Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

‘Het is wel goed om eens precies te kijken naar dat anathema wat Paulus
noemt in Galaten 1:6-9 en dat zelfs twee keer.’

Ja, bij Jozua lezen we het Hebreeuwse werkwoord charam, dat vertaald
wordt in Jozua 2:10 met ‘met de ban slaan’, als Rachab tegen de verspeiders
zegt, dat de Israëlieten de beide koningen van de Amorieten, Sihon en Og,
met de ban sloeg. In Numeri 21 lezen wij deze geschiedenis, hoe Israël de
beide koningen versloeg in de strijd. Zij werden allebei gedood, Numeri
21:24,35. Dat ging daarna rond en de volkeren waren bang geworden voor
Israël, dat zeer sterk bleek in de strijd.

‘Dus het doden van die koningen is wat aangegeven wordt door middel van
het werkwoord ‘met de ban slaan’?

Het werkwoord charam betekent eigenlijk: ‘iets (toe)wijden aan’. In het
geval van die twee koningen was de betekenis: ‘gewijd aan destructie of
verwoesting’. Maar in de Thora wordt het ook gebruikt voor bijvoorbeeld
een stuk land, mens of dier. Als iemand van wat hij bezit door de ban aan
Jahweh gewijd heeft, kon dat niet verkocht of gekocht worden: ‘alles wat
door de ban gewijd is (charam), is voor Jahweh allerheiligst’ (Leviticus
27:28).

‘Dus wat onder de ban was, was gewijd aan Jahweh of aan verwoesting?’

Precies. Bij Jozua zien we dat de steden die veroverd werden door de ban
gewijd waren aan verwoesting. Mens en dier moesten gedood worden
door ‘de scherpte van het zwaard’. In Jozua 6:18, 7:1,11,13 lezen we het
werkwoord charam; en daarnaast cherem, het zelfstandig naamwoord.
De oorlogsbuit lag onder die ban, en omdat Achan van het gebannene
nam, kwam zelfs heel Israël onder de ban, en leden een nederlaag tegen
de mannen van Ai. Israël bleek zélf onder de ban: gewijd aan verwoesting!

‘En Paulus gebruikt eigenlijk dat woord in Galaten 1:6-9?’

Jawel, het Griekse woord anathema is in de Griekse vertaling van Tenach
het woord voor charam of cherem. Dus dat is nogal wat. Paulus spreekt
een dubbel anathema uit. Mensen die het andersoortige ‘evangelie’ ver-
kondigen, liggen onder de ban, onder het anathema, en zijn gewijd aan
verwoesting. Maar wat wordt dan verwoest? Hun geloof, hun denken, hun
geestelijk leven, heel hun leven! Aan de buitenkant kan het dan allemaal
netjes en in orde lijken, maar aan de binnenkant: verwoesting!

‘Mooi, dat we al iets van de genade van God bij Noach zien. Weet je, het
is heel bijzonder toch, die genade van God?’

Nou, en of dat bijzonder is! Het is van enorm belang, dat het onderscheid
tussen het evangelie van de voorhuid en het evangelie van de besnijdenis
gezien wordt door gelovigen. Het is echt een wereld van verschil. Zien we al
vele honderden jaren en christenheid die geen verschil kent tussen deze
beide evangeliën, vandaag de dag lijkt de verwarring alleen maar toe te nemen.
Een verwarring die je ziet al in iets eenvoudigs als opschriften boven een
stukje uit Galaten 1:6 en volgende.

‘En wat staat er dan boven die stukjes?’

In de klassieke Statenvertaling staat er boven: ‘De onstandvastigheid van
de Galaten. Paulus’ verdediging van zijn apostelambt.’ In de herziene Staten-
vertaling lees je het opschrift: ‘Geen ander evangelie’. En in de NBG ’51 staat
dit: ‘Er is maar één evangelie.’
Uiteindelijk blijkt de oude SV nog de beste met: ‘de onstandvastigheid van
de Galaten’. Zij werden weggevoerd. Zij waren geroepen in de genade van
Christus en lieten zich snel overplaatsen tot een andersoortig evangelie, dat
geen ander (echt evangelie) is (vers 7).

‘Wat`houdt dat dan in: een andersoortig evangelie?’

Dat is een wonderlijk mengsel van allerlei aspecten uit verschillende evan-
geliën die in de Bijbel staan. Men spreekt dan van genade van God, maar leeft
in de praktijk onder de wet. Zo leven talloze christenen. Paulus merkt hier-
over op, dat Christus zichzelf geeft, zodat Hij ons uitttilt uit de tegenwoordi-
ge boze eon (Galaten 1:4). Dat is: in de praktijk onder de genade van God leven.

‘Dat is wel iets bijzonders, ja: onder de genade van God leven.

Jawel, want wetticisme heeft een verwoestende uitwerking op het
geloof van mensen. het legt het bij de mens neer, in plaats van bij God.
Er wordt iets van de mens verwacht, leven onder de Thora in meer of
mindere mate. Paulus spreekt hierover tweemaal ‘anathema‘ uit. Dit
anathema gaat terug op het Hebreeuwse begrip ‘charam’ (het werk-
woord) en ‘cherem’. Beide uitdrukkingen draaien om ‘in de ban doen’
of ‘gewijd aan gericht (destructie, vernietiging). Jozua kreeg opdracht
om de inwoners van Jericho ‘met de ban te slaan’ oftewel: doden’.
We gaan er morgen verder naar kijken, leven we vandaag onder Gods
genade!

‘He wel duidelijk, dat het woord ‘eon’ te maken heeft met tijdperken.’

Dat wordt steeds duidelijker, mits je ook dat woord ‘eon’ consequent in de
vertaling weergeeft. Dan blijkt de Schrift bijzonder nauwkeurig te zijn.
Steeds wordt er bijvoorbeeld in het bijbelboek Openbaring geschreven over
‘de eonen van de eonen’. Meestal is dan in de NBG de vertaling ‘in alle eeuwig-
heid’ of ‘in alle eeuwigheden’. Maar deze vertalingen zeggen je eigenlijk niet
zoveel, omdat je je er gewoon niets bij voor kunt stellen.

‘Ja want van de Heer Jezus Christus wordt gezegd dat Hij zou regeren ‘in alle
eeuwigheid.’

Dat staat in Openbaring 11:15, ja. Als dat dus een eindeloze tijd zou zijn, dan
klopt het niet met wat Paulus schrijft in 1 Corinthiërs 15:22-28, dat Hij zal
als koning heersen….totdat Hij al Zijn vijanden onder Zijn voeten gesteld
zal hebben (1 Corinthiërs 15:25). En Paulus schreef helder, zodat de verta-
lers er daar ook geen moeite mee hadden het correct te vertalen, terwijl
ze zich niet realiseerden, dat deze uitspraak hun vertaling van Openbaring
11:15 volledig onderuit haalt.

‘Waaruit we weten, dat het Griekse woord ‘aioon’ niet eindeloze eeuwigheid
kán betekenen!’

Zo is dat. Dat werpt verder licht op Gods plan. God wil, dat alle mensen gered
worden en tot erkenning van de waarheid komen. En als God dat wil, dan gaat
het ook gebeuren, want Hij zal al Zijn welbehagen doen (Jesaja 46:10). In elk
geval zijn we ervan verzekerd, dat God sterker is dan een mens, en dat God
alles zal vervullen wat Hij beloofd heeft.  Ook voor ons is dat een heerlijk weten.
We hoeven nooit te twijfelen aan Gods almacht, rechtvaardigheid en liefde.

‘Heerlijk, en eigenlijk was het bij Noach ook al Zijn genade, dat dat ene gezin
gered werd door de ark waar ze in konden zitten.’

De mensen hadden het toen niet door, terwijl ze best wisten dat Noach iets bij-
zonders aan het doen was. Noach zal ongetwijfeld gezegd hebben wat Jahweh
aan hem verteld had over de 120 jaar tijd die de mens nog had. En die tijd ging
snel voorbij. De mensen zullen hem best uitgelachen en bespot hebben. Alleen
ging het wel regenen toen ze met z’n achten in de ark zaten. God bewaarde Noach
en zijn gezin en dat troost ons, we weten dat Hij net zo lang doorgaat totdat Zijn
hele plan van redding voltooid is!

‘We leven dan toch wel in een bijzondere tijd, dat nu al die geweldige
waarheden die Paulus mocht brengen, op tafel komen.’

Nou, daar kunnen we bijzonder dankbaar voor zijn. Dankzij de bijzondere
en vele en zware arbeid die heel wat gelovigen verzet hebben, is er in elk
geval in het Engels een concordante vertaling beschikbaar. Wat in feite
een hele logische zaak is, het principe dat elk Hebreeuws en Grieks woord
zoveel mogelijk met hetzelfde vertaalwoord vertaald is.

‘Er is nogal wat kritiek op die methode, men zegt dat het niet kan; soms
wordt zelfs gezegd, dat het naïef is te denken dat je zo kunt vertalen.’

Dat beweren mensen, die de zaakjes niet goed bestudeerd hebben. Ze roe-
pen maar wat. Altijd is het zo, dat als mensen er zelf eerst grondig kennis
van hebben genomen, ze geen kritiek maar juist waardering hebben voor
zo’n stuk uniek werk. Vanzelfsprekend moet je elk woord in het tekstver-
band vertalen en dan wijk je weleens af van je trefwoord. Maar door een
simpel sterretje bij zo’n woord te zetten kun je verwijzen naar je woorden
lijst en kom je altijd bij het Griekse woord uit.

‘Het is dus een zeer betrouwbare methode om te vertalen.’

Ja, en bovendien verwijs je uiteindelijk altijd naar het Griekse of Hebreeuw-
se woord en ben je heel eerlijk: dat staat er. Daarbij heeft deze methode het
voordeel dat je menselijke inleg in feite uitsluit. Je kunt niet naar jouw ge-
dachte vertalen, maar je wordt gedwongen te vertalen wat er werkelijk staat.
Je kunt het woord ‘aioon’ bijvoorbeeld met ‘wereld’ vertalen, maar door je
systeem zal de lezer die het nazoekt altijd bij het Griekse woord ‘aioon’ uit-
komen. En dat betekent eigenlijk: tijdperk. Dus kun je beter voor ‘eon’ als
vertaalwoord kiezen.

‘Ja, dat is wel zo eerlijk, en dan zie ook staan, dat God een plan van eonen
heeft (Efeziërs 3:10,11).’

En dat voert Hij uit in Christus Jezus. Het gaat absoluut om tijdperken,
ongeacht wat mensen ervan beweren. In 2 Timotheüs 1:9 staat de uit-
drukking ‘eonische tijden’, waardoor het begrip ‘aioon’ aan het begrip
‘chronos’ gekoppeld is. Overduidelijk is, dat ‘eon’ (aioon) dus met tijd te
maken heeft. Zo kunnen we in de Schrift vijf van die eonen opmerken.
Een groot plan, of voornemen van God! En daardoor bereikt Hij Zijn
grote doel: alles in al Zijn schepselen te worden.
Oh, wat een genade, laten wij God daarvoor danken!

‘Als je kijkt naar Paulus’ tijd, ging het ook erg snel met afwijken
van de boodschap van genade die hij bracht?’

Het lijkt wel, alsof mensen na enige jaren er weer genoeg van hebben
gekregen en overgaan tot hun orde van de dag of van hun leven.  Het
lijkt soms niet te blijven. Of het is misschien zoals de Hebreeënschrij-
ver zegt: ‘het werd niet met geloof vermengd’ (Hebreeën 4:2). Of je hebt
mensen ‘die zoeken naar de waarheid’ en na enige jaren weer uit het
midden verdwijnen; zij zijn en blijven ‘zoekers’.

‘Of men ging een andere boodschap volgen of werd door een andere
boodschap van Paulus afgekeerd’

Ook dat kan. In Paulus’ dagen gold dat voor hele gemeentes, vandaar
dat de hele christenheid vandaag niet Paulus volgt, maar een wonderlijke
menging is van van alles en nog wat. Soms zeggen mensen, dat die veel-
heid aan gemeentes met overal een ander accent een uitdrukking zou
zijn van de ‘veelkleurige wijsheid van God’ (Efeziërs 3:10). Het lijkt eer-
der op de ‘veelvuldige dwaasheid van de mens’, deze hopeloze verdeeld-
heid van groepen, kerken en dergelijke.

‘Ja, die veelvuldige wijsheid van God uit Efeziërs 3:10 gaat toch over iets
anders?’

Die wijsheid van God heeft te maken met het ontwerp, de voortgang en
de plaats van Zijn lichaam in het grote plan van God, waarvan het hemel-
se aspect van het geheimenis van Christus  in Efeziërs bekend wordt ge-
maakt en dat draait om de plaats en functie van het lichaam van Christus.
Dát is een aspect van de veelvuldige wijsheid van God!

‘Zijn er dan ook nog andere aspecten van die veelvuldige wijsheid?’

O ja, genoeg. Gods redding (alle redding is uit God!) gebeurt op vele manie-
ren, en uiteindelijk is de redding van zonde en dood op één manier: de dood
en opstanding van de Heer Jezus Christus. Deze enige weg van redding wordt
op veel manieren in typen en beelden geïllustreerd in de dienst aan God van
Israël en in allerlei wonderlijke gebeurtenissen die beschreven staan. En in
het paulinische evangelie zien we de diepste waarheden van Gods wijsheid
onthuld.

Laten wij God danken, dat er zicht is gekomen -aan het einde van deze genade-
tijd- op de unieke boodschap en unieke bediening van Paulus!