In Genesis 1:28 staat, dat de mens vruchtbaar zou zijn en zich moest vermenigvuldigen om zo de aarde te vullen. Daarbij wordt óók gezegd, dat de mens de aarde moet onderwerpen. Het Hebreeuwse ‘kabash’ kun je vertalen met ‘onderwerpen’; dit geven de meeste Nederlandse vertalingen.
Iets verderop (1:31) staat, dat alles ‘zeer goed’ was. Dat vermeldt Genesis 1 alleen in vers 31. Was het daarmee een volkomen, een volmaakte situatie? Nee.
Daarbij is het goed om op te merken, dat de vertaling de laatste woorden van Genesis 2:3 niet optimaal is in bijvoorbeeld de NBG ’51. Daar staat voor de laatste twee woorden vertaald: ‘….scheppende tot stand had gebracht….’, terwijl de Staten-vertaling meer zegt: ‘ …..geschapen had om te volmaken…..’. Hier vertalen zij de richtinggevende Hebreeuwse letter lamed met: ‘om te’.
Hoewel het alles ‘zeer goed’ was, was het zeker niet ‘af’ of ‘volmaakt’. Dit blijkt ook uit dat wat de mens onder andere te doen krijgt: het ‘onderwerpen’ van de aarde.
We staan hier nog maar aan het begin van Gods weg met de mens. Deze mens was goed geschapen en zou beantwoorden aan het doel waarvoor God de mens schiep.
Is die mens ‘de kroon op de schepping’, zoals de NBG-vertalers als titel boven Psalm 8 hebben gezet? Nou, nee. Hebreeën 2 zet helder uiteen, dat Psalm 8 verwijst naar de zoon van Adam, Christus. Hij is de ware kroon op de schepping, de ware koning van alle volkeren. Hij zal het werk doen, waar de mensheid door de zonde in faalde. Maar toch was het ‘zeer goed’ in Genesis 1. Het was precies zoals God wilde dat het zou zijn! Hij had het zondigen van de mens al gezien en meer nog: Hij wilde ten diepste dat het zo zou gaan. Opdat de schepping de onpeilbaar diepe liefde in het hart van God zou leren kennen. Door het werk van…ja…de laatste Adam!
25 december 2009
Leest u het EH magazine? Er staat ook deze keer weer veel in wat de moeite waard is. Een belangwekkend artikel van broeder A.E. Knoch (de man van de concordante vertaalmethode) luidt: Wie ontvangen het geheimenis?
Er bestaat veel verwarring over dat onderwerp en alles wat er direct mee te maken heeft. In dit eerste deel van het artikel gaat hij dieper in op de tijd en omstandigheden
waar het boek Handelingen over spreekt. Het ontstaan van het lichaam van Christus door de unieke bediening van Paulus gebeurt in de periode van Handelingen.
Spreekt Handelingen over hetzelfde als de brieven van Paulus?
Wie behoren tot het lichaam van Christus van Corinthiërs en Romeinen?
En wie behoren tot het gezamenlijk-lichaam, dat in Efeziërs 3:6 genoemd wordt?
Welke verwachting hebben de gelovigen van Israël?
Maken leden van het gezamenlijk-lichaam de grote verdrukking op aarde mee?
Op die vragen (en meer) gaat het artikel in.
Ook de andere artikelen zijn de moeite waard!
Geweldig hoe God iemand gebruikte in de vorige eeuw om via de concordante methode gelovigen naar de grondtekst te leiden, los van tradities van mensen. Gods woord hervonden! Dát is de enige bron van alle wijsheid, licht, genade en heerlijkheid en laat ons zien wie God is, en wie Christus Jezus is!
Het toont ons, dat God de redder van alle mensen is; een waar evangelie, goed nieuws, en Hij zal niet rusten voordat Hij ál wat verloren was, heeft gevonden!
24 december 2009
Op de onlangs gehouden klimaatconferentie in Kopenhagen werden volgens de berichten geen successen geboekt; er werden geen bindende afspraken gemaakt waar alle landen van de wereld zich aan gaan houden.
Men berichtte, dat het een in feite mislukte conferentie was. Er is zowel ervoor, tijdens als erna overdadig veel aandacht aan gegeven in de media.
Alles moet tegenwoordig groen worden: de kerk, de energie, de overheid, de uitlaatgassen, en dat terwijl er al zoveel groen in de natuur is.
Elk voorjaar wordt alles toch altijd weer groen?
En als er zoveel regeringsleiders bij elkaar kwamen onder de plu van de VN, dan moet er toch wel iets met ons klimaat aan de hand zijn, zou je denken.
Wat mij betreft kun je gerust dit zeggen: dat het heel langzaam stijgen van de temperatuur op aarde gebeurt door toedoen van mensen is een verzinsel.
Het is bangmakerij, alsof we in een soort klimaatcrisis zouden zitten.
De aarde gaat nog minstens 1000 jaar mee, door God gegarandeerd, zie Openbaring 20:1-7.
Als God zelf zegt dat de aarde gewoon nog 1000 jaar blijft, waarom dan nu alle ophef over en aandacht voor het klimaat?
We zien uit naar de terugkeer van Jezus Christus, de Zon van de gerechtigheid, die werkelijke, geestelijke warmte zal brengen op aarde voor Israël en de volkeren.
En de zon zal de aarde nog minstens 1000 jaar blijven verwarmen, zodat het er voor de mens aangenaam is.
Laten we ons koesteren in de warmte van Zijn liefde, en zo elkaar als gelovigen zien,
als geliefden van God en Zijn zoon, die wij ontmoeten, binnenkort, in de lucht!
En de aarde? Die kunnen we gerust in de hand van God laten!
Daar was ie altijd al in. En wij ook!
23 december 2009
In de dagtekst van 18 december stond, dat God in de gemeente (het lichaam van Christus) evangelisten, herders en leraars geeft om de gelovigen op te bouwen tot dienstwerk.
Daarbij is goed te bedenken, dat er geen leergezag berust bij een van deze gaven.
Een gave (Grieks: charisma) is er om te dienen, nooit om te heersen of gezag uit te oefenen over de andere gelovigen. Een (centraal) leergezag is ooit een uitvinding van mensen geweest; uitgedrukt in bisschoppen, kardinalen, pausen, concilies, synodes, hoogleraren, dominees, voorgangers, etcetera. Ook ‘de kerk’ heeft geen leergezag.
Alle gezag ligt bij Christus Jezus, het enige hoofd van de gemeente, Zijn eigen lichaam. En door Hem vanzelfsprekend bij het Woord zelf; Hij Ãs immers het Woord!
Dat woord wordt gesproken, door de Schriften heen klinkt het gezag van de Opgestane. Waar gelovigen dat horen en geloven, groeien zij naar eenheid van het geloof toe. Zij geloven wat God zegt, en geen mensenwoorden.
Wonderlijk, dat God al voor de eonen (2 Timotheüs 1:9-11; Titus 1:2) dit lichaam van Christus op het oog had en bedacht had. In de tijd wordt zichtbaar wie daar allemaal bij horen. Zij zijn allen één in Christus Jezus en zullen in de (nabije) toekomst ook werkelijk met Hem verenigd worden, waarna hun grote toekomst werkelijkheid wordt!
22 december 2009
God absoluut en God relatief, dat is voor de gelovige best lastig te begrijpen. Als je dat eenmaal door hebt, lijkt er in de Schrift wat dat betreft weinig probleem meer te zijn, alles is dan in harmonie. De dingen vallen dan op hun plaats.
Dan kan ook iets anders, dat vaak lastig te begrijpen is, helder worden.
De vraag: wie is JHWH? Is vaak gesteld. Bij JHWH gaat het om de tijd-naam van God. Je kunt ook met broeder A.E. Knoch ‘IEUE’ schrijven, of met anderen Jahweh of Yahweh, en als je dat niet uit wil spreken zeg en schrijf je ‘de Eeuwige’ of ‘de Naam’ of ‘Adonai’. Als je de werkwoorden uitschrijft heb je: ‘word-zijnde-was’. In Openbaring (1:8) wordt dan gezegd: Hij, die is, die was en die komt. Dat ‘die komt’ wordt later in Openbaring (11:16) weggelaten, omdat Hij dan gekomen is. Wie? JHWH!
Men denkt soms, dat met JHWH alleen de onzichtbare Vader bedoeld wordt.
Dat lijkt niet vol te houden, als je de Schrift leest. Je kunt de lijn absoluut-relatief ook hierin doortrekken. De genoemde teksten uit Openbaring laten zien, dat Jezus Christus ook JHWH is.
‘Dan zal de HERE uittrekken om tegen die volken te strijden, zoals Hij vroeger streed, ten dage van de krijg;  zijn voeten zullen te dien dage staan op de Olijfberg, die vóór Jeruzalem ligt aan de oostzijde; dan zal de Olijfberg middendoor splijten, oostwaarts en westwaarts, tot een zeer groot dal, en de ene helft van de berg zal noordwaarts wijken en de andere helft zuidwaarts’ Zacharjah 4:3,4. Hier spreekt de profeet van de verlossing van het gelovig overblijfsel van Israël direct na de grote verdrukking. Er staat, dat JHWH zal uittrekken en tegen die volkeren te strijden, en Zijn voeten zullen in die dag op de Olijfberg. Welke voeten? Die van JHWH!
Dat is dan Jezus Christus, de Messias, van Israël!