Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Het zijn ongewone woorden in Efeziërs.’

Zeer zeker. Paulus maakt in Efeziërs geweldige waarheden be-
kend, die daarvoor nooit verteld waren. Dat maakt Efeziërs tot
en unieke brief, waarin de hoogten en diepten ongekend zijn.
Je hebt heel de verdere onthullingen van God nodig om tot een
verstaan en besef te komen wat in deze brief onthuld wordt.

‘De eerste drie hoofdstukken zijn geweldig.’

De andere drie ook, ze markeren onze wandel en ons gedrag.
Van de eerste drie hoofdstukken heeft men in de loop van de
geschiedenis weinig begrepen. De waarheden die de apostel
daarin mocht neerleggen, raakten al snel verloren. In het drijf-
zand van menselijk denken. En vergeet ook de tegenstander
niet, die doet zich in onze tijd voor als een boodschapper van
het licht. Maar brengt je in duisternis.

‘Efeziërs is een moeilijke brief voor velen.’

Men werd in het begin al van Paulus afgekeerd, staat in 2 Ti-
motheüs 1:15. Door invloeden van buitenaf, zou je kunnen zeg-
gen. De tegenwerker, de tegensprekers. Die zaten en zitten niet
stil. Daarom is het nodig, vast te staan (Filippenzen 1:27) in één
geest, één van ziel, om zo gezamenlijk als gelovigen te kunnen
wedijveren in het evangelie van Christus. Dat uitdragen, dat be-
kendmaken, het is zo fijn, de genade van God onder je voeten
te hebben; daarom staan wij in deze genade (Romeinen 5:2)! 

‘Zeg, het ging gisteravond over een beheer.’

Dat was een van de aspecten. Het beheer van het geheimenis,
zoals Paulus dat noemt in Efeziërs 3:9. Dat was vanaf de eonen
niet bekendgemaakt. Je kunt dat zien staan op de kalender van
God. Het was weggehouden in God, zegt de concordante verta-
ling (verkrijgbaar via boekentafel van gemeente Eben-Haëzer,
of aan te vragen via info@da-ath.nl).

‘Dat heeft te maken met de roeping van de ekklesia?’

Zeker, dat ook. Maar ook wordt in die periode voor het eerst
helemaal duidelijk, wat de positie van die ekklesia, het lichaam
van Christus, is. Net voorafgaand aan vers 9 van Efeziërs 3 heeft
de apostel die ekklesia als gezamenlijk-lichaam omschreven.
Daarin is geen onderscheid meer tussen iemand van het volk
Israël en iemand uit de andere volkeren. Hun positie is gelijk.

‘Effect van Efeziërs 2, het kruis?’

Dat klonk gisteravond ook in de studie van Filippenzen. Het
resultaat van het kruis is, dat twee groepen gelovigen één
zijn. Alle verschillen in het vlees zijn weggevallen. De gelovigen
uit Israël hebben geen bevoorrechte plaats meer op grond van
hun afkomst naar het vlees. Omdat zij deel uitmaken van de
nieuwe mensheid in Christus Jezus. Daarin is de positie gees-
telijk gezien volkomen gelijk. Daarom eindigt Efeziërs 2:11-22
ook met de opmerking, dat de ekklesia een woonplaats van
God is, in de geest. 

‘Het voornemen van God bepaalt alles.’

Veel mensen hebben voornemens die mislukken doordat het anders
gaat dan gedacht. Bij Gods voornemen gaat alles exact zoals Hij wilde.
In Zijn grote plan van liefde gebeurt alles naar de bepaalde raad en
voorkennis van Hem. Petrus kon dat zeggen met pinksteren toen
hij sprak van het lijden en sterven en de opstanding van Christus.

‘Ook het lijden was opgenomen in Gods plan.’

En zelfs een noodzakelijk aspect daarvan. Het moet zo zijn, dat
Zijn schepselen, die Hij liefheeft, lijden. Dat lijkt tegenstrijdig aan
de liefde van Vader, maar is het niet. Mensen zijn geneigd zich aan
het lijden te onttrekken. Een serie gebeurtenissen in het leven van
Paulus die hij in 2 Corinthiërs 11 noemt, zorgde voor veel lijden.

‘Ja, wat was de bedoeling daarvan?’

God werkt er iets mee uit. Paulus ging ontdekken, dat lijden hem
niet konden scheiden van Gods liefde in Christus Jezus, zoals Ro-
meinen 8:35-39 dat zegt. Vergeet niet, dat enkele verzen eerder
de gelovigen worden genoemd. In verband daarmee valt ook dat
woord voornemen (vers 28-30); Zijn plan!

‘Zeg, die kalender van God geeft overzicht.’

Sommigen vinden het maar niks, zo’n overzicht van Gods administraties,
of periodes van beheer. Het beheer van deze tijd noemt Efeziërs 3:2 de
genade van God. Het wordt in Efeziërs 3:9 het beheer van het geheime-
nis genoemd. Geheim was het, deze tussengeschoven periode in Gods
handelen met de mensheid. Was niet in Tenach (‘OT’) bekendgemaakt
en evenmin in de vier verslagen van het leven van onze Heer.

‘De kalender noemt zelfs 12 periodes.’

Dat is mooi, want 12 heeft te maken met regering. Zo zal Israël met 12
stammen regeren over de volkeren. In de komende eonen (staan ook op
de kalender). En 12 apostelen zullen op hun beurt in de wedergeboorte
regeren over de 12 stammen. In Openbaring zien we 12 x 12000 uit Israël
die als 144000 een speciale bediening hebben. Ook dat heeft met regeren
te maken. We kennen 12 uren van de dag en 12 uren van de nacht; zeker
de mensen die zuidelijker leven (rond de evenaar) kennen dat.

‘Nu het beheer van genade.’

Ja, deze periode, het beheer van het geheimenis volgt op achtereenvol-
gens die van de wet, daarna de vleeswording van de Heer Jezus (genade
en waarheid). Dan volgt pinksteren en een overgangsperiode. En na die
overgangsperiode volgt dus het beheer van het geheimenis. Middenin het
boekje de kalender van God staat een mooi overzicht van Gods kalender
waardoor je in één keer volledig overzicht hebt. Het hele plan van God
voor je hebben! Dat stemt tot diepe dankbaarheid.