Opdat wij weten, wat God ons in genade schenkt!

Wordt niet ongelijk gejukt
met ongelovigen
    2 Korinthiërs 6:14^a

Als je een span even grote
ossen hebt, gaat het ploegen
prima. Wanneer je een paard
en een os in één juk zet, zal
het -voorzichtig gezegd- niet
goed gaan. Het gaat dan bij
beide dieren pijn doen.
Zo is het ook bij geloof; God
heeft de ongelovige lief. Ook
wij kijken met ogen van Gods
liefde naar de ander.
Wanneer wij als gelovigen
met ongelovigen in een ‘juk’
gaan lopen, zal het schuren.
Wanneer het langer duurt,
kan zelfs door het trekken
naar beide kanten het juk
scheuren en breken. Met alle
pijn die dat geeft. Vandaar is
Paulus’ liefdevolle advies:
vermijd dat.

Als zelfde terugbetaling echter,
zeg ik als aan kinderen: wordt
verbreed, ook jullie!
         2 Korinthiërs 6:13

Geestelijk gezien waren de
Korinthiërs Paulus’ kinderen.
Als voorbeeld liet Paulus zijn
hart zien, dat ruim was voor
hen. Zij pasten daar allemaal
in. Nu geeft hij hen aan, door
Gods genade, dat ook hun
harten ruimer zouden worden
voor hem en de medewerkers.
Hiervoor gebruikt Paulus het
beeld van terugbetalen.
Naar Gods hart toe ontstaat
in ons hart ruimte door heilige
geest. Zo kunnen ook wij voor
de ander ruimhartig zijn.
Het is in ons leven niet meer
ik, maar Christus leeft in ons!  

Jullie zijn niet benauwd in
ons, jullie zijn echter
benauwd in jullie mededogen.
        2 Korinthiërs 6:12

Religie en wetticisme maken
een mens innerlijk benauwd.
Het maakt mensen keihard.
Voldoe je niet aan hun regels?
Dan mis je die boot.
Niet zelden leidt uitstoting
tot psychische problemen.
De liefde en de genade van
God, zich uitend in verzoening
en vrede, maakt het hart ruim.
De Korinthiërs, daar ontbrak
het aan ruimte, er was weinig
mededogen. Terwijl God juist
dé Mededogende bij uitstek
blijkt te zijn. Al in hoofdstuk 1
van deze brief schrijft Paulus
daar rijk over. Navolgers van
God te zijn, ja, dat is het!  

Onze mond is geopend naar
jullie toe, Korinthiërs; is jullie
hart verbreed?
       2 Korinthiërs 6:11

Paulus’ hart klopt warm voor
deze gemeente, die verdeeld
is en ook zo op hem reageert.
Zijn mond spreekt verzoenend.
De Korinthiërs waren echter
niet ruimhartig naar Paulus,
en naar zijn evangelie.
Wij hebben vaak ‘reserves’, en
zoeken -biddend- hoe wij ‘die-
en-die’ het beste kunnen
benaderen.
Is jullie hart verbreed? Dit is
een vraag die je jezelf kunt
stellen. Zo breed als het hart
van God, is ons hart dat ook?
Laat -opnieuw- het heerlijke
evangelie van verzoening en
genade op je inwerken, als je
‘hartklachten’ hebt!

… als niets hebbend en alles
vasthoudend…
    2 Korinthiërs 6:10^b

Van onszelf bezitten wij niets.
Ook het aardse ‘bezit’; het is
van God. In bruikleen mag de
mens het benutten. De aarde
is van Jahweh, en Hij deelt toe
aan wie Hij wil.
Als wij voldoende kleding en
voedsel en onderdak hebben
dan is dat genoeg.
Tevreden zijn en godsvrucht
hebben; dat is waarachtig het
kapitaal voor ons.
In wezen bezitten wij alles; de
enorme geestelijke rijkdom in
Christus is alles waard. Zo ben
je rijker dan de allerrijkste op
aarde. De plaats van zoon in
Hem; gerechtvaardigd uit in
Zijn genade; hemelse roeping;
Vader, dank U wel.