en op grond van de beloften die God geeft.’
Het feit, dat wij uitzien naar de bazuin van God is ook leven in geloof.
Het is geen zaak van zenuwachtigheid, maar van uitzien naar wat God
gaat doen. Dat geldt voor het hele wereldgebeuren. We zien hoe God
alles uitwerkt. Druk op Israël zal alleen maar toenemen, dat staat er.
En alle pogingen die druk weg te nemen, zullen stranden. Er staat het
volk nog heel wat te wachten.
‘Je doelt nu op de grote verdrukking waar de Heer Jezus van spreekt?’
Zeker! Dat zal moeten komen, het is onontkoombaar, God gaat Zijn
voorgenomen weg niet wijzigen. Het staat geschreven, dus zal het
gebeuren ook. Niet prettig, maar het moet.
‘Wij leven ons leven met Hem en wachten af? Is dat niet erg passief?’
Je vergeet kennelijk, dat zo’n leven heel erg actief kan zijn! In die drukte
zijn we in ons hart gerust, omdat wij weten, dat God alle dingen doet
meewerken tot het goede. Het is Zijn hand, die wij zien in alle dingen.
Dat is iets wat je leert gaandeweg. Daarop vertrouw je en tegelijk zit je
niet stil, ben je actief.
‘Het leven in geloof is eigenlijk heel mooi, omdat je niets moet of hoeft,
je leeft ontspannen uit de hand van God.’
Er komen onderweg best problemen op je af, maar je hoeft niet zelf alles
op te lossen, vaak kan dat ook niet en ben je gehouden te wachten op God,
hoe Hij het uitwerkt. Dat geldt voor het wereldgebeuren, voor je familie,
je eigen leven, het is allemaal in Zijn hand!